เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
The Devil MurdererIfIStay
โพสต์นี้มีเนื้อหาที่อาจไม่เหมาะสมกับเยาวชน บทส่งท้าย
  • ร่างเงาตะคุ่มๆ น่าสงสัยกำลังค้นหาอะไรบางอย่างอยู่ภายในห้องทำงานเก่าของซึซึกิ โคจิที่มืดสนิท แม้กระนั้นร่างนั้นก็ยังคงค้นหาของบางอย่างอย่างเอาเป็นเอาตาย ซึ่งตอนนี้...เขากำลังเหงื่อตกและวิตกกังวลเป็นอย่างมาก เพราะหาของสิ่งนั้นไม่เจอสักที

    'มันอยู่ที่ไหน!! มันอยู่ที่ไหน!!! มัยอยู่ที่ไหน!!!!'

    'ไม่มี!! ไม่มี!!! ไม่มี!!!!'

    'โอ๊ยยยยยย!! อยู่ไหนวะ อีแก่มันเอาไปไว้ที่ไหน???'

    "หาอะไรอยู่เหรอครับ?" ฟุรุยะก้าวเข้ามาในห้องแล้วกดเปิดไฟ แสงไฟสว่างแว่บขึ้นมาทันที ทำให้เห็นว่าร่างเงาน่าสงสัยนั่นคือ คุณเอจิโร่ โอดะ หัวหน้าพ่อบ้านซึซึกินั่นเอง

    "อะไรกันครับ? คุณตำรวจ ดึกป่านนี้แล้วยังทำงานหาหลักฐานกันอยู่อีกเหรอครับ?" โอดะพยายามพูดกลบเกลื่อน "แต่เอ...ได้ยินว่าจับคนร้ายได้แล้วไม่ใช่เหรอครับ? ดีแล้วนะครับ คุณตำรวจนี่เก่งมากๆ เลย"

    ฟุรุยะพูด "ช่างคนนั้นก็คือคนที่คุณพามาที่บ้านนี้..ให้มาเป็นช่างซ่อมคอมพ์ประจำใช่มั้ยครับ? และก็เป็นคนเดียวกับที่คุณฆ่าเขาด้วย คงเพราะคุณซาบุโร่รู้ตัวและน่าจะแบล็คเมล์คุณ คุณก็เลยชิงฆ่าเขาก่อนที่เขาจะเอาเรื่องนี้ไปบอกคนอื่นใช่มั้ยครับ?" 

    "....." โอดะนิ่งเงียบฟัง

    "ตอนที่คุณยิงปืนใส่พวกผม คุณก็คว้าเอาหน้ากากและอุปกรณ์ทำสวนที่อยู่ในป่าขึ้นมาพลางตัว พอเสร็จคุณก็เอาไปวางไว้ที่เดิม ด้วยความที่มันเป็นอุปกรณ์ทำสวนอยู่แล้ว...การเอาวางไว้ในป่าในสวนแบบนั้นมันดูไม่แปลกเท่าไรหรอก จริงมั้ยครับ?" ฟุรุยะพูดต่อ 

    "ส่วนเรื่องการก่อเหตุที่ชิบุย่านั่น คงเป็นการทำเพื่อเบี่ยงเบนประเด็นของคุณ เพื่อให้ตำรวจคิดว่าคนร้ายน่าจะมีภาวะจิตเภทบางอย่างที่ชอบทำร้ายผู้อื่น คุณจะได้ไม่ตกเป็นผู้ต้องสงสัย ซึ่งคุณซาบุโร่คนที่คุณฆ่าทิ้งแล้วพยายามป้ายความผิดให้เขาเนี่ยก็เคยต้องคดีตั้งแต่ยังเป็นเยาวชนอยู่ด้วย มีพื้นฐานทางบ้านไม่ค่อยดี มีประวัติเคยทำร้ายคนบาดเจ็บ เข้าทางกับลักษณะของคนร้ายที่โรคจิตพอจะขับรถชนคนตาย แบบนั้นสินะครับ?" 

    อากาอิพูดบ้าง "อีกอย่าง... เนื่องจากรถที่ใช้ก่อเหตุเป็นรถที่คุณโนริโกะไม่ค่อยได้ใช้อยู่แล้ว คุณก็แค่ขโมยกุญแจรถออกมาแล้วขับออกจากหน้าประตูไปที่ชิบุย่า ลงมือก่อเหตุสะเทือนขวัญนั่นด้วยความสะใจ พอเสร็จก็ขับรถไปจอดทิ้งไว้ ณ ที่แห่งนึง ตัวคุณก็กลับบ้านไป แล้วก็...คุณอาจจะเอายานอนหลับผสมให้คุณโนริโกะดื่มก่อน ซึ่งยานั่นคงทำให้คุณโนริโกะหลับไปโดยไม่ได้สติตั้งแต่หัวค่ำแบบนั้น" เขาพูดต่อ 

    "สาเหตุก็น่าจะเป็นเพราะคุณโนริโกะจับได้ว่าคุณแอบยักยอกเงินของเธอมาใช้เล่นการพนันสินะครับ ตอนนั้น..ที่คุณโนริโกะกับคุณมีปากเสียงกันก็คงเป็นเพราะเรื่องนี้ใช่มั้ยครับ? แล้วคุณก็ฆ่าเธอด้วย... แล้วคุณก็เข้ามาในห้องนี้ก็เพื่อที่จะหาหลักฐานหรือรูปถ่ายอื่นๆ ที่คุณโนริโกะจ้างนักสืบให้ไปสืบพฤติกรรมของคุณมา"

    "อ่า..ใช่ครับ คุณตำรวจ ผมยอมรับก็ได้ครับ ผมทำแบบนั้นจริงๆ ผมติดการพนันอย่างหนักมาก จนต้องหาเงินมาให้เจ้าหนี้ที่บ่อน ไม่งั้นผมจะแย่ ผมก็เลยแอบยักยอกเงินของคุณนายมาใช้คืนเจ้าหนี้บ้าง บางทีก็เอาไปเล่นต่อบ้าง จนคุณนายรู้ คุณนายก็เลยมาถามผม"

    'ถ้าเธอเอาเงินของฉันไปใช้หนี้ ฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ แต่ถ้าเธอเอาเงินของฉันไปเล่นการพนันอีก ฉันจะส่งเธอให้ตำรวจบอกว่าเธอยักยอกเงินของฉันไป แบบนี้ตกลงมั้ย?'

    "คุณนายพูดแบบนี้ครับ ผมเองก็กลัวมาก กลัวคุณนายจะไล่ผมออก กลัวคุณนายจะจับผม ผมก็เลยคิดแผนการบ้าๆ วิธีการแก้แค้นบ้าๆ นี้ออกมา ผ...ผม...ผม ฮึกกก... ผมเสียใจจริงๆ ครับ ผมเสียใจจริงๆ ฮืออออ" โอดะอธิบายต่อ "ผมเจอคุณเคนตะที่บ่อนพนัน เขาเข้ามาคุยตีสนิทกับผมจนเราพอรู้จักกัน ฮึกกกก... ผมก็เลยแนะนำเขาให้คุณนายเวลาจะทำอะไรเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ เพราะคุณนายเธอบอกว่าเธอไม่ถนัดกับอะไรแบบนี้ ฮึกกกก... แล้วคุณนาย...ก็ฝากให้เคนตะเปิดดูข้อมูลที่ได้มาจากนักสืบ ทั้งรูปถ่ายของผมในบ่อน ทั้งข้อมูงการยักยอกเงินของคุณนาย เขาก็เลยรู้ แล้วมาขู่จะแบล็คเมล์ผม ฮึกกกก... ผมก็เลย... ฆ่าเขาแล้วป้ายความผิดให้เขาตามที่คุณตำรวจพูดมาเลยครับ ฮึกกกก..."

    โอดะทรุดตัวลงนั่งกองกับพื้น แล้วก็เลื่อนมือหยิบมีดขึ้นมาจ่อที่คอหอยของตัวเอง ฟุรุยะและอากาอิตกใจมากจึงร้องตะโกน "คุณโอดะหยุดเดี๋ยวนี้นะครับ!!! อย่าทำแบบนั้นเลย!!! อย่าทำอะไรบ้าๆ นะครับ"
    ฟุรุยะกำลังจะชักปืนออกมาแต่ก็ถูกหยุดไว้ซะก่อน "อย่าชักปืนขึ้นมานะครับ!! ถ้าคุณชักปืนขึ้นมา ผมจะปาดคอตัวเองตายเดี๋ยวนี้เลย!!" ฟุรุยะหน้าซีด คิดไม่ตกว่าจะแก้สถานการณ์แบบนี้ยังไงดี 

    จริงอยู่ว่าคนที่จะฆ่าตัวตายเป็นฆาตกรที่มีความผิดร้ายแรง แต่จะให้เขาฆ่าตัวตายไปแบบนี้... มันดูสบายไปไม่สมกับความผิดที่ก่อไว้เลย

    "'งั้นก็ทำสิ" อากาอิบอกเสียงเรียบเย็นชา "ทำเลย!!! แล้วก็รับรู้ไว้ด้วยนะว่าความรู้สึกของการดิ้นรนทรมานก่อนจะขาดใจตายน่ะ!! มันเป็นยังไง!!!" เขาตะโกนบอกให้ทุกคนได้ยินอย่างชัดเจน 

    "อากาอิ..." ฟุรุยะพูดเบาๆ

    "คุควรรับรู้ไว้ว่า คนที่คุณฆ่าตายเพื่อให้แผนการชั่วๆ ของคุณสำเร็จน่ะ!!! เขาทรมานกันขนาดไหน!!! เขาไม่มีความผิดใดๆ เลยด้วยซ้ำ!!! แต่พวกเขาต้องมาจบชีวิตเพราะคุณ!!!"

    "ฮีกกกก...ฮึกกก...."

    "ตัวคุณ...ไม่ยอมรับตัวเองด้วยซ่้ำว่าตัวเองผิด ยังกลัวแม้กระทั่งความผิดตัวเอง!! คนแบบคุณน่ะ ตายๆไปซะเถอะ!!!" 

    'นิสัยของไรย์... นิสัยที่ชอบดุคนอื่นแบบนี้... แต่ถึงจะดุ...ก็ดุด้วยความเป็นห่วงจริงๆ หรืออยากให้คิดอะไรได้จริงๆ....นิสัยของผู้ชายอีกคน...ที่เขารัก...' ฟุรุยะคิดพลางมองหน้าอากาอิ ถึงจะอยุ่ในสถานการณ์ตึงเครียดแบบนี้ แต่เขาก็อมยิ้มเล็กน้อยก่อนจัดระเบียบความคิดใหม่แล้วโฟกัสกับเรื่องตรงหน้า

    โอดะชะงักไปเล็กน้อยจากคำพูดของอากาอิ เขาทำมืดหล่นออกจากมือแล้วะอื้นไห้ราวกับคนสำนึกผิดจริงๆ ฟุรุยะรีบวิ่งเข้าไปใส่กุญแจมือทันที "คุณโอดะ คุณถูกจับกุมในข้อหาฆาตกรรมคุรโนริโกะ คุณซาบุโร่ และผู้เสียชีวิตที่ชิบุย่าอีก 7 ราย"

    หลังจากนั้น คาซามิและตำรวจคนอื่นๆ ก็เข้ามาจับกุมตัวคุณโอดะไปสอบปากคำและฝากขังที่สถานีตำรวจต่อไป หมอกควันแห่งเรื่องราวของคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นได้คลี่คลายลงแล้ว.....

    "สำเร็จไปอีกหนึ่งคดีแล้วนะพวกเรา" อากาอิพูดกับฟุรุยะ ทั้งคุู่กำลังมองดูรถตำรวจขับออกไปจากบริเวณบ้านของคุณโนริโกะ

    "นั่นสิ ไม่น่าเชื่อว่าพวกเราจะเข้าขากันดีมากเลยนะเนี่ย" ฟุรุยะตอบ   

    "ฮ่าฮ่าฮ่า แน่นอนสิ เข้าขากันได้ดีทั้งเรื่องสืบสวนและเรื่องอื่นเลยนะ" อากาอิแหย่เล่น

    ฟุรุยะใช้แขนถองเข้ากับแผงออกกว้างของอากาอิเข้าให้ คนตัวใหญ่ร้องเสียงดัง 'โอ๊ยยยย' ราวกับคนบาดเจ็บสาหัสเลยทีเดียว อากาอิเอื้อมมือมาโอบเอวคนข้างๆ อย่างรักใคร่ 

    เวลามีแฟนที่เป็นได้ทั้งเพื่อนร่วมงานและคนรักนี่...มันรู้สึกโชคดีแบบนี้นี่เอง
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in