เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
My First StoryMypwander
Polariod
  • "มึงจะมามั้ยเนี้ย" 
    ".. เออ ก็บอกว่าจะไปแล้ว" 
    "รีบหน่อย คนเต็มงานแล้ว กูอยากมันส์" 
    ผมกดวางสาย แล้วคว้าแจ๊คเก๊ตตัวโปรดเตรียมออกไปข้างนอก ตอนนี้ก็ห้าทุ่มแล้ว ที่จริงผมพร้อมไปนานแล้วแต่ยังชั่งใจอยู่ 

    คุณเคยอยากทำอะไรมาก ๆ แล้วอยู่ก็เปลี่ยนใจมั้ย และคุณก็ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไร 

    หรือผมเป็นคนขี้กลัววะ ผมหัวเราะให้กับความคิดตัวเองตอนที่ลมตีหน้า ผมบิดมอไซต์คู่ใจเพื่อเร่งความเร็วก่อนที่เพื่อนผมจะโทรเร่งอีกรอบ 


    "ซะทีนะมึง " 
    "เออ ก็มาแล้วไง" 
    "ทำหน้าให้แฮปปี้หน่อยสิครับมาตี้ทั้งที" 
    "เข้างาน ๆ " ผมยิ้มให้ไอ้เพื่อนขี้ตื้อไปหนึ่งทีก่อนจะเดินเข้างานไป 
    จริงผมชอบบรรกาศของงานปาร์ตี้นะ เปิดเพลงดัง ๆ เพื่อนเยอะ ๆ เครื่องดื่มดีดี ผมไม่ควรคิดมากสินะ 
    ผมเดินเข้าไปหาเครื่องดื่มกะจะดื่มนิดหน่อยแต่ระหว่างทางก็เจอแต่เพื่อน รุ่นพี่ รุ่นน้อง คิดถึงบรรกาศเก่า ๆ เรื่องเก่า ๆ ชะมัด ทำเอาผมดื่มเพลินเลย รู้ตัวอีกทีก็มาอยู่วง true or dare แล้ว เกมสุดฮิตในปาร์ตี้แบบนีี้ ขวดเบียร์ถูกหมุนไปเรื่อย ๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า ผมเพลเซฟใจตัวเองด้วยการยกหมดแก้วแทบจะทุกคำถาม ครั้งล่าสุดที่ผมเฟลกับเกมนี้ นั่นแหละสาเหตุที่ทำให้ผมไม่อยากมางานปาร์ตี้ในวันนี้ 
    แล้วสายตาของผมก็ไปหยุดกับสายตาคู่หนึ่งที่กำลังมองผมอยู่ 
    เธอ.. 
    เหมือนเขาจะส่งสายตาเป็นนัย ๆ ว่าดื่มเยอะเกินไปแล้ว เหมือนจะอยากพูดอะไรแต่ก็ไม่พูด 

    โคตรเธอเลยว่ะ 

    ผมยกยิ้มมุมปาก เธอเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม 
    ผมลุกออกจากวงไปดื้อ ๆ เพื่อนเรียกผมไล่หลังแต่ผมไม่สนใจหรอก 
    ผมก็ว่าผมดื่มไปเยอะแล้วนะ ทำไมไม่เบลอ ทำไมความรู้สึกมันยังชัดขนาดนี้ว่ะ 
    แล้วทำไมต้องเป็นผม 
    ต้องมีแค่ผมที่แย่ 
    ผมยกต่อไปอีกหลายขวด 
    "ขี้เมาว่ะ" 
    ".." ผมเงียบ 
    "ไม่ทักกันเลย ตอนเล่นเกมมองหน้าแล้วก็ไม่พูด" เธอยิ้มให้ผม ยิ้มเธอยังเหมือนเดิมเลย
    "เป็นไง สบายดี" ผมแอบตลกตัวเองที่คิดอะไรไปตั้งเยอะ แต่ก็ถามอออกไปแค่นั้นแหละ
    "จะว่าไงดี ก็ดีแหละ ก็เรื่อย ๆ  ภูมิล่ะ"
    "ก็ดี... ก็เรื่อย ๆ " 
    "ถ่ายรูปกันดีกว่า นี่รู้ยังเราจะไปย้ายไปซิดนีย์อาทิตย์หน้าแล้วนะ" เธอพูดพร้อมกับกวักมือเรียกเพื่อนอีกคนมาให้ถ่ายรูปให้ด้วยกล้องโพลารอยด์ 
    "ยังชอบใช่โพลารอยด์เหมือนเดิมเลยนะ" 
    "อืม เราก็ยังชอบอะไรเหมือน ๆ เดิมนั่นแหละ เห้ยย มองกล้อง ๆ " ผมไม่รู้ว่าตัวเองทำหน้ายังไงตอนที่เพื่อนกดชัตเตอร์ รู้แค่ว่าตอนนี้กำลังคิดถึงเพลงเพลงนึง 



    1 สัปดาห์ผ่านไป 

    มีจดหมายซองหนึ่งถูกส่งมาถึงผม จากเธอนั่นเอง ผมงงนิดหน่อยก่อนจะเปิดมันออกมา 
    ผมหัวเราะให้กับรูปโพลารอยด์ในมือ ผมทำหน้าอะไรของผมวะ ตลกชิบ
     "ทำหน้าดีดีไม่เป็นรึไง" ผมอ่านข้อความที่เธอเขียน
     ผมพลิกกลับไปด้านหลังรูปก็พบข้อความอีก 
    "ดูแลตัวเองดีดีล่ะ ถ้าว่างก็แวะมาเล่นด้วยกันที่ซิดนีย์นะ :)
    ผมยิ้ม เธอก็ยังเหมือนเดิมนั่นแหละ ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เสียบหูฟัง แล้วพิมพ์ในช่องค้นหาของแอพฟังเพลงแอพโปรดของผมว่า "โพลารอยด์ - seal pillow"
     

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in