เรื่องราวนี้เป็นเรื่องราวน่ารักทั้งในหนังสือและละคร เพราะความน่ารัก ความอบอุ่น ของความรักที่ค่อยๆก่อตัวขึ้นทีละเล็กทีละน้อย จนกลายเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ในที่สุด

     เมื่อไหร่ที่เรายิ่งอยู่ใกล้ชิดคนที่เราคิดว่าไม่ใช่ คนที่เราคิดว่าไม่รัก แต่ทำไมนะ พอเรายิ่งอยู่ใกล้มากขึ้น มันทำให้เรารู้อย่างหนึ่งแล้วว่า

“รักแท้ แพ้ใกล้ชิค”

เรื่องย่อ (จากเราเอง)

รูปภาพนี้ ความรักเปรียบเหมือนอะไรดีนะ

     ยอดขวัญกับทักข์แต่งงาน และไปจดทะเบียนสมรสกันที่บางซื่อ ก่อนได้รับบัตรเชิญให้ไปเที่ยวเกาะไกลวัล แต่ทั้งสองไม่ไป ซึ่งตรงกับจังหวะของปลื้มที่ต้องไปทำงานและทิวต้องไปหาแฟน ดังนั้น ทำให้ยอดขวัญกับทักข์เอาบัตรไปให้ เพราะมีตั๋วเครื่องบิน 

     ปลื้มนัดทิวมาเจอกัน ก่อนทีจะไปขึ้นเครื่องบินด้วยกัน ปลื้มพบหน้าทิวก็จำทิวได้ว่า เป็นผู้ชายคนนั้นที่เจอที่งานแต่งงานที่ยียวน กวนประสาทเธอ แต่ทั้งสองดันต้องพลอยตกกะไดพลอยโจนไปรับบทเป็นคู่ฮันนีมูนกำมะลอแทนยอดและทักข์

     ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันครั้งแรก และรู้สึกกระอักกระอ่วนมาก แต่ก็ต้องทนรับเล่นบทนี้ ทั้งสองต้องพยายามหาทางให้กันและกัน ในการช่วยเหลือให้ทิวไปหาแฟนหรือให้ปลื้มไปถ่ายรูปที่บ้านคุณบูชิต ซึ่งเป็นคนรวยในที่นี้

     แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป ความรักงอกเงย ทั้งคู่เริ่มมีใจให้กัน ซึ่งพร้อมๆกับที่ทิวเริ่มรู้แล้วว่า แฟนสาวของตัวเองอย่างรุ้งพรายไปชอบบูชิต และปลื้มเริ่มรู้ว่า บูชิตทำงานผิดกฏหมาย โดยค้ายาเสพติด ดังนั้น ทั้งคู่วางแผนช่วยกันพร้อมกับศรุต ตำรวจที่มาด้วยกันในฮันนีมูนจับกุมตัวผู้ร้าย โดยอาศัยภาพถ่ายของปลื้มในการจับกุมตัวผู้ร้าย

     ในระหว่างที่กำลังจับกุมทั้งบูชิตและรุ้งพรายนั้น ทุกคนได้รู้ความจริง ว่า ทิวกับปลื้มไม่ใช่คู่กัน แต่ทุกคนลงความเห็นกันว่า ทั้งคู่รักกันจริง ก่อนที่วิชญ์ ชายเพื่อนสนิทกลับมาหาปลื้ม และปลื้มรู้ว่า ที่แท้ วิชญ์ทำนุช ซึ่งเป็นคู่ฮันนีมูนคนหนึ่งที่มากับเกื้อในโปรแกรมท้องและวิชญ์เรียกให้ไปทำแท้ง ซึ่งปลื้มก็ขอให้วิชญ์ไปคิดว่า สิ่งที่ผ่านมาควทำหรือไม่ ก่อนที่ทั้งปลื้มและทิวได้รู้ใจตัวเองว่า รักกันและใจตรงกัน

———————————————

ความรักครั้งนี้

     ความรักครั้งนี้ เริ่มต้นแบบแปลกๆ คือ เมื่อทั้งคู่ที่ต้องมาปลอมตัวแกล้งไปฮันนีมูนและทำเป็นว่า รักกัน แต่จริงๆทั้งคู่แสนที่จะไม่ลงลอยกัน แต่ทำไมนะ เมื่อวันเวลาผ่านไป อ้อมกอดของเขา สายตาที่เขามองมา กลับทำให้หัวใจของเธอเปี่ยมล้นด้วยความรักใคร่ อยากเป็นเจ้าของหัวใจเขาจัง

“ความรักที่เริ่มต้นจากการเห็นอกเห็นใจ

ยิ่งทำให้เรียนรู้รักกันที่สุด”

———————————————

เริ่มมีแสนกล

     เมื่อเริ่มรักแล้ว แต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่ารักเขาไม่ได้ แต่ทำไงได้ เมื่อเเค่จะพาตัวออกห่างจากเขา ก็บอกได้ว่า ทำใจยากแล้ว แต่อย่างว่า สิ่งนี้เรียกว่ารักก็ยิ่งทำใจให้ยากที่จะหมดรักแล้ว เพราะความเข้าใจอย่างลงตัวทำให้ทั้งสองลงเอยในรักแสนกลนี้

“ยิ่งอยู่ใกล้ก็ยิ่งรัก และยิ่งห่างไกลก็ไม่หมดรัก” 

———————————————

ชีวิตเวียนวน

     ชีวิตทั้งสองถึงแม้ว่าจบจากการเล่นละครฮันนีมูนแล้ว ยังต้องมารับบทเล่นเป็นคนรักกำมะลอต่อเพราะพ่อของเธอเข้าใจผิด แต่ทำไมนะทั้งเธอและเขาก็อดดีใจที่ชีวิตทั้งคู่จะวนเวียนมาเจอกันแบบนี้และอยากให้เวียนเป็นรักที่แท้จริงของกันและกัน

“ชีวิตของรักที่ลิขิตด้วยตัวเองนั้น

ย่อมเวียนวนมาเจอกันในที่สุด”

———————————————

ใจค้นหากัน

     แม้ชีวิตของทั้งคู่เหมือนกับเขาวงกต ดูเหมือนจะเป็นทางที่ทั้งสองไม่สามารถเจอหรือบรรจบหรือค้นหากันได้ แต่เมื่อใจทั้งสองรักดีแล้ว ความรักก็เป็นเครื่องนำพาทั้งสองมาเจอกันและรักกันในที่สุด

“เรื่องของความรักใช้ใจค้นหาก็จะเจอกัน”

———————————————

     ผมขอกลับมาแจมอีกครั้งครับ คือ ผมชอบเรื่องราวความน่ารักของทั้งสองคน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตอนทั้งสองต้องร่วมมือช่วยกัน ในการหาทางออกไปจากแผนฮันนีมูนบ้าๆนี้ และไม่เพียงเท่านั้น คือ เห็นความรักของทั้งสองคนค่อยๆเติบโตในท่ามกลางความอบอุ่นของมิตรภาพของคนรอบข้าง และครอบครัวของปลื้ม ที่พ่อดูเข้ากับทิวได้เป็นอย่างดี 

     จนสุดท้ายทั้งคู่ก็รู้ใจตัวเอง และรักกัน ซึ่งจริงๆแล้ว ตอนหลัง ดันมาเฉลยอีกว่า คุณศัยรู้ตั้งแต่เเรกเห็นแล้วว่า ทั้งสองไม่ใช่ยอดกับทักข์ แต่เล่นตามน้ำกันไป จนค่อยๆเป็นกองเชียร์ เชียร์ความรักของทั้งสองจนรักกัน

“ละครก็สนุก หนังสือก็สนุก

เป็นเรื่องราวที่อยู่ในความทรงจำของเรา

และทำให้เรียนรู้ในอีกมุมว่า รักคืออะไร”

Look a Breathe