เรื่องนี้เป็นเรื่องของครูโออิชิกับเด็กนักเรียน 12 คน ซึ่งเป็นเรื่องราวสุดประทับใจมาก

เรื่องนี้พื้นหลัง คือ ช่วงสงครามโลก และจะพูดถึงชีวิตของคนในยุคนั้นว่า ลำบากขนาดไหน 

เรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงความไม่เท่าเทียมของผู้หญิงกับผู้ชาย การเกิดเป็นผู้หญิงทำให้ไม่สามารถทำอะไรได้เหมือนผู้ชาย โดยที่จริงๆแล้วทำได้เหมือนกัน

ถัดจากนี้พูดถึงความใสซื่อของเด็กที่ไม่ว่าอยู่ในยุคไหน ก็มีความน่ารัก มองโลกในแง่ดี และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เส้นเรื่องราวระหว่างครูกับนักเรียน ที่เป็นมิตรภาพระหว่างนักเรียนที่เคารพครูอย่างแท้จริง ซึ่งครูทำหน้าที่ได้ดี ไม่ว่าจะอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้ เห็นอกเห็นใจ เข้าอกเข้าใจ แล้วก็พาเด็กๆให้ไปในเส้นทางที่ถูก (มีความเป็นครู ไม่ว่าผู้หญิงคนนึงก็เป็นได้ดีในหน้าที่ เพราะครูไม่มีคำว่า แบ่งชายหญิง เป็นอาชีพที่เท่าเทียมกัน ถ้าครูคนนั้นเข้าใจในจิตวิญญาณของครูอย่างแท้จริง) 

และพูดถึงเรื่องราวที่เกี่ยวกับคอมมิวนิสต์ (คนสมัยก่อนเรียกคนพวกนี้ ว่า แดง) และทุกคนต้องรักชาติกันอย่างมาก ถึงตายแทนชาติได้เลย ซึ่งหากเป็นแดงจะมีการถูกจับกุม เพราะกลัวจะเป็นภัยกับชาติ 

เรื่องการเรียกร้องความเท่าเทียมกันในเส้นเรื่องจะถูกกล่าวถึงมากทั้งนัยและตรง

เรื่องดำเนินมาถึงครูโออิชิจะลาออก แต่ความเป็นครูก็ยังมีอยู่ และได้มาลาเด็กที่จะไปรบ เราชอบประโยคนี้มาก มันกินใจ มันรู้สึกได้ว่า คุณค่าในการมีชีวิตอยู่นั้นมากกว่าเกียรติ คือประโยคที่ว่า

"ไม่ต้องไปตายแบบมีเกียรติในสงคราม ขอให้มีชีวิตกลับมาหาครู"อยู่ในบรรทัดที่ 3 หน้า 197

ผ่านไป 18 ปี 

หลังจากนั้น ครูโออิชิได้กลับมาเป็นครูอีกครั้ง และได้นึกถึงนักเรียนเก่าที่ชื่อ โมริโอกะ ทาดาชิ ที่เคยบอกครูโออิชิว่าจะพายเรือมาส่งครูทุกวัน แต่เขาได้ตายในสงครามไปแล้ว และหลักจากสงคราม ทุกคนยังเผชิญกับสงครามความอดยากอีก จนลูกสาวครูที่ชื่อยัตสุก็ทนหิวไม่ไหว ได้กินของดิบ จนท้องร่วงเฉียบพลันจนตาย สามีตายหายไปกับฟองคลื่นทะเล แม่ก็ตายไปเพราะโรคชรา

หลายๆคนที่รอดชีวิตก็กลับมารวมตัวกันรำลึกความหลัง ถึงแม้สงครามที่โหดร้ายจบไปแล้ว แต่มีสิ่งนึงที่เริ่มต้นใหม่ตลอดและทำให้ชีวิตมีความหวัง คือ ความทรงจำในอดีตที่เป็นมิตรภาพที่ดีร่วมกัน

จบแบบประทับใจ อยากให้ทุกคนลองอ่านกันดู เพราะทุกคนจะเข้าใจถึงความทรงจำที่งดงาม

-- Look a Breathe --

สามารถติดตามชมเรื่องราวของ Look a Breathe ที่ลิงค์https://www.facebook.com/pg/ReadABookAndTravelEasily/posts/