เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิว สวรรค์ประทานพรblackbamboo
[รีวิว] สวรรค์ประทานพร เล่ม1 by blackbambooo
  • สำนักพิมพ์ :sense book
    ผู้เขียน :โม่เซียงถงซิ่ว
    จำนวนเล่ม :8เล่ม+box
    คู่พระ-นาย :ซานหลาง/ฮวาเฉิง-เซี่ยเหลียน




    [เกริ่นนำ] 
              จะรีวิวภาพรวมเนื้อหา การเดินเรื่อง และความสัมพันธ์ของพระ-นาย ไม่ได้ลงรายละเอียดลึก ในตอนสำคัญที่อาจเผลอเป็นสปอย เพื่อไม่ให้ขัดอารมย์สุนทรีสำหรับผู้ที่จะกลับไปอ่านเอง/อ่านรีวิวเพื่อเป็นแนวทางว่าควรจะเก็บเล่มดีมั้ย
              ปล.สำหรับเรื่องนี้เราเชียร์ให้เก็บค่าาา >.< อ่านแล้วถูกจริตมากกกกกกกก นักเขียนในดวงใจจริงๆ ถ้าพร้อมแล้วมาเริ่มกันเล้ยยย!!!!





    [ต้นเล่ม]
              กล่าวถึงประวัตินายเอกของเรา(เซี่ยเหลียน) ว่าบรรลุขึ้นสวรรค์ยังไง อดีตเป็นใคร (และล่วงตกสวรรค์ยังไง ขึ้นๆตกๆอยู่หลายครั้ง) เล่าแค่คร่าวๆไม่ได้ลงละเอียดมาก 

              จากนั้นก็เล่าถึงการบรรลุขึ้นสวรรค์ครั้งล่าสุด (ครั้งที่3) พอขึ้นไปก็ได้เรื่องเลย ปกติถ้าเทพองค์ไหนจะขึ้นสววรค์ระฆังจะร้องครั้งเดียว แต่นี่ระฆังร้องระงมหลายครั้ง ฟ้าก็ผ่าสนั่นหวั่นไหว ผ่าอะไรไม่ผ่าไปผ่าระฆังที่จะลั่นเสียงตอนมีคนบรรลุขึ้นสวรรค์ ประเด็นอยู่ที่ระฆังนี้โดนผ่าแล้วตกไปโดนเทพบู๊องค์นึงเข้า +ทำลายวิหารเทพอื่นๆเสียหาย สร้างความวุ่นวายให้เทพบนสวรรค์กันยกใหญ่

              เนื่องจากสร้างความเสียหายยกใหญ่จากการบรรลุขึ้นสวรรค์นี้ เซี่ยเหลียน เลยต้องทำงานชดใช้หนี้ โดยจ่ายเป็น "แต้มบุญ" หาได้โดยให้ไปทำความดี/สะสางเรื่องต่างๆที่เป็นงานเทพ เถือกนี้ ก็จะได้แต้มบุญมา เรียกได้ว่าบรรลุสวรรค์มาครั้งนี้ปุ๊ปก็เป็นหนี้หัวโตเลย ?

              ทีนี้เซียนเหลียนก็ได้รับมอบหมายงานนึง(จากเทพที่ทำงานกก.เอกสารของสวรรค์ ชื่อหลิงเวิน) ให้ลงไปช่วยเศรษฐีที่เป็นสาวกขั้นเอกทางเหนือของโลกมนุษย์ ได้แต้มบุญเยอะมากก ซึ่งคดีแรกที่ลงไปช่วยก็คือ"เจ้าบ่าวผีชุดแดง"
    ***สาวก แบ่งเป็น3ประเภท (อ้างอิงP.42-43)
    ประเภท1) เศรษฐี: ใช้วิธีบริจาคเงิน,จุดธูปเทียนสร้างอารามถวาย  /ประเภทนี้มีมากสุด
    ประเภท2) ผู้เผยแผ่บรรยายธรรมให้ผู้อื่นได้
    ประเภท3) ผู้นับถือศรัทธาจากกายใจอย่างแท้จริง  /ประเภทนี้มีน้อยสุด,หายากมาก


    คดี1) "เจ้าบ่าวผีชุดแดง"
    - เป็นคดีที่มีเจ้าสาวหลายคนหายตัวไป(17คน) ตอนเดินทางขึ้นเกี้ยวไปหาเจ้าบ่าว

    - ที่คดีนี้แต้มบุญเยอะเพราะ เจ้าสาวรายล่าสุดเป็นลูกเจ้าเมือง เจ้าเมืองเลยแจกทาน แล้วบนบานเทพให้ช่วย แต่ไม่ค่อยมีเทพองค์ไหนอยากมาเพราะวิญญาณที่ออกอาละวาดนี้เป็นถึงระดับ "อำมหิต"
    ***วิญญาณ แบ่งเป็น 4ระดับ (ไล่ความร้ายกาจจากต่ำไปสูง) คือ (อ้างอิงP.79)
    1.ดุ :ฆ่าคนได้หนึ่งคน
    2.ร้าย :ฆ่าล้างตระกูล
    3.อำมหิต :ฆ่าล้างบางทั้งเมือง
    4.มหากาฬ :น่ากลัวสุด เมื่อปรากฎตัวบนโลก จะนำหายนะมาสู่บ้านเมือง

    -ด้วยเพราะวิญญาณที่ออกอาละวาดเป็นถึงขั้นอำมหิต หลิงเวินเลยอยากให้มีเทพมาคอยเป็นลูกมือช่วยเพราะกลัวตึงมือเกินไป แต่ก็ไม่มีใครอยากมาช่วย ด้วยชื่อเสียงเลื่องลือด้านโชคร้าย+ฉายาต่างๆของเซี่ยเหลียนเลยไม่อยากมีใครอยากเข้าใกล้ ทางเซี่ยเหลี่ยนก็ไม่ได้คาดหวังความช่วยเหลือจากใครแต่แรกก็ไม่ได้คิดอะไร ไปทำคนเดียวได้ชิลๆ
    ***เซี่ยนเหลียนบรรลุเป็นเทพเพราะจับดาบสู้มามีพลังแข็งแกร่งก็จริง แต่ตอนตกจากสวรรค์2ครั้งนั้น โดนคำสาปทุกครั้งค่ะ?? ดังนั้นจะเห็น"ตราคำสาป"เป็นเส้นสีดำๆที่ คอ กับข้อเท้า พูดง่ายๆคือ ตราคำสาปมีไว้สำหรับเทพที่ถูกขับออกจากสวรรค์ค่ะ เซี่ยเหลียนโดนขับออก2รอบ เลยมีตราสาปอยู่2ที่ พลังเทพเลยถูกผนึกใช้งานได้ไม่เต็มที่ และจะไม่สามารถลบรอยนี้ไปได้ชั่วนิรันดร์ค่ะ ???


    (รอยคำสาปที่คอ)

    (รอยคำสาปที่ข้อเท้า)

    - โอเคร เซี่ยเหลียนรับงานนี้จากนั้นก็ดิ่งพสุธาลงมาโลกมนุษย์ กำหนดที่จะลงเสร็จสรรพแต่ความวัวไม่ทันหายความควายก็เข้ามาแทรก ไม่ต้องบอกก็พอจะเดาได้ ดันดิ่งไปตกผิดที่? ไม่ใช่ว่าจำผิดที่นะ แต่ตอนโดดลงมาขาดันไปเกี่ยวเมฆ ใช่ค่ะะ ขาเกี่ยวเมฆ ถถถถถถถถถถ (นว้องงงง อะไรจะโชคร้ายปานนั้นน) ดังนั้นกว่าจะมาถึงหมู่บ้านที่เป็นจุดหมายปลายทางก็ปาไปหลายวัน 

    (มาๆ เข้าเรื่องละๆ) 
    - เซี่ยเหลียนมาหมู่บ้านนี้ได้ซักพักก็ไปนั่งจิบชาในร้านน้ำชา ย้อนนึกถึงคดีเพลินๆ ก็มีเทพ2องค์ลงมาหา คนนึงคือฝูเหยา อีกคนคือหนานเฟิง บอกว่าถูกเจ้าตำหนักของตัวเองสั่งให้มาช่วยทำคดี (ซึ่ง เจ้าตำหนักของทั้ง2คนไม่ถูกกันมาแต่ไหนแต่ไร ส่งผลให้ลูกน้องในตำหนักต่างฝ่ายต่างก็พลอยไม่ชอบกันไปด้วย? จากนี้ไป2คนนี้ก็คอยทะเลาะหาเรื่องกันตลอดทางค่ะะ 55555555555)

    - ระหว่างพูดคุยกันอยู่นั้น ก็มีขบวนเจ้าสาวแห่ผ่านร้านน้ำชา ที่แปลกคือคนที่แห่ดูเกร็งๆกลัวๆ วันต่อมาก็ยังเห็นขบวนนี้อีก สรุปเป็นขบวนเจ้าสาวที่ชาวบ้านจัดขึ้นมาเพื่อหลอกล่อให้วิญญาณออกมาจะได้ปราบ แล้วก็มีเรื่องกันนิดหน่อย จับพลัดจับผลูสุดท้ายเซี่ยเหลียนได้มาทำหน้าที่เป็นเจ้าสาวปลอมล่อวิญญาณร้ายซะงั้น

    (ต่อจากนี้จะเป็นเนื้อเรื่องแล้ว อาจสปอย เราขอข้ามเนาะ แต่ตอนนี้กรี๊ดหนักมากกกกกกกก ไวดีแท้ ยิ้มจมูกปึ่งคนเดียว 5555555555555✨??✨ >/////< )

    -ตัดมาที่ตอนปราบเจ้าบ่าวผีชุดแดงเสร็จแล้ว เซี่ยเหลียนก็ขึ้นสวรรค์ไปรายงาน ได้รับแต้มบุญ ถัวๆกันแล้วก็จ่ายหนี้หมดพอดี ปลดแอกซะที ?

    - ด้วยความเซี่ยเหลี่ยนไม่มีสาวก อารามก็โดนเผา ทำให้มีผลบุญไม่เยอะ เลยกะไปสร้างอารามบูชาตัวเองซะเลย(ตอนอ่านแบบ เอาจริงดิ55555555) เลยเลือกที่เหมาะๆในโลกมษุย์คือหมู่บ้านผูฉี จากนั้นก็ดิ่งพสุธารอบ2 คราวนี้ขาไม่เกี่ยวเมฆละ ถึงที่หมายอย่างปลอดภัย





    [กลางเล่ม]
    คดี2) ด่านป้านเยว่ในทะเลทราย
    - พอลงมาถึงหมู่บ้านผูฉี เซี่ยเหลียนก็ทำอาชีพเก่าอันคุ้นเคย ใช่ค่ะเก็บขยะ? ชาวบ้านเห็นว่ามีคนต่างถิ่นมาใหม่ก็แนะนำที่พักว่ามีบ้านร้างทรุดโทรมหลังนึง คนเร่ร่อนใช้พักกัน ตอนนี้น่าจะไม่มีใครไปพักอยู่แล้ว  เซี่ยเหลียนเลยกะสร้างอารมตัวเองตรงนี้ซะเลย มาถึงบ้านที่ว่าก็ทรุดโทรมจริงๆ ปัดกวาดเช็ดถูเป็นพัลวัน มีการแปะป้ายหน้าประตูว่า"อารามนี้อยู่ในสภาพทรุดโทรม เสี่ยงต่อการเกิดอันตราย วอนผู้ใจบุญบริจาคเงินซ่อมแซม สะสมบุญกุศล"ด้วย55555555 จากนั้นก็ออกอารามไปเก็บขยะหาเงินต่อ
    ***คือบ้านโทรมจริงๆทุกคน อ่านๆไปเรายังอยากไปหยอดตู้บริจาคให้เลยงะ

    - ขากลับหลังจากเก็บขยะก็เจอลุงขับเกวียนจะไปทางอารามผูฉีพอดี เซี่ยเหลียนเลยขอติดไปด้วย ระหว่างนั้นก็อ่านตำราตามตลาดที่พูดถึงพวกเทพเซียนไปด้วย (เพราะที่ผ่านมาเซียเหลียนตกไปโลกมนุษย์นานเกินเลยไม่ค่อยทันข่าวปัจจุบันในโลกเทพเซียนค่ะ คุยกะใครก็ไม่ค่อยรู้เรื่องงี้) อ่านๆไปก็ไปอ่านประวัติตัวเองดู เห็นบันทึกไม่ค่อยดีก็พูดลอยๆคุยกะตัวเองขึ้นมา นึกไม่ถึงว่าจะมีเสียงนึกพูดโต้ตอบกลับมา ใช่ค่ะะะะะ บนเกวียนนี้ไม่ได้มีเซี่ยเหลียนที่ขอนั่งติดมาแค่คนเดียวววว ???? (จมูกปึ่งรอบ2 ทำไมเปิดตัวแต่ละครั้งต้องให้มัมหมีใจเต้นใจสั่นด้วยรู๊กกกกกก >/////<)

    - ทั้ง2ก็พูดคุยเรื่องเทพเอย เรื่องนู้นเรื่องนี้ไปตลอดทาง ระหว่างนี้ก็แอบมีให้ฟินกันเบาๆคร๊ะะ (ขอไม่ลงรายละเอียด โปรดอ่านและจมูกปึ่งเองนะคระะ จะได้เก็ทฟิลอิฉันน>..< อุแง้) 
    *** ขอใบ้ๆว่า มีคนโกหกตาใสคร่ะะะ น่าบีบมาก!!!!
    ***ตรงนี้ในเล่มทั้งหมด เรายกให้เป็นฉากที่อิมแพ็คมาก เพราะเป็นการเจอตัวเป็นๆมานั่งสบตากันครั้งแรก ขอบคุณสนพ.ที่เลือกฉากนี้ขึ้นปกคร่ะะ รับ1แสนพุ่มทองจากอิฉันไปปป??✨???? มันดือออจริงๆกระแทกใจมาก รู้สึกดีสุดๆที่ได้เก็บเล่มไทย

    (ภาพปกเล่ม1 แบบเต็มๆ จากสนพ)

    - พอเกวียนมาส่งถึงอารามผูฉี เซี่ยเหลียนก็ชวนหนุ่มน้อยมาพักที่นี้เถอะ ไม่มีที่ไปนี่นา หนุ่มน้อยลูกผู้ดี(เซี่ยเหลียนคิดเอง-.-)ชุดแดง ก็ไม่ปฎิเสธอะไร เข้าอารามผูฉีไปพักกะเซี่ยเหลียน แต่ก่อนเข้าอารามพอจะเปิดประตูเห็นป้ายที่เซี่ยเหลียนแปะก่อนนออกไปเก็บขยะก็มีหัวเราะนิดๆ ??? (ย้อนมาอ่านป้ายกันอีกซักครั้ง: "อารามนี้อยู่ในสภาพทรุดโทรม เสี่ยงต่อการเกิดอันตราย วอนผู้ใจบุญบริจาคเงินซ่อมแซม สะสมบุญกุศล"  โหวยยยยยยย5555555) และคืนนั้นทั้งคู่ก็นอนเสื่อผืนเดียวกันคร่ะะะ?? 
    ***แค่นอนเฉยๆค่ะ หนุ่มน้อยชุดแดงนี้สุภาพมากกก ตลอดทางจนถึงตอนนี้ยังไม่ได้แตะตัว/สัมผัสตัวเซี่ยเหลียนก่อนเลย

    - ตื่นมาก็ช่วยกันซ่อมแซมอาราม ไปๆมาๆ ก็มีนักพรตต่างถิ่นคนนึงร้องขอความช่วยเหลือมาตลอดทาง เดินมาหยุดอยู่แถวหน้าอารมก็ล้มลง

    - ชาวบ้านก็มามุง เซี่ยเหลียนก็ออกไปมุง สรุปนักพรตบอกว่าหนีตายมาจากด่านป้านเยว่ เป็นคณะพ่อค้าหนีตายมา (ที่ซึ่งห่างไกลหลายพันลี้จากหมู่บ้านผูฉี) ทุกคนงง เดินทางมาได้ยังไง

    - เซี่ยเหลียนก็หอบคนเข้าไปในอารามเพื่อรักษา+ถามเรื่องราว (ต่อจากตรงนี้ขอข้ามนะคะ)

    - จากนั้นเซี่ยเหลียนก็คิดถึงเรื่องที่พ่อค้าคนนี้บอก แล้วใช้กระแสจิตถามข้อมูลด่านป้านเยว่ในข่ายกระแสจิต แต่ในข่ายดันมีมหกรรมใจป๋าแจกแต้มบุญของเทพซือชิงเสวียน เลยไม่มีใครสนใจคำถามของเซี่ยเหลียน หลังถามไม่ได้ข้อมูลอะไรก็ออกมาจากข่าย ระหว่างนั้นก็ได้ยินเสียงเคาะประตูอารามผูฉีพร้อมๆกัน เปิดไปก็เจอหนานเฟิงกะฝูเหยาที่ขันอาสามาช่วยคดีอีกครั้ง? (มาทุกครั้งทะเลาะกันทุกครั้ง 555 ปวดหัวแทนเซี่ยเหลียน)

    - ระหว่างนี้ก็บังเกิดจงอางหวงไข่2ตัว(??)+มีการทดสอบอะไรกันเล็กๆน้อยๆ ?✨?
    ***จุดนี้ทำให้เราเห็นถึงค.เชื่อใจของพ่อหนุ่มชุดแดงที่มีต่อเกอเกอของเค้า+ความฉลาดที่ผู้แต่งไม่จำเป็นต้องยัดเยียด แต่อ่านแล้วรู้สึกได้เลยว่า หนุ่มน้อยชุดแดงนี้ไหวพริบแพรวพราวดีมาก 

    - จากนั้นทั้งหมดก็ใช้คาถาย่นระยะ เปิดประตูอารามออกไปอีกทีก็เป็นด่านป้านเยว่ในทะเลทรายแล้ว หนุ่มชุดแดงก็ไม่ลืมตามมาเป็นพจนานุกรมเดินได้ส่วนตัวให้เซี่ยเหลียน 

    - ระหว่างเดินๆอยู่ก็เจอพายุทราย เซี่ยเหลียนโดนพัดลอยเข้าไปคนแรกเลยจ้ะะะ เซี่ยเหลียนเลยให้แพรลั่วเหยีย(ผ้าแพรที่พันข้อมือ เหมือนเป็นอาวุธประจำตัวของเซี่ยเหลียน) ไปยึดอะไรก็ได้ที่มั่นคง แพรก็เป็นงานเลยจ้าไปพันเอาหนุ่มชุดแดงขึ้นมาก่อน เซี่ยเหลียนถึงกับกุมขมับ55555 จากนั้นก็ไปพันเอาหนานเฟิงกะฝูเหยาเข้ามาอีก //เซี่ยเหลียนsaid:ไม่เป็นไร สี่ตีนยังรู้พลาดแพรรั่วเหยียก็คงรู้พลั้งบ้างหละ// ครั้งที่สามในที่สุดก็ไปพันโขดหินที่มั่นคงเลยออกจากพายุมาได้ (ซะที!!!)

    (แพรรั่วเหยีย จะพันที่ข้อมือเซี่ยเหลียนค่า)

    - ระหว่างเข้าไปหลบในโพรงของโขดหิน ก็เจอทั้งสุสานปริศนา เจอคณะเดินทางของพ่อค้าที่มาหลบอยู่่ก่อนแล้ว แล้วก็เจองูหางแมงป่องเจ้าถิ่น 

     - แล้วมันมีอยู่จังหวะนึง อิงูหางแมงป่องนี่ไปฉกพ่อค้าคนนึงเข้า ประกอบกับมีจังหวะที่ทุกคนเผลอ(?)งูนี่ก็ดันนนจะไปฉกพ่อหนุ่มชุดแดงเหมือนกัน(แกรคิดดีแล้วใช่มั้ยจะไปยุ่งกะคนนั้นอะะ เบื่อชีวิตน้อยๆแล้วใช่ม้ายยย) เซี่ยเหลียนเลยรีบเอามือไปตะปบจับได้ทันพอดี แต่ดันโดนงูกัดซะเอง! ซึ่งพิษนี้ต้องหายาถอนไม่อย่างงั้นภายใน2ชั่วยามจะตาย ดังนั้นคณะเซี่ยเหลียนเลยต้องออกเดินทางไปหายาถอนพิษให้พ่อค้ากะให้เซี่ยเหลียน
    *** ตรงนี้มีฉากที่มัมหมียิ้มอรุ่มเจ๊าะไป1กรุบบค่าาาาา >//..//< ? 


    [ท้ายเล่ม]
    (ต่อจากนี้จะเป็นเนื้อหาหลักของคดีที่2 ขอข้ามอีกเช่นกันนะคะ)
              แต่ๆๆๆๆ หลังจากนี้ จะมีฉากพระ-นายใกล้ชิดกันอีกค่าา เรามาจมูกปึ่งหูดับอีกทีก็อิตอนในตรวนคนบาป บั่บบบ พ่อโหวยยยยยย พ๊อออออออ ไม่รุจะอธิบายความเซ็กซี่/น่าหลงไหล/ความมีเสน่ห์ของตัวละครยังไงให้ไม่สปอยอะ อยากให้อ่านจริงๆ แอบเสียดายแทนเซี่ยเหลียนที่มันมืดมาก อดเห็นร่างอีโวเลยงะ?
    ***ขอใบ้ๆว่ามีฉาก "ก็ป๋มไม่อยากให้เกอเกอเปื้อนนินาา ?" กับ การเสียงอ่อนใส่เกอเกอแต่การกระทำอีกอย่างกับคนอื่น คุณจะเข้าใจทันทีว่าเสียง2ของซานหลางมีไว้ใช้กะเกอเกอของเค้าคนเดียววว >///<  น่าหมั่นเขี้ยวมากก 55555555555

    - พอทุกอย่างคลี่คลาย ทุกคนก็กลับมาอารามผูฉี ฝูเหยากับหนานเฟิงก็ยังเป็นจงอางหวงไข่ไม่อยากให้หนุ่มชุดแดงเข้าใกล้เซี่ยเหลียน แต่ก็ต้องรีบเผ่นก่อนไม่งั้นอาจต้องอยู่กินอาหารฝีมือเซี่ยเหลียนอันเลื่องลือ??? //อย่ามูลลี่อาหารนว้องงง


    -จบเล่ม1-










    (ส่วนตัว) จุดที่เราชอบของเรื่องนี้
    - เซี่ยเหลียนที่ดูเหมือนถึงจุดปลงตก ยอมรับความเป็นไป เข้าใจโลก 
    - การที่อีกคนไม่อยากพูด คนนึงก็ไม่ได้ซักไซร้ถาม
    - การให้เกียรติกันและกัน
    - ความโชคร้ายของเซี่ยนเหลียน55555 จะพูดยังไงดี คือเราอยากรู้ว่าจะไปสุดตรงไหน ยังมีกว่านี้อีกมั้ย น่าติดตามมากกกก ?
    - อีกสิ่งประทับใจคือ หน้าสุดท้ายของเล่ม มันเป็นการรู้กันของคน2คนหนะ เขิลอะไรไม่รุแต่เราเขิลมาก ชอบมู๊ด/โทนเรื่องจริงๆ อบอุ่นหัวใจบอกไม่ถูก 

    (ส่วนตัว) การแปล+สำนวน+การเดินเรื่อง
    - เรายังอ่านไม่เจอคำผิดนะคะ คิดว่าไม่มีคำผิด
    - คุณลาเวนเดอร์แปลดีมากค่ะะ อ่านเข้าใจง่าย ลื่นไหลดีมาก ชอบงานแปลคุณเค้าตั้งแต่ตัวร้ายแล้ว55555 ไว้ใจฝีมือได้เลยค่ะ 
    - การเดินเรื่องเข้าตรงจุดเร็วดีมาก เราชอบ ไม่ต้องยืดเยื้อน้ำนองพื้น กำลังดีเลยค่ะ ไม่น่าเบื่อ
    มีแต่ประเด็นสำคัญทั้งนั้น ตอนเราอ่านก็"อ๋อออ อันนี้มันเกี่ยวกะอันนั้น" "เอ้า เรื่องมันเป็นมาแบบนี้นี่เอง" คือมีจุดเฉลยคลายปม ไม่ทิ้งค้างดื้อๆแน่นอนค่ะ







    (ส่งท้าย...)
    คอ: แกรมันมันหมีไม่จริง! มองตาก็เห็นไปถึงคอหอย! *ปั่กๆ ตุ๊บๆๆ//เสียงทุบ*
    จขกท: เปน เปนนมัมหมีซานหลางกะเหลียนเหลียนจริงจริ๊งง หยุดทุบก๊อนนน*ค่อกแค่กๆๆ อั่ก กกกก//ซับเลือดมุมปาก*

    ปล.เล่ม2,3 เพิ่งเปิดพรี ถ้าได้แล้วจะรีบรีวิวไม่ดองแน่นอนค่าา



เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in