ครั้งหนึ่งของห้วงความคิด...   ที่ตระหนักขึ้นมาได้ว่า เราช่างไม่เหมาะกับโลกใบนี้เอาเสียเลย 

ครั้งหนึ่งของห้วงความฝัน...   ที่อยากตื่นจากมันเสียที 

ครั้งหนึ่งของห้วงเวลา...         ที่อยากให้โลกนี้ไม่มีฉัน

ทุกเศษเสี้ยววินาทีที่เจ็บปวดกับสิ่งที่เราไม่แม้แต่จะรู้ว่ามันคืออะไร ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำลังเจ็บปวดจากอะไร

ได้แต่จมอยู่กับมัน ได้แต่ภาวนาให้ตัวฉันได้ออกไปจากตรงนี้เสียที

เหนื่อยพอแล้วกับทุกความคิด