"มีหนูหลงมาก็ต้องจัดการใช่มั๊ยล่ะ" โชว์เฮตแสยะยิ้ม ก่อนหยิบเอาไม้เบสบอลที่เต็มไปด้วยตะปูออกมา
สำนักงานใหญ่ coldrain
ห้องประชุมพิเศษ
.
.
"รับพวกอาชญากรที่เพิ่งพ้นโทษเข้ากลุ่มไปเยอะมากหรอ" เรียวโพล่งขึ้น
"ทั้งหมดนั้นคือสิ่งที่ทาเคดะซังฝากมาบอกครับ..." โนบุพูดหลังจากอธิบายข้อความทั้งหมด
"แย่สุดๆเลยแฮะ..."สุกิพูด
"มาซาโตะกับคัตสึมะก็ไม่อยู่อีก" เรียวพูดพร้อมถอนหายใจ
"ตอนนี้ก็ต้องระวังมากขึ้นสินะ...."โยโกพูด
"ตอนนี้ก็หมายความว่ามีคนหายไป4คนสินะ" คาสึพึมพำขึ้น
"เทรุกับทัตสึเองก็ออกไปทำงานด้วย" เคนพึมพำ
"ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นตอนนี้ก็คงดี... คุณหมอซาโต้ ตอนนี้เทรุคุงเป็นไงบ้างครับ"ฮิโรกิคุงพูด
"ไม่มีอะไรน่าห่วงแล้วล่ะ ถึงจะขยับไปมายังไม่สะดวกก็เถอะ..."
"ช่วงนี้นั่งรถเข็นไปก่อนนะเทรุคุง"ทาเครุหันไปบอกเทรุกิที่นั่งอยู่บนรถเข็น
"ครับ... แล้วเรื่องฮิโระกับพี่ทากะ.."
"ตอนนี้ กำลังส่งคนไปตามข่าวให้นะ..." โยโกตอบ
"งั้นหรอครับ.." เทรุกิบ่นพึมพำพร้อมหลุบตามองต่ำลง
"ไม่เป็นไรหรอกน่า!! ช่วงนี้ ฉันจะพานายไปแว้นเอง เชื่อมือฉันเลย" คิดส์พูดขึ้นมาเพื่อทำลายบรรยากาศขุ่นมัว
"....เอางั้นเลยนะ" โนบุหันไปถาม
"โฮ่ ไม่เหลือแน่นอน คุณหมอ เตรียมเฝือกเลยได้มั๊ยครับ" ฮิโรกิพูดหยอก
"คิดส์คุงเบาๆมือก่อนล่ะ สภาพนี้น่---"
ยังไม่ทันที่เรียวจะพูดจบ เสียงระเบิดก็ดังขึ้นที่ชั้นล่างของโรงแรม
"ไปล่าคนส่งข่าว ถ้าใครจัดการพวกหัวหน้าได้ จะได้รางวัลตามที่ตกลงกันไว้"ชายผมสีน้ำเงินในเสื้อกั๊กกางเกงสามส่วนสีดำพูดขึ้น พร้อมพร้อมถือกระบองขนาดใหญ่ไว้
"โอ้ววววววววววว!!!"
กลุ่มคนตอบรับคำสั่งและบุกเข้ามา
"คนยังมาไม่ครบก็จะเปิดกันแล้วหรอน่ะ" ฮิโรกิมองภาพความวุ่นวายชั้นล่างก่อนจะพูดเล่นด้วยสีหน้าตื่นเต้น
"เคน จะเอาปืนหรืออย่างอื่น"โยโกถามเคนตะ ก่อนจะเดินไปเปิดตู้ลับข้างผนัง เพื่อหยิบ blacktail ออกมา
"คงปืนแหละ ถ้าเกิดใช้ของที่ถนัดที่นี่น่าจะเละกว่านี้" เคนตอบรับ ก่อนจะเดินไปหยิบ Red 9 จากตู้
"ตอนนี้น่าจะมีคนนำมาก่อนแล้วแหละ คาสึนายใช้อะไรถนัด"สุกิถาม ก่อนหยิบ M92Fขึ้นมาพร้อมกระสุนส่วนหนึ่ง
"สุกิซัง ขอ punisher หน่อยครับ" คาสึตอบ ก่อนที่สุกิ จะส่งปืนให้
"เรียว.. นาย.."โยโกกำลังหันไปถามเรียว แต่ไม่ทันได้ถามต่อ
"shotgun ก็ไม่เลว จริงมั๊ย" เรียวพูด ก่อนจะหยิบ shotgun ออกมา
"คิดส์คุง โนบุซัง เคยใช้ปืนมาก่อนมั๊ย" สุกิถาม
"ถึงใช้ไม่เป็นก็ต้องใช้แล้วนะ" เคนพูด ก่อนยัดปืนพกใส่คนทั้ง2
"ตอนนี้ พวกนายพาเทรุกิไปที่ห้องก่อน เดี๋ยวพวกฉันจัดการเอง"โยโกจิพูด ก่อนจะเดินนำออกไป และตามด้วยสุกิ เรียว เคนและคาสึ
"หรือเทรุจังอยากออกไปดิฟวิลแชร์กลางดงลูกปืนหรอ.."ฮิโรกิพูดหยอกก่อนจะเดินไปที่ตู้ปืน
เทรุรัวส่ายหน้า
"แต่ก็ดีนะ เป็นทั้งโล่ ทั้งเหยื่อล่อที่น่าจะเร็วดี"
"คุณหมอซาโต้ก็ไปอยู่กับพวกนั้นก่อนนะ เผื่อฉุกเฉินน่ะ" ฮิโรกิหยิบ TMP แล้วพูดขึ้น
"อันนี้ผมให้ เผื่อไว้เหมือนกันล่ะ" ฮิโรกิแอบหยิบบางอย่างใส่มือคุณหมอก่อนจะเดินตามคนอื่นไป
"อย่าพังเกินไปล่ะ ฮิโระ" เคนเตือน
"อุส่าห์เลือก TMP มาแล้วน่า" ฮิโรกิพูดแหย่
"ถ้ากลับมาเร็วๆก็ดีสิน้าทุกคนน่ะ" ฮิโรกิพูดขึ้นมาลอยๆ
.
.
__________________________________________________________________________________________________
โกดัง 4A
.
.
"พวกนั้น ไปกันหมดแล้วสินะ"คัทสึมะพึมพำ
"อ่าฮะ... เรารู้แล้ว ว่าในอีก 2 อาทิตย์ พวกนั้นจะมีสินค้าเข้ามาส่งกัน..." มาซาโตะตอบ
"ถ้าเราพังฐานการเงินของอิจจิจิ เราจะไม่ต้องเหนื่อยไปลุยเอง.." มาซาโตะพูดต่อ
"เก็บกวาด.. หรือว่า!"คัตสึมะโพล่งขึ้น ก่อนรีบวิ่งกลับไปที่รถ
"รีบกลับเร็ว มาซาโตะ เจ้าพวกนั้น!!"
"เจ้าพวกนั้นบุุกไปที่โรงแรม!!"คัตสึมะพูดขึ้นมา
ทั้ง2รีบวิ่งไปที่รถ แต่มีคนบางคนมาขวางไว้ก่อน
"โอ๊ะโอ๋.. ให้ทายว่าเราเจออะไร"ชายผู้มาขวางรถเอ่ย
"รีบๆจบเถอะครับ โชว์เฮต" ชายหนุ่มอีกคนออกมาจากที่ซ่อน
"เหยื่อตัวใหญ่เลยนะชินคุง ไม่คิดว่าจะหยอกมากกว่านี้หน่อยหรอ.."
"มีหนูหลงมาก็ต้องจัดการใช่มั๊ยล่ะ" โชว์เฮตแสยะยิ้ม ก่อนหยิบเอาไม้เบสบอลที่เต็มไปด้วยตะปูออกมา
.
.
_____________________________________________________________________________________________________
ณ บ้านใหญ่อิจจิจิ
.
.
(TAKA's view)
หลังจากที่ผมถูกพาตัวมา...
นอกจากนอนหลับ ผมก็ต้องตัวติดกับ หัวหน้าใหญ่กลุ่มอิจจิจิตลอดเลย
"...."
"...."
"โทรุ"
"...ครับ?"
"เรียกฉันว่าโทรุ"
"อ่า... ครับ..."
"ไม่ต้องใช้คำสุภาพด้วย"
"... ครับ.. เอ่อ.. หมายถึง อืม..."
ตอนนี้.. ฮิโรกิจะเป็นยังไงบ้างนะ...
คนอื่นๆด้วย...
*ตึกๆๆๆ*
เสียงวิ่งบนพื้นไม้
"โทรุ!"โทโมยะรีบเปิดประตูเข้ามา
"นายส่งคนที่เราหามาให้พวกอาคุมะเท่าไหร่กัน"
"ก็พวกที่ดูไม่ค่อยคิดหน้าคิดหลัง.."โทรุตอบ
"นายนี่น้า..."โทโมยะพูดก่อนขมวดคิ้วเข้าหากัน
"ตอนนี้ อาคุมะพาพวกนั้นบุกไปสำนักงานใหญ่โคลเรนด์.."
ว่าไงนะ...
แบบนี้มัน..
"ฉันสัญญาว่าจะปล่อยน้องนายไป แต่ไม่ได้สัญญา ว่าจะปล่อยคนอื่นไป"
"อีกอย่าง พวกนั้นก็แค่ไปเก็บคนส่งข่าวตามที่ควรจะทำ..."
"และคนที่อ่อนแอ ไม่ควรจะอยู่รอดในวงการนี้" โทรุพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ
.
.
_____________________________________________________________________________________________________
(Hiroki's View)
อื้อ...
ที่นี่ที่ไหน....
ผมจำได้ว่าโดนโยนลงมาจากรถ แล้วก็..
"ทำไมไม่มีคนรับล่ะเนี่ย" หนุ่มผมทองพึมพำ
"เคนจัง.. นี่ทามะนะ.. จะเอาของเข้าไปเก็บในร้านน่ะ แต่ไม่มีใครอยู่เลย ถ้าเกิดว่างแล้วโทรกลับมาที" ทามะพูด ก่อนจะวางมือถือไว้บนโต๊ะ
...
....
.....
...to be continued...
คุยกับนักเขียน :
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in