"ถึงจะฉุกละหุกไปหน่อย แต่นายต้องมากับฉัน"
หนุ่มลูกครึ่งพูดพร้อมจับคนตัวเล็กพาดบ่าแล้ววิ่งไปที่มอเตอร์ไซค์
.
.
02:59
.
.
เงียบ..
สงบ...
ไร้ผู้คน...
โกดังเก่าๆที่อยู่ริมน้ำ มองภายนอกอาจจะดูน่ากลัว
'ผมชอบบรรยากาศแบบนี้ มันทำให้ผมสามารถร้องเพลงได้ตามที่ต้องการ'
ชายหนุ่มตัวเล็กคิดในใจ
แต่วันนี้มีอะไรบางอย่างแปลกๆ...
มีเรือสินค้า มีเครื่องจักร มีกลุ่มคน...
'จะมีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่านะ'
หนุ่มร่างเล็กเกิดความสงสัยในใจ ก่อนจะเดินลัดเลาะและปีนไปยังจุดปลอดคน -ดาดฟ้าโกดัง4A- แล้วเริ่มฮัมเพลงที่ติดอยู่ในหัว
.
.
02:50
.
ภายในรถลิมูซีนสีสีดำที่ติดฟิมล์ทึบ
"คร้าบบ!! ขอบคุณที่ใช้บริการบริษัทขนส่ง SiM Akuma ของเรานะคร้าบบบ" เสียงปลายโทรศัพท์สายดังขึ้น
"เรือจะเทียบท่าเมื่อไหร่ล่ะ มาห์ซัง" เรียวตะเอ่ยถาม
"คร้าบๆ!! กำลังเทียบท่าเลยคร้าบบบ!! เห้ยยย!! ก็อตริ ซินคุง ขึ้นไปเช็คของที โชว์เฮด นายคุมคนขนของอยู่ตรงนี้แหละ!! " มาห์ พูดขึ้น ก่อนจะมีเสียงดังจากความวุ่นวายของผู้คนและเครื่องจักรดังขึ้นตามปลายสาย
"ทางเราจะจัดเตรียมของไปไว้ในโกดัง 4A เลยนะคร้าบ!! แล้วจะไปเก็บค่าใช้จ่ายที่โกดังนะครับ... แล้วเจอกัน.." ปลายสายตัดสายไปโดยที่เรียวตะไม่ทันได้พูดอะไร
"อะไรกัน เจ้าพวกนี้... รอบหน้าเราเปลี่ยนได้มั๊ย โทรุ" เรียวตะบ่นอุบ
"เอาน่า...เรียวตะ... บริษัทที่รับขน{สินค้า}พวกนั้นง่ายๆ ก็มีแค่ที่นี่ที่เดียว.." โทรุพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
"แล้วอีกอย่าง เขาก็ลงทุนเข้ามาส่งให้ถึงพื้นที่ของเรา.."โทรุพูดต่อ ก่อนจะมองออกไปที่เรือสินค้าที่อยู่ไกลๆ
เรียวตะได้แต่ถอนหายใจแล้วสั่งให้คนขับรถไปรอที่โกดัง...
.
.
03:00
.
บนเรือสินค้า
"นี่ซินซัง ทางนู้นเป็นไงบ้างทางนี้มี4 คอนเทนเนอร์ แล้วก็ถังเหล้าอีก13ถัง" ก็อตริ ชายหนุ่มในเสื้อแขนกุด พูดขึ้นพร้อมหันไปถามคนข้างหลัง
"อ่า.. ครบ.. ทางนี้มีชิ้นส่วนปืน กับอะไหล่รถ เยอะพอสมควรแต่ก็ครบตามใบสั่ง" ซิน พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบ พร้อมขยับแว่น และเดินลงจากเรือไป
"โอ่ยยยยยย... มาห์ซัง โชว์เฮดซัง ของครบ เอาลงไปได้เลยยยย!!" ก็อตริตะโกน ก่อนจะเดินลงจากเรือตามซินไป
"อ่าาา!!! เริ่มขนย้ายได้ ไปไว้ที่โกดัง 4A!!!" โชว์เฮด ถอดหมวกแก๊ปและตะโกนสั่งเหล่าคนในสถานที่นี้ พร้อมกับเสียงดังของคนและเครื่องจักรเริ่มขึ้น
"นี่มาห์ซัง... ทำไมเราถึงตกลงขนส่งของพวกนี้ให้เจ้าพวกนั้นหรอ"ก็อตริถามด้วยสีหน้าสงสัย
"นั่นสิ..การขนของพวกนี้มันเสี่ยงพอสมควรเลยนะ..." โชว์เฮตเสริม
"มันจะไม่ดีกว่าหรอ ถ้าเราสร้างconnectionทั้งโลกเบื้องหน้าและโลกเบื้องหลังน่ะ...." มาห์ในเสื้อโปโลขนาดพอดีตัว ยกยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนหัวเราะด้วยน้ำเสียงปิศาจ
"ถึงเวลาแล้ว..." ซินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
"อา... ไปเก็บเกี่ยวผลประโยชน์กันดีกว่า..." มาห์พูดขึ้นพร้อมแสยะยิ้ม ก่อนเดินนำออกไปยังโกดัง 4A
.
03:04
.
"โห... วันนี้คึกคักน่าดูเลยน้า..." ชายหนุ่มลูกครึ่งมองทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ไม่ว่าจะเป็นการขนส่งสินค้า เครื่องจักรที่ทำงาน หรือการรวมกลุ่มสนทนา เพียงแต่ จากดาดฟ้า มันทำให้เขาไม่สามารถนั่งได้ยินบทสนทนาได้
.
.
*ตึกตัก* เค้ารู้สึกได้ถึงใครหรืออะไร กำลังมาที่ดาดฟ้า
ชายหนุ่มลูกครึ่งหาที่ซ่อนตัว และคอยจับตามองคนหน้าใหม่ที่เพิ่งขึ้นมา
.
"วันนี้หนวกหูจังเลยน้า..." ชายร่างเล็กเอ่ย ก่อนจะเดินไปที่มุมที่ห่างไกลจากเสียง และเริ่มร้องเพลงออกมา...
Making my way downtown
Walking fast
Faces pass
And I’m home bound
Staring blankly ahead
Just making my way
Making a way
Through the crowd
And I need you
And I miss you
And now I wonder….
..
*แปะๆๆ* เสียงปรบมือชื่นชมดังขึ้น พร้อมรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนหน้าชายหนุ่มลูกครึ่ง
"น...นายเป็นใคร"ร่างเล็กเอ่ยถามด้วยความตกใจ
"ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะ แต่เพลงเมื่อกี้ เพราะถูกใจฉันมากเลยล่ะ" หนุ่มลูกครึ่งพูดออกมาพร้อมรอยยิ้ม
"แต่ว่านะ นายมาที่นี่ผิดเวลาซะแล้วล่ะ..." ร่างสูงเอ่ยต่อ
"ผิดเวลา...?"ร่างเล็กที่สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ สงสัย และมึนงงถาม
"อันที่จริงฉันอยากจะฟังต่อนะ แต่ตอนนี้คงต้องเอานายออกไปก่อนเรื่องยุ่งจะตามมาดีกว่า" หนุ่มลูกครึ่งเอ่ยพร้อมยิ้มตาหยี แล้วฉุดดึงร่างเล็กมาใกล้ๆ
"เอาล่ะ...อย่าส่งเสียงดังล่ะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา ฉันไม่รู้ด้วยนะ..." หนุ่มลูกครึ่งเอ่ยก่อนจะดึงฮู้ดขึ้นคลุมศรีษะและพาหนุ่มร่างเล็กตามลงไป
.
.
____________________________________________________________________________________________________
(อีกด้านหนึ่ง...)
.
"เรียวตะ ไปกันเถอะ" โทรุเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ
เรียวตะและโทรุ เปิดประตูลงจากรถ เดินมุ่งหน้าสู่ภายในโกดัง....
.
.
.
"มาห์ซัง พวกเขามาแล้ว" ซินเอ่ย
"เห้ยยยย !! พวกนายทุกคน ถ้าขนของเสร็จหมดแล้วก็ออกไปก่อน"โชว์เฮตตะโกนสั่งคนทั้งหมดในโกดัง
เมื่อเหล่าคนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปหมดแล้ว พวกเขาก็เริ่มการสนทนา
"โอ๊ะโอ... นี่ใบเสร็จค่าขนส่งคร้าบบ ยามาชิตะซัง..." ชายหนุ่มผู้มีรอยยิ้มปีศาจเอ่ย พร้อมยื่นใบเสร็จแล้วโค้งศรีษะให้
"นี่เงินสดทั้งหมด...ตามที่ตกลงกันไว้.." เรียวตะรับใบเสร็จแล้วยื่นกระเป๋าให้
ซินรับกระเป๋ามา แล้วเปิดเพื่อเช็คจำนวนเงิน
"ครบ"ซินเอ่ย
"งั้น....เชิญตรวจสอบ{สินค้า}เลยครับ แหม่..ดีจังเลยนะครับที่ท่านหัวหน้าอุส่าห์มารับ{สินค้า}ด้วยตัวเองแบบนี้ กระผมปลื้มใจจริงๆ" มาห์ พูดต่อ ก่อนจะให้โชว์เฮตและก็อตริเดินนำเข้าไป
เรียวตะเดินเข้าไปเพื่อเช็คสินค้า.... ปล่อยให้ โทรุและมาห์ ยืนเผชิญหน้ากัน
"...." โทรุยืนนิ่ง สายตามองไปที่คนของตนที่กำลังเช็คสินค้า
"ผมรู้ว่าคุณอยากพูดอะไร อย่างที่ผมได้แจ้งไป ผมก็แค่อยากสร้างConnectionกับโลกเบื้องหลัง หึหึ..." มาห์พูดพร้อมมองไปที่คนของตนเช่นกัน
....
....
"!!!!!" จากบรรยากาศชวนอึดอัด ทุกคนได้ยินเสียงเพลงมาจากที่ใดที่หนึ่ง เป็นเสียงที่ใส กังวาล และชวนให้ผ่อนคลาย แล้วก็เงียบลง
"ใคร!!! ปิดประตู!!!หาให้เจอ!!" มาห์ ตะโกนขึ้นมาอย่าเกรี้ยวกราด และออกคำสั่งให้ทุกคนที่อยู่ในบริเวณโกดังทันที
ทุกคนในบริเวณนั้นต่างหยิบอาวุธและเกิดความชุลมุนขึ้น
โทรุหลบในที่กำบังที่ใกล้ที่สุด โชว์เฮตและก็อตริวิ่งมาเพื่อคุ้มกันมาห์และซิน และเรียวตะวิ่งกลับมาที่บังเกอร์ของโทรุ
เมื่อเรียวตะวิ่งมาถึงตัวโทรุ ทั้ง2หยิบปืนขึ้นมาปกป้องตัวเอง
"คนของเรารึเปล่า?"โทรุถาม
"ไม่น่าใช่ เรามาแค่นี้..คนขับรถเองก็อยู่ที่รถ หรือจะมาเด็ดหัวนายกันนะ..."เรียวตะตอบพร้อมหอบเหนื่อย
"ฉันอยากเห็นเจ้าของเสียง..."โทรุเอ่ย
"หา!!นายพูดอะไรน่ะ อีกฝ่ายจะเป็นใครก็ได้ อาจจะเป็นคนจากกลุ่มพวกมาเฟียหน้าใหม่นั่นก็ได้นะ"เรียวตะกระซิบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
"ฉัน... อยากเจอ"โทรุยังยืนยันคำเดิม
.
.
.
____________________________________________________________________________________________________
(ตัดมาที่ปัจจุบัน)
หลังจากที่พาตัวชายร่างเล็กลงมาจากดาดฟ้า มาซาโตะดึงคนตัวเล็กมาหลบหลังกำบังที่ดูปลอดภัยที่สุด
"เดี๋ยวสิ.. มันอะไร นายเป็นใคร ทำไมถึ---"ชายร่างเล็กพยายามจะถามแต่ถูกมือใหญ่ของหนุ่มลูกครึ่งปิดและดึงตัวมากอดไว้
"ชู่ว... เงียบก่อน อย่าเพิ่งขยับ"หนุ่มลูกครึ่งกระซิบพลางมองรอบๆทั่วบริเวณ
"หาที่ดาดฟ้า!!!"เสียงตะโกนดังขึ้น พร้อมเสียงฝีเท้าของคนดังขึ้น
"เป็นเรื่องยุ่งซะแล้วสิ..."หนุ่มลูกครึ่งบ่นออกมาเบาๆพร้อมถอนหายใจ
"ฉันจะพยายามช่วยให้นายออกไปก่อนละกัน ส่วนคำถาม..ถ้าได้เจอกันอีกก็คงจะตอบได้ล่ะนะ"หนุ่มลูกครึ่งกระซิบข้างใบหูเล็ก
เมื่อเสียงทุกอย่างเงียบลง มาซาโตะดึงตัวชายร่างเล็กเดินลงไปที่ชั้นล่างสุดอย่างเงียบๆ ก่อนหลบอยู่หลังกล่องสินค้าขนาดใหญ่
'ชิ ปิดประตูหรอ.. คงต้องเผชิญหน้าจริงๆ' หนุ่มลูกครึ่งคิดในใจ
...
.
.
เมื่อเสียงทุกอย่างเงียบลง
"พวกนายน่ะ...ออกมาซะ ฉันไม่อยากทำให้สินค้าเสียหายหรอกนะ.."โทรุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาพร้อมลุกออกมาจากที่กำบัง
โดยปกติโทรุเป็นคนที่ประสาทค่อนข้างไว แต่ว่า ครั้งนี้ต่างไป โทรุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เหมือนรู้ทุกอย่าง
เรียวตะลุกออกมาพร้อมโทรุ พร้อมชี้ปลายกระบอกปืนไปที่จุดที่โทรุมองตรงไป...
"พวกนายเป็นคนของใคร" มาห์พูดถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด
สายตาของทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นมองตรงมาจุดๆเดียว
..
..
"นายเห็นมั๊ย? ตรงนั้นจะมีช่องส่งของอยู่ ฉันจะถ่วงเวลาให้ แล้วนายวิ่งออกไปนะ"หนุ่มลูกครึ่งเอ่ยเสียงเบาให้อีกฝ่ายเข้าใจ
"แล้วนายล่ะ??" ร่างเล็กถาม
"ไม่รู้สิ..คงหาทางออกได้แหละมั้ง เวลาฉุกเฉินคนเรามักจะทำอะไรพิเศษได้เสมอแหละน่า"หนุ่มลูกครึ่งยิ้มยียวน
"ตอนนี้แหละ!!!"เขาให้สัญญาณ
.
..
"เห... พอดีฉันเห้นว่ามีอะไรน่าสนุกก็เลยลองเข้ามาดูหน่อยน่ะนะ"มาซาโตะเอ่ยด้วยรอยยิ้มยียวน
"นายมัน!!!มาซาโตะ บอสของกลุ่มมาเฟียColdrain!!"เรียวตะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด พร้อมจ่อปากกระบอกปืนไปที่มาซาโตะ
"ไม่คิดว่าบอสใหญ่จะมาหาถึงที่เลยนะ..."โทรุเอ่ยน้ำเสียงเรียบ แต่แววตาแฝงไปด้วยความเกรี้ยวกราด
"ยามาชิตะซัง จะจัดการยังไงดีครับ" มาห์พูดขึ้น พร้อมส่งสัญญาณมือให้ก็อตริ โชว์เฮด ซิน เตรียมพร้อม
"อีกคน... " โทรุพูดขึ้นมา
"อีกคน...ไปไหน?" โทรุเน้นถาม สายตาจ้องไปที่มาซาโตะ
"เห็นผมอยู่กับใครมั๊ยล่ะ?..หืม..." มาซาโตะตอบพร้อมยิ้มยียวน
*เพล้ง!!!* เสียงกระจกด้านหลังมาซาโตะถูกของบางอย่างกระแทกแตกออก
"นายน่ะ มานี่!!" เจ้าคนตัวเล็กตะโกนเรียกหนุ่มลูกครึ่ง
มาซาโตะตัดสินใจกระโดดไปทางหน้าต่างและวิ่งตามเจ้าคนตัวเล็กไป
.
.
*ปังๆๆๆๆ*
"เห้ย!! ตามไป!! "เสียงปืนและเสียงตะโกนไล่ตามดังตามหลังคนทั้งสองมาติดๆ
คนตัวเล็กเมื่อวิ่งมาซักพักก็เริ่มวิ่งช้าลงจากความเหนื่อย อาจเพราะไม่เคยออกแรงหนักขนาดนี้ซึ่งต่างจากมาซาโตะ ที่ฝึกร่างกายอยู่บ่อยๆ ทำให้เขาไม่ได้เหนื่อยขนาดอีกคน
ร่างโปร่งเห็นคนตัวเล็กเริ่มหายใจหอบขึ้นจึงหยุดพัก
"นายไหวมั๊ยน่ะ"ร่างสูงถาม
"ฉัน...แฮ่กๆ..ไม่แน่ใจ.. เหนื่อย.."ร่างเล็กพยายามตอบพร้อมหายใจหอบ
"มอเตอร์ไซค์ของฉันอยู่อีกไม่ไกล เจ้าพวกนั้นคงจะยังไม่เห็น น่าจะพอหนีไปได้" ร่างสูงพูดขึ้น
"ขอฉันพัก แฮ่กๆ..."ร่างเล็กยังคงหอบหายใจ
..
..
"เห้ย!!!มันอยู่ตรงนั้น!!" เสียงตะโกนหนึ่งดังขึ้นตามมาด้วยเสียงปืน
*ปังๆๆๆ* *ฉึก!!*
มาซาโตะโชคดี ที่หลบเข้ากำบังทันก่อนอีกฝ่ายลั่นกระสุน แต่ไม่ใช่สำหรับเจ้าคนตัวเล็ก
"อึก!!"เสียงครางจากเจ้าตัวเล็กดังขึ้นหลังถูกกระสุนฝังเข้าที่หัวไหล่
"แย่ล่ะ!! ทำใจดีๆไว้!!"มาซาโตะโผเข้าไปหาคนตัวเล็ก เพื่อดูอาการ
.
"บอกมาห์ซังเร็วเข้า!!ยิงโดนคนนึง!!"หนึ่งในกลุ่มคนตะโกนส่งข่าว
.
"ขอโทษนะ"ร่างสูงเอ่ยออกมา
"ถึงจะฉุกละหุกไปหน่อย แต่นายต้องมากับฉัน" หนุ่มลูกครึ่งพูดพร้อมจับคนตัวเล็กพาดบ่าแล้ววิ่งไปที่มอเตอร์ไซค์
"ครองสติให้ดีล่ะ ถ้าสติหลุดไปหมดเมื่อไหร่ นายไม่รอดแน่!" หนุ่มลูกครึ่งเอ่ย
"!!!" เจ้าคนตัวเล็กที่หายใจรวยรินตกใจ
หนุ่มลูกครึ่งจับเจ้าคนตัวเล็กซ้อนท้ายตัวเองก่อนขับมอเตอร์ไซค์ออกจากพื้นที่อันตราย
.
.
.
.
คอนโดหรูแถบชานเมืองแห่งหนึ่ง
.
เสียงเกากีตาร์ที่ไพเราะดังคล้อยไปกับบรรยากาศ
*ปึง*
เสียงกรอบรูปของ[ทากะฮิโระ]ตกจากโต๊ะ
"นี่!เทรุ...ทำไมฉันรู้สึกใจไม่ดีแปลกๆนะ" ผู้ชายร่างเล็กผมสีขาวที่หน้าตาคล้ายทากะฮิโระเอ่ยขึ้น
"ทำไมงั้นหรอฮิโระ" ชายหนุ่มมือกีตาร์หยุดเล่น แล้วหันไปมองที่อีกคน
"ไม่รู้สิ" หนุ่มน้อยผมสีขาวเอ่ย
"แต่ว่าวันนี้ พี่กลับช้าจังเลยน้า..."
.
.
..
…
….
…..
…to be continued…
คุยกับนักเขียน :
แต่ตอนนี้รู้สึกคุณเดฟเก็บแต้มได้เยอะมากเลย ฮือออออออออออออออ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in