ช่วงที่ไม่ได้ทำกิจกรรมกับเด็กซึ่งก็ถือว่าเป็นเวลาส่วนใหญ่ในการทำงานใน Little Tree ฉันได้ทำขนมในห้องเค้กซึ่งกว่าฉันจะจูนให้รู้เรื่องกับการจับนู้นจับนี่ก็ประมาณสองสามวันเลยทีเดียว                                ในช่วงแรก ๆ ฉันตื่นเต้นมากกับการทำขนมรู้สึกว่าต้องลุ้นอยู่ตลอดเวลาว่าส่วนผสมที่ฉันเตรียมไว้ให้มันจะถูกต้องหรือเปล่าและกว่าเราจะรู้ผลลัพธ์ของมันก็ต่อเมื่อมันอบเสร็จเรียบร้อยแล้วซึ่งส่วนมากก็ถือว่าออกมาดี (หรือเปล่านะ?)  

                   แต่เมื่อเค้กออกมาดูแปลกไปจากรูปแบบเก่าครูปิ๋มก็จะแบ่งให้พวกเรามากินกันเองซึ่งจากที่กินมาก็หลายก้อนอยู่เหมือนกันไม่รู้ว่าเป็นฝีมือใครระหว่างฉันกับเพื่อนอีกคน

                                                  ภาพ : เค้กที่ครูปิ๋มให้กลับไปกิน

                 นอกจากงานในห้องเค้กบางทีฉันกับเพื่อนก็จะได้ไปอยู่หน้าตู้เค้กเป็นคนขายและแต่งหน้าเค้ก    ในช่วงวันธรรมดาลูกค้าก็จะมีนิดหน่อยพอประมาณแต่ถ้าเป็นวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ละก็ ไม่ได้หยุดพักหายใจกันเลยทีเดียวยิ่งช่วงเย็น ๆ ลูกค้าก็เต็มร้านเลย ทุกคนทำงานกันอย่างหนักหน่วงให้ทันออร์เดอร์ทั้งของคาวและของหวาน  ในวันแรก ๆ ฉันกับเพื่อนกลับมานอนสลบบนในโซฟาทันทีที่กลับมาถึงที่พัก แต่มันก็เป็นงานที่สนุกดีนะ บางครั้งเราก็ได้ไปเก็บดอกไม้ ใบไม้ในสวนเอาไว้มาตกแต่งหน้าเค้กในวันต่อมา    

                                              ภาพ : ตอนที่ฉันไปเก็บตะไคร้และดอกไม้ในสวน

                  ซึ่งทั้งหมดนี่ก็จะเป็นงานในช่วงที่ยังไม่มี workshopหรือค่ายสำหรับเด็ก คล้ายกับว่างานในร้านเค้กเป็นงานหลักสำหรับฉันส่วนงานที่เกี่ยวข้องกับสายที่เรียนคืองานอดิเรกแต่มันก็เป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นสำหรับฉันเหมือนกัน ไม่คิดมาก่อนว่าจะได้มาลองทำเค้กแบบจริงจัง ถือว่าเป็นประสบการณ์ใหม่ที่ดีเลยทีเดียว