เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ช่วงเวลา, ฉันkasalong
ส.ค.ส
  • เท้าของฉันยืนอยู่บนพื้นปูนริมระเบียงชั้นสาม 
    ฝ่าเท้าฉันนาบกับพื้น มันเย็นเชียวล่ะ
    มองออกไปข้างหน้าเป็นบ้านเรือนของผู้คน 
    หลังคาบ้านเเต่ละหลังอยู่ใกล้กันเพียงเเค่คืบ 
    ลมเย็นที่พัดมาเอื่อย ๆ
    มันเป็นกลิ่นของอะไรสักสิ่งที่พัดมาพร้อมกับสายลมลม สะกิดตรงใบหน้าฉัน 

    กลิ่นกรุ่นเคาะจมูกฉันเเผ่วเบา
    มะพร้าว มะพร้าวคั่ว น้ำบูดู 
    น้าญา บ้านข้าง ๆ กำลังเตรียมวัตถุดิบของข้าวยำอยู่ในครัวเเหงเลย
    เนื้อมะพร้าวเมื่อโดนความร้อนจะส่งกลิ่นหอมอบอวล  
     ฉันชอบกลิ่นของมัน ไม่ฉุน ไม่ทำให้ชงนมึนหัวเหมือนน้ำหอมราคาเเพง

    หน้าสุดท้ายของปฏิทินถูกเปิดขึ้น
    อีกไม่กี่วันมันจะถูกเก็บไว้ที่ใดที่หนึ่ง ถังขยะ, ห้องเก็บของ
    (ที่ไม่มีความสลักสำคัญใดใด) หลังบ้าน, หรืออยู่บนรถเก็บขยะสีเขียวทุกบ้าน

    ที่ใดใดล้วนต้องเปลี่ยนปฏิทินอันใหม่ ปีศักราชใหม่

    หากเป็นสิบปีที่เเล้ว
    ยามเช้าของเดือนธันวาคมชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑/๒
    ส.ค.ส ขนาดครึ่งฝ่ามือ 
    มีเศษผงสีเงิน, ทอง, ระยิบระยับ เเปะติดอยู่ด้านหน้า 
    หรือไม่มีผงกากเพชรเเปะ ราคาเเผ่นละ ๑,๒, ๓ บาท 
    มีอยู่ในมือของเด็กหญิงในห้องเเทบจะทุกคน 
    หากใครมีหลายใบ ก็จะทำนายสถานการณ์ชีวิตได้เลยว่าตอนพักกลางวันจะไม่ได้กินไอติม หรือขนม 
    หลังจากกินข้าวมื้อกลางวันเเน่นอน

    ในร้านค้าสหกรณ์โรงเรียน 
    ครูมาลีจะเป็นเเคชเชียร์รับเเละทอนเงิน
    ที่หน้าตู้ขาย ส.ค.ส เต็มไปด้วยนักเรียนตั้งเเต่อนุบาลยันเด็กโต (ประถม ๖)
    หากใครมาช้า ( ช้ากว่าคนอื่น ๆ ) ก็จะได้ส.ค.ส ลายที่ไม่สวย หรือไม่ถูกใจไป
    เเต่ถึงจะเหลือ ส.ค.ส ไม่กี่เเผ่น ลายที่ไม่สวย 
    ผ่านไปเพียงพริบตา ส.ค.ส ก็หมดเกลี้ยงตั้งเเต่ยังไม่เคารพธงชาติ
    เเละหัวข้อเรื่องสุดฮิตในช่วงนี้คือ ส.ค.ส ของใครเป็นเเบบไหน
    มีกากเพชรสีเงิน, ทอง, ไม่มีกากเพชรด้านหน้าเป็นรูปอะไร 
    สิ่งที่เป็นสุขของช่วงเวลาปลายปี สมัยประถม

    ณ ขณะนั้น รู้เพียงว่า ส.ค.ส มีความหมายว่า ส่งความสุข
    หากส่งเเผ่น ส.ค.ส ไปให้ใคร เขาก็จะมีความสุข เมื่อได้รับ

    ฉันเดินกลับเข้าบ้าน
    ๒๐๑๗ ในยุคเเห่งความสะดวกสบาย ทุกสิ่งอย่างรวดเร็ว
    เพียงหยิบอุปกรณ์สื่อสารขนาดเท่าฝ่ามือขึ้นมา เเตะ ๆ จิ้ม ๆ ก็ได้สิ่งนั้น
    มันเร็วเสียจนความรู้สึกของมนุษย์ตามเเทบไม่ทัน

    "ลูก มาช่วยป้าหั่นมันเเกวหน่อย" 
    ป้าฉันตะโกนขึ้นมาจากข้างล่าง
    ฉันจะต้องไปเเล้ว ฉันเพิ่งจะรู้จักกับผัดมันเเกว มีเพียงมันเเกวกับไข่ เเละเครื่องปรุงเล้กน้อย 
    เพียงเท่านั้น 
    จะว่าไปฉันยังไม่สนิทสนมกับผัดมันเเก้วเท่าไหร่นัก 
    มันยังคงเเปลกเเละใหม่สำหรับฉัน 
    อีกไม่กี่วันปฏิทินเล่มใหม่ก็จะถูกวางลงไปบนโต๊ะเเทนอันเก่าเเล้ว
    เอาล่ะ 
    ฉันคิดว่าฉันควรลงไปในครัว ไปช่วยป้าหั่นมันเเกวสำหรับมื้อค่ำเเล้ว

    เกือบลืมเเล้วมั้ยล่ะ 
    "สวัสดีปีใหม่"
    นะดาวโลก




Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in