We are the Honourfield. 

On the beautiful moon night during winter times.

We, a young generation of Hounourfield, will gather together in Hounourfield Main House. 

Then in one week, we will play a game.

A game that gonna change our lives forever, a hunting game, the Honourfield Game.

*เนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับอะไรในความเป็นจริงทั้งนั่น ชื่อตัวละครและสถานที่ก็พยายามที่จะตั้งเอง หากชื่อไปซ้ำกับอะไรบางอย่าง ก็ขอให้รู้ว่ามันไม่ได้เกี่ยวข้องกัน*

*All information in this fiction are not relating to the reality. Although, there might have a same name of character or places, please understand that I try to make all names by myself.*

ป.ล. นิยายเรื่องนี้อาจจะมีแบบภาษาอังกฤษ

P.S. This fiction might have in English.

สืบทอดจากในอดีตที่ผู้คนเคยมีลูกหลายคน ผู้ก่อตั้งตระกูลนี้ก็เป็นเช่นนั่น และมันก็เป็นเช่นนั่นถึงสี่รุ่น ก่อนที่จำนวนของเด็กที่ถูกผลิตจะลดลงเหลือประมาณสี่คนต่อครอบครัวหรือน้อยกว่านั่น 

"เป็นพี่น้องต้องรักกัน"....

ประโยคสุดแสนจะธรรมดาสำหรับเด็กทุกคนได้ยินหากพวกเขามีพี่น้อง 

แต่ออนเนอร์ฟิลด์แตกต่างกันออกไป

พี่น้องต่างเกลียดขี้หน้ากัน 

เกลียดราวกับว่าจะอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้

เกลียดราวกับว่าจะต้องมีใครตายจากไปก่อนจะพอใจ

เกลียดราวกับว่าไม่ใช่พี่น้อง

มันเริ่มจากตรงไหนนะ?

แต่ต่อจะให้มันเริ่มจากตรงไหน เรื่องราวของเรื่องนี้ก็ได้ดำเนินมาตลอดตามกาลเวลาที่โลกเปลี่ยนไป แต่คนภายนอกก็รู้แค่เรื่องเปลือกนอก ทั้งที่ในความจริงแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นในตระกูลนี้มันช่างดำมืดเกินกว่าที่จะให้คนอื่นรู้ได้

เกมส์ที่ถูกตั้งขึ้นเพื่อลดทอนความเกลียดโกรธภายในใจ 

เกมส์ที่ถูกเกิดขึ้นทุกๆร้อยปี

เกมส์ที่กินระยะถึงสองอาทิตย์ในฤดูเหมันต์ ที่หนาวเย็นถึงขั้วหัวใจเหมือนจิตใจของคนในตระกูล

เกมส์ที่เหมือนกับว่าจะพยายามลดความเกลียดแค้นด้วยความสามัคคี 

เกมส์ที่ต้องดึงศักยภาพทุกอย่างออกมาเพื่อเอาตัวรอด.... จากบางสิ่งบางอย่างในคฤหาสน์หลังโตในป่าเมลล์เบิร์น

Q. แล้วเกมส์นี้แลกด้วยอะไรละ?

A.แลกด้วยลำดับชั้นของครอบครัว และชีวิตของเด็กน้อยตระกูลออนเนอร์ฟิลด์รุ่นล่าสุด