เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Alive : ฆ่า(ข้า) ต้อง รอด !NO.W
ตอนที่ 27 : อีกหนึ่งภารกิจ
  • ..........

     

    ตอนที่ 27 : อีกหนึ่งภารกิจ

     

    ปัง !  เสียงปืนดังขึ้น ทุกอย่างเงียบสงบ อ๋องกับเปาจัดการพวกเคลโอได้หมดแต่พวกตนก็แทบเอาตัวไม่รอดเช่นกันการมาในครั้งนี้พวกตนกะมาแบบลักลอบเก็บข้อมูลแต่กับต้องมาลุยกันโท่งๆ แบบนี้ ทำให้จำนวนยุทโธปกรณ์พวกตนเกือบไม่พอในการต่อสู้

     

    “ลองต่อไปหาเจคดูซิ ทางนั้นเป็นไงมั่ง” อ๋องบอกกับเปา  เดินนำออกมานอกอาคาร ทั้งสองเดินตรงมายังรถตู้สีดำของพวกเคลโอ

    “ไม่มีการตอบรับว่ะ แต่กูพอจะรู้และว่าเพราะอะไร” เปาตอบก่อนจะมองไปยังทิศที่มีควันไฟลุกโหมกระหน่ำเป็นบริเวณสองสามบล็อกต่อกันได้

    “เราว่าทางเราโดนรุมเป็นสิบๆ แย่แล้วนะ แต่ดูทางโน้นจะแย่กว่าเยอะ” อ๋องพูดขึ้นเมื่อมองไปยังทิศที่เปาว่า

    “แล้วไอเอิร์นล่ะ” เปาถามเมื่อยังไม่เห็นเพื่อนอีกคน

    “นั่นสิ”

     

    ทั้งคู่เดินสำรวจรถตั้งแต่คันแรกก่อนจะไปเจอเจ้าเพื่อนสนิทของพวกตนนอนหลับสบายอยู่ท้ายรถ 

     

    “แล้วจะเอาไงกับเจคดี จะรอหรือเข้าไปช่วย” เปาถาม

    “ลองไปดูสถานการณ์ก่อนละกัน” อ๋องตอบ ขึ้นนั่งข้างคนขับ

    “โหลๆ ได้ยินมั้ย?...” เสียงนอร่าดังขึ้นในวิทยุไร้สายทำเอาเอิร์นที่นอนอยู่สะดุ้งเฮือกขึ้นมา เพราะทั้งสามต่างก็ได้ยินเหมือนกัน

    “มีอะไรนอร่า” อ๋องถามกลับเมื่อเห็นนอร่าน้ำเสียงดูเร่งรีบ

    “มีรถกำลังมุ่งหน้าไปทางที่พวกนายอยู่ สามสี่คันได้หนึ่งในนั้นมีแคปซูลที่เคิร์กแอบผลิตให้พวกมัน เอาแคปซูลที่ว่ากลับมาให้ได้”นอร่าสั่ง

    “เดี๋ยวนะ เคิร์กทรยศเรางั้นหรอ” เปาไม่เชื่อที่นอร่าพูด

    “ดูท่าจะเป็นยังงั้น ริกพยายามเอาคืนแล้วแต่ไม่สำเร็จตอนนี้อาการสาหัสอยู่ว่าแต่พวกนายยังปลอดภัยกันดีใช่มั้ย” นอร่าถาม

    “พวกเรายังสบายแหละ แต่เจคยังไม่รู้เลย แล้วไอ้ริกไปทำอีท่าไหนถึงเป็นยังงั้นได้” เปาถาม

    “คนเดียวกับอีกครึ่งร้อยน่ะสิ  อ้อเกือบลืม พวกมันมีพวกพิเศษอยู่ด้วย ระวังให้ดี” นอร่าว่า

    “งานเข้าของแท้แล้วไง” เอิร์นพูดขึ้นเมื่อได้ยินว่าพวกมันมีคนพิเศษมาด้วย

    “เดี๋ยวฉันจะไปสนับสนุนอีกที พวกนายลุยกันไปก่อน ส่วนเจคน่ะ ไม่ต้องห่วงหมอนั่นมันไม่ตายง่ายๆ หรอก ฉันต้องไปแล้ว” นอร่าว่าก่อนตัดสาย

     

    ทั้งสามคนนิ่งเงียบอยู่พักหนึ่งเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่ก่อนเอิร์นจะพูดขึ้น

    “ภารกิจแรกก็แย่แล้ว นี่ยังมีต่ออีกเรอะ อีกทั้งยังมีพวกเหนือมนุษย์อีก โอยกูอยากตายจริงจริ๊ง!” เอิร์นบ่นอยู่ท้ายรถ

    “ไอไหวมั้ย ก็ไหวอยู่หรอก แต่เราไม่มีอาวุธซะด้วยสิ อีกทั้งยาพวกเราก็ใช้กันไปเกือบหมดแล้ว”อ๋องพูดจากสภาพของแต่ละคน

    “พวกมึงยังเหลือ แต่กูอ่ะเกลี้ยงไปแล้ว” เอิร์นตอบก่อนทิ้งตัวลงไปนอนอีกครั้งพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่

    “มีทางเลือกซะที่ไหนล่ะ” เปาว่า บิดกุญแจรถที่พวกมันเสียบคาไว้ก่อนติดเครื่องเริ่มออกจากเจ้าโรงแรมแห่งนี้

     

    ..........

     

    “บางทีเราอาจต้องแวะปั้มข้างหน้า” ไบรอันพูดขึ้น เมื่อมองหน้าปัดที่บอกปริมาณน้ำมันที่น้อยกว่าครึ่ง  “ไม่งั้นขากลับอาจจะไม่พอ”  ไบรอันพูดเสริม

    “บางทีเราอาจไม่ควรแวะปั้มเลยก็ได้นะ” แคลตอบ น้ำเสียงดูกังวล

    “ทำไมอ่ะ?”  โจชะโงกหน้าขึ้นมาถาม

    “ฉันว่าไม่ควรเลยล่ะ”  อลิซเสริมคำพูดแคลอย่างหนักแน่น

     

                ปั้มน้ำมันเยื้องไปทางซ้ายมือข้างหน้าไม่กี่สิบเมตรภายในปั้มมีรถฮัมวี่สีเทาด้านห้าหรือหกคันโดยประมาณบวกกับกลุ่มคนเป็นสิบที่ยืนอออยู่ภายในบริเวณปั้ม

     

    “เอาไงดี”   โจถาม เริ่มวิตกกังวลกับภาพที่ตนเพิ่งเห็น

    “ขับผ่านไปก่อน บางทีมันอาจจะไม่ตามก็ได้” แคลเสนอ

    “แน่ใจเหรอ?” โจถามย้ำ

    “แล้วนายจะจอดรถลุยกับพวกมันรึไง ถามแปลกๆ” อลิซหันไปพูดกับโจ

    “ทำตามแคลว่านั่นแหละ เพราะพวกเราก็ไม่มีอะไรที่พวกมันต้องการด้วย” ไบรอันบอกกับทุกคน ไบรอันเร่งความเร็วขึ้นอีกหน่อย ก่อนจะขับผ่านปั้มน้ำมันไป

     

    ..........

     

    “นั่นมันพวกทีมสำรวจของพวกนิวเคลโอใช่มั้ย?”  คนหัวหน้าถามลูกน้องที่ยืนอยู่ข้างตน

    “ใช่ครับ แต่พวกมันไม่มีอะไรที่เราต้องการนี่”

    “ใครบอก ภารกิจส่วนใหญ่ของพวกมันก็คือหาผู้รอดชีวิตเนี่ยแหละ” คนหัวหน้าว่า

    “งั้นก็หมายความว่า…”

    “นายก็รู้ว่าคนสำคัญมากกับเราในตอนนี้ ใช่  เราจะไปช่วยผู้รอดชีวิตกัน” หัวหน้าบอก “พวกนายเอาไปสามคัน ตามเจ้าทีมสำรวจไปไปพาคนรอดมาให้ได้รวมทั้งพวกมันด้วย ไปได้แล้ว”  หัวหน้าตะโกนสั่งเหล่าลูกน้องพากันขึ้นรถฮัมวี่ของตนก่อนสตาร์ทเครื่อง บึ่งรถออกสู่ถนนก่อนตามทีมสำรวจไป

     

    ……….

     

    “ทำไมหน้าคนขับ ไอทีมสำรวจเมื่อกี้มันถึงคุ้นหน้าจังหว่า” อ๋องพูดกับตนเองเมื่อพวกตนขับรถออกมาจากโรงแรมก็มาจอดแยกตรงข้ามกับปั้มน้ำมันทำให้ทั้งสามต่างเห็นเหตุการณ์

    “มันใช่เวลามานึกมั้ยเนี่ย ตอนนี้มันแยกเป็นสองขบวนแล้วเนี่ย ตามไปสามมุ่งหน้าเข้าเคลโออีกสาม ทีนี้จะเอาไงกันดี” เอิร์นพูดขึ้น

    “แคปซูลหน้าจะเป็นสามคันที่มุ่งหน้าไปยังเคลโอ ส่วนไอที่ตามทีมสำรวจไปน่าจะอยากได้ตัวผู้รอดชีวิตมากกว่า”เปาว่า

    “งั้นเราจะไปช่วยพวกนั้นมั้ย?” เอิร์นถาม

    “แต่ภารกิจเราคือไปชิงแคปซูลมานะ” อ๋องตอบ

    “แล้วจะเอาไงล่ะว้อย” เอิร์นเริ่มหงุดหงิด

    “บางทีเจคอาจจะจัดการเจ้าสามคันที่มุ่งหน้าไปเคลโอได้นะเพราะมันต้องผ่านเข้าเมืองอยู่แล้วนี่ ซึ่งเจคก็ยังอยู่ในนั้นด้วย” อ๋องว่า

    “แต่พวกมันมีพวกเหนือมนุษย์ด้วยนะ” เอิร์นบอก

    “แล้วเจคไม่ใช่รึไง” เปาย้อน

    “แล้วถ้ามันมีมากว่าหนึ่งคนล่ะ” เอิร์นถามอีก

    “แล้วกูจะรู้มั้ยเนี่ย มันไม่เอาพวกบ้าพลังออกมาเยอะหรอกไม่ใช่ว่าทุกคนจะสำเร็จซะหมดนะ” เปาตอบกลับ

    “ใช่ งั้นเราก็จะไปช่วยทีมสำรวจนั้นกัน ถ้าเดาไม่ผิดจุดหมายน่าจะคือหมู่บ้านที่อยู่นอกตัวเมือง ที่อยู่ติดกับป่านะ” อ๋องว่า

    “ใกล้ฐานเราเลยนี่” เอิร์นพูด

    “ก็ใช่น่ะสิ” อ๋องตอบ “เดี๋ยวกูจะลองติดต่อเจคดูเผื่อสัญญาณอาจจะกลับมาแล้ว”

    “โอเค งั้นเรารีบไปกันเถอะ เดี๋ยวเจ้าทีมสำรวจนั้นจะแย่เอาซะก่อน” เปาว่า เคลื่อนรถออกจากทางแยกมุ่งหน้าไปตามทาง รั้งท้ายรถฮัมวี่ที่ตามทีมสำรวจไป

     

    ..........


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in