เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Look a Breathe (Series 1 - 2)nimon
#002 เมื่อสวรรค์ให้รางวัลผม

  • "ชื่ออังกฤษคือ Colorful 
    มีความหมายว่า ความหลากหลายสีสันในชีวิต"

    เรื่องนี้เป็นเล่มแรกที่อ่านไปเกือบ 30 รอบ แต่ก็ได้สีสันในชีวิตที่แตกต่างไปทุกครั้งและเป็นเรื่องแรกที่ซื้อหนังสือญี่ปุ่นมาอ่านด้วย ดูภาพยนตร์ทั้งญี่ปุ่นและไทย (ภาคญี่ปุ่นประทับใจกว่าภาคของไทย เพราะสื่อถึงมิตรภาพระหว่างปูระปูระกับมาโคโตะได้ดีกว่า)

         เด็กผู้ชายคนหนึ่งลงมาใช้ชีวิตในโลกมนุษย์จากการจับฉลากของเทวดาที่ชื่อปูระปูระ และระหว่างนั้น เขาต้องค้นหาว่า ทำไมมาโคโตะ เด็กชายที่เขามาอยู่ในร่างนี้ฆ่าตัวตาย โดยที่เทวดาจะบอกแต่เพียงเรื่องบางอย่าง แต่ปล่อยเรื่องสำคัญในมาโคโตะคิดเอาเอง ยิ่งเด็กคนนี้ในร่างมาโคโตะรู้จักคนในครอบครัวมากมาย กลับเริ่มพบว่า น่าจะมีความเข้าใจผิด แม่ได้เลิกกับชายชู้แล้ว ผู้หญิงที่ชอบยอมขายตัวเพราะอยากได้ของอยู่แล้ว พ่อเป็นคนที่รักลูกถึงแม้หลายครั้งดูไม่เอาไหน ส่วนพี่ชายก็เอาใจช่วยตลอด ทุกคนพยายามช่วยประคับประคองและเป็นกำลังใจให้กับมาโคโตะมาตลอด แต่คราวนี้ ทำไงดีนะ เมื่อทุกอย่างกำลังจะสายไป และเด็กคนนี้ก็เริ่มอยากเป็นมาโคโตะตลอดไป


    เรื่องเล่าระหว่างทาง
    ~ เมื่อแรกเริ่มอ่าน
    - ตื่นเต้น ลุ้นระทึกไปกับเทวดาให้รางวัลเด็กคนนึงที่ต้องมาอยู่ร่างมาโคโตะและหาเหตุผลว่า "ทำไมมาโคโตะฆ่าตัวตาย"

    ~ ระหว่างทางที่อ่าน
    - มีผู้ต้องสงสัยหลัก 4 คน คือ แม่ที่คบชู้ พ่อที่ไม่เอาไหน พี่ชายที่ปากจัด (หมายังดีกว่า) และ คนรักที่ขายบริการ
    - มีเด็กผู้หญิงที่ไม่เคยอยู่ในสายตามาโคโตะ ชื่อโชโกะรู้ว่า เด็กคนนี้ไม่ใช่มาโคโตะ (แล้วเธอคือใครล่ะ)
    - ได้สร้างมิตรภาพเพิ่มกับเพื่อนที่ชื่อ ซาโอโตเมะ
    - มิตรภาพระหว่างเด็กคนนั้นกับเทวดาที่ชื่อปูระปูระ

    ~ ใกล้จะเปิดเผยเรื่องหลัก
    - ความเป็นจริงคือแม่รักมาโคโตะมาก (ตรงนี้ได้มีการเสนอถึงผู้หญิงญี่ปุ่นที่ขึ้นชื่อว่า แม่ต้องอยู่บ้าน เป็นแม่บ้าน ซึ่งบางทีจริงๆแล้วก็อาจจะต้องการค้นหาความฝันบางอย่าง) พ่อที่รักแม่และลูกทั้งสองมาก (พ่อที่เป็นเพียงคนธรรมดาที่อาจทำผิดพลาดไป แต่ที่ทำไปก็เพื่อเป็นเสาหลักในครอบครัว เลี้ยงครอบครัวให้มีความสุข) พี่ชายที่ปากเสีย (จริงๆรักและเป็นห่วงน้องมาก) 
    - ทุกอย่างมันสายเกินแก้แล้ว สำหรับการฆ่าตัวตายของมาโคโตะ การเอาแต่โทษคนรอบข้าง ไม่เคยหันกลับมาดูตัวเองหรือเปิดรับฟังคนรอบข้าง

    ~ ตอนเฉลย
    - โชโกะ บอกเด็กคนนั้นว่า "เธอไม่ได้เปลี่ยนไปหรอก เธอเพียงแค่กลับคืนสู่สภาพเดิม" (คำพูดนี้กินใจมาก น้ำตาไหลออกมาเลย มันตื้นตันมาก)
    - เด็กคนนั้นได้พูดกับปูระปูระว่า "ฉันฆ่าตัวฉันเอง" (คำพูดนี้กินใจยิ่งกว่า เพราะหลายต่อหลายครั้งที่เราฆ่าตัวเองเพราะคำพูดและการกระทำของคนอื่นมามากแล้ว และยังไม่พอเมื่อซ้ำเติมด้วยฆ่าตัวเองเพราะตัวเราเองอีก) 
    - เด็กคนนั้นคือ โคบายาชิ มาโคโตะที่ฆ่าตัวตาย (อืมจริงด้วย ทำไมเราถึงไม่เอ๊ะใจ ในเมื่อชื่อหนังสือก็บอก คำนำคนเขียนก็บอก แต่เราก็ไม่ได้นึกถึงขนาดนั้น เพราะลุ้นระทึกตลอดเวลา)
    - จบว่าเด็กก็อยู่โฮมสเตย์กับบ้านตัวเองตลอดจนถึงอายุขัย ซึ่งการที่ทำแบบนี้ก็คือ ปูระปูระต้องการให้มาโคโตะกลับมาทบทวนเรื่องราวตัวเองอีกครั้งนึง

    สิ่งที่ได้จากการอ่าน
    1. เราควรมองความผิดคนรอบข้างหรือความคิดของคนรอบข้างที่มีต่อเราเพียง 1% แต่มองดูความผิดตัวเองและแก้ไข 99%
    2. ควรเลิกโทษคนรอบข้างแต่หันกลับมาเปิดใจกว้างรับฟังว่า สิ่งที่คนรอบข้างพูดถึงเราหรือกระทำถึงเราเป็นความจริงไหม
    3. อย่าตัดสินใจคนอื่นด้วยความคิดของเรา
    4. เวลาไม่สามารถเรียกกลับคืนได้ เพียงแค่เราใช้เวลากับลมหายใจที่เหลือ หลับตา และมองดูว่า เราต้องแก้ไขอะไรบ้างในชีวิต
    5. ค้นพบตัวเอง

    ไม่มีใครที่ดีกว่าใคร 
    เพียงแค่ไม่มองคนอื่นมากกว่าตน
    สุดท้ายก็จะได้ค้นพบ
    ว่าตนนั้นมีทั้งดีทั้งเลว

    รีบแก้ไขตัวก่อนหมดลมหายใจ
    -- Look a Breathe --


    สนใจติดตามต่อใน Look a Breathe ที่เพจเฟสบุ๊คส์หรือตามลิงค์ https://m.facebook.com/pg/Look-a-Breathe-102744558639803/about/
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in