เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เรื่องเก่าเล่าใหม่ihtayaf
คน(อยาก)ธรรมดา
  • ในสังคมที่คนทั่วไปแข่งกันเด่น  แข่งกันประชันความงาม  เชื่อไหมล่ะว่า  ผู้หญิงแบบนี้ยังมีอยู่จริงในโลก...



         ในโลกนี้ยังมีผู้หญิงบางคน  ที่จริงๆแล้ว  เธอก็รู้นะ  ว่าเธอสวย  แต่เธอกลับไม่ใคร่ใส่ใจที่จะแสดงสิ่งที่ตนมีออกมา  ตรงกันข้าม  เธอกลับพยายามทำตัวให้ธรรมดาที่สุด  หรือสุดกว่านั้นคือ  เธอพยายามทำให้ตัวเองดูขี้เหร่ไปเลย

         ...แถมยังพอใจกับความขี้เหร่ที่ตนเองปรุงแต่งขึ้นมาอย่างมากเสียด้วย




         หากจะถามว่าทำไมผู้หญิงบางคนจึงพอใจที่จะทำตัวธรรมดาๆ  แทนที่จะอวดความสะสวยของตัวเอง  เหตุผลที่เป็นไปได้ก็มี


    1.  เธอไม่เห็นความสำคัญของการทำตัวสวย  :  บางครั้ง  หรืออาจจะหลายครั้งที่สาวๆเหล่านี้ได้ยินคำแนะนำว่า  ถ้าอยากจะสวยก่อนออกจากบ้านให้ตื่นสักตีสี่  อาบน้ำทำผม  เจ็ดโมงก่อนออกจากบ้านก็สวยเสร็จพอดี


         ตีสี่!!!  โหย  มันห่างจากหกโมง(เวลาตื่น)ตั้งสองชั่วโมงเชียวนะ  ฝันได้ตั้งหลายเรื่อง  จะตื่นทำไมเนี่ย??

        ยิ่งถ้าใครดูบอลจนตีหนึ่ง  แล้วยังจะต้องแหกตาตื่นมาเพื่อทำอะไรแบบนี้ซึ่งไม่เห็นจะได้ประโยชน์เลยเนี่ยนะ

        ....ขอเถอะ  ขอผ่าน


         แล้วก็ไอ้คำแนะนำประเภทว่า  เนี่ย  ถ้าเธอลดน้ำหนักสักหน่อยจะสวยมากเลยรู้ป่าว..

         ...รู้แค่ว่าชอบกิน  และขี้เกียจออกกำลังกายอ่ะ

         ...ถึงจะอ้วน  แต่ก็มีความสุขดีนะ

         ...จะว่าไปก็แปลกนะ  เราเป็นคนอ้วนแท้ๆ  ทำไมมันต้องไปหนักที่ใครด้วยก็ไม่รู้สิ


         แนะนำไปเถ้ออ สารพัดสารพันเคล็ดลับความสวยน่ะ  แล้วจะได้รับคำตอบกลับมาว่า

         "แล้วจะสวยไปทำไม?"


         จบ....นะคะ



    2.  เธอรู้สึกว่าเธอยังมีทึ่ยืนในสังคมได้โดยไม่ต้องพึ่งความสวย  :  เธออยู่ในสังคมที่ยอมรับการมีตัวตนของเธอ  โดยไม่มีรูปร่างหน้าตามาเป็นประเด็นหลัก


         เธออาจมีสติปัญญาหรือความสามารถใดใดอย่างหาตัวจับยาก  และความสามารถนั้นก็ได้รับการยอมรับโดยไม่ต้องอาศัยหน้าตาหรือทรวดทรงองค์เอวแต่อย่างใด


         หรือเธออาจเป็นคนนิสัยดี  และนิสัยนั้นก็ดีพอที่จะทำให้คนรอบข้างไม่อินังขังขอบกับความธรรมดาของหน้าตาและการแต่งตัว  เธอมั่นใจว่าเธอยังคงเป็นที่รักเสมอไม่ว่าจะเป็นอย่างไร


         เพราะคนเราไม่ได้อยู่กันด้วยหน้าตาเสมอไป  ถูกไหมคะ



    3.  เธอไม่อยากโดดเด่น  :  เคยเห็นบางบ้านที่มีลูกสาวหลายคน  แล้วคนที่สวยที่สุดดันเป็นคนที่แต่งตัวน้อยที่สุดไหมคะ  นั่นล่ะ  อารมณ์นี้เลย  คือเธออาจพอรู้ว่าตัวเองสวยและจะสวยมากหากแต่งตัวเหมือนคนอื่นๆ  แต่ทำไงได้  เธอไม่อยากเป็นแบบนั้นนี่นา  เธออาจไม่อยากให้คนใกล้ตัว(ซึ่งสวยน้อยกว่า)รู้สึกลำบากใจ  เธอจึงทำตัวเองให้ธรรมดาที่สุด  เพื่อไม่ให้สวยโดดเด่นกว่าคนอื่นมากเกินไป



    4.  เธอกลัวอันตราย  :  เดี๋ยวนี้ข่าวคราวมีให้เห็นไม่หยุดหย่อนเรื่องภัยของเพศหญิง  ผู้หญิงหลายคนเขาก็กลัวกันนะซี  ถึงแม้ว่าพวกทุรชนที่แท้จริงอาจไม่เลือกเป้าหมายมาก  แค่เห็นว่าเป็นหญิงก็ใช้ได้

         แต่...ถ้าจะดูจากหน้าตาแล้ว  ใครล่ะมีความเสี่ยงมากกว่ากัน...  ก็คนสวยใช่ไหม?


         แถมการสวยนี่ยังดึงดูดคนเข้ามามากเกินไป  บางครั้งเจอคนไม่ดีเข้าอีกนี่ยุ่งนา  รอให้ใครเขารักเราให้ได้ก่อนค่อยเปิดเผยว่าสวยให้เป็นรางวัลดีกว่าไหม หุหุ


         คนสวยยังเสี่ยงจะถูกหมั่นไส้มากกว่าคนทั่วไปด้วยนะ  คือแบบ  ฉันอยู่ของฉันดีดี  แค่สวยนี่  เกลียดฉันซะงั้น

         ไรว้าาา


         ถ้าสวยแล้วจะลำบากแบบนี้  ก็ทำตัวธรรมดาเถอะ




         ทำตัวธรรมดามันง่ายมากเลยนะจริงๆ  และโปรดอย่าถามว่าทำสวยกะทำไม่สวยอะไรยากกว่ากัน

         ...เพราะเลิกปิดแล้วดึงจุดเด่นออกมาก็สวยแล้ว  เลยไม่รู้เหมือนกัน  ปกติทำเป็นแต่แกล้งไม่สวย


         วิธีอ่ะเหรอ  ไม่ยากหรอก  แค่ไม่ต้องใส่เสื้อผ้าให้มันเปิ๊ดสะก๊าดมาก  ปิดๆ  เรียบๆเข้าไว้  ไม่มีอะไรให้มองเดี๋ยวเขาก็ไม่มองเองแหละ

         เครื่องประดับก็อย่าเยอะ  ยิ่งต่างหูเนี่ย  รู้ว่าทำให้หน้าหวาน  ดังนั้นหากจะพรางความงามจริงจะไม่ใส่  ส่วนอย่างอื่นคงแล้วแต่ความชอบของแต่ละคน  เพราะไม่ค่อยมีผลกับใบหน้าเท่าต่างหู

         สุดท้ายคงเป็นการวางตัว  ไม่ยากนะ  แค่ทำตัวเรียบๆ  กลืนๆไปกับใครเขาเท่านั้นเอง


         เอ้อ  เกือบลืมไปอีกอย่าง  ใส่แว่น!!  โดยเฉพาะผู้หญิงเนี่ย  แว่นเป็นตัวพรางความสวยได้เป็นอย่างดีเลยล่ะ  แค่ใส่แว่นเขาก็หาว่าเป๋อละ  ไม่ต้องทำไรมากเลย  555

         ดังนั้นอย่าดูแคลนสาวแว่นเชียวนา  บางคนถอดแว่นออกมาเนี่ย  สวยกว่าบางคนอีกนะ  อิอิ




         อ่านมาถึงตรงนี้หลายคนอาจมีคำถาม  อ้าว  แล้วจะมีวิธีสังเกตมั้ยอ่ะ  ว่ายัยจืดคนข้างๆเนี่ย  จริงๆแล้วสวยรึเปล่า


         จะไปยุ่งอะไรกับเขาเล่าาา  แต่เอาเถอะ  เขียนมาถึงตรงนี้แล้ว  ถ้าไม่บอกวิธีสังเกต  เดี๋ยวจะหาว่าใจดำ

         มีดิ  วิธีอ่ะ  ลองสังเกตช่วงต่อไปนี้ดู


    1.  เทศกาลพิเศษหรือเทศกาลสำคัญ  :  มันต้องมีสักทีสินะที่เป็นไฟลต์บังคับว่า  ยังไงแกก็ต้องสวย  เช่นงานแต่งงาน  งานรับปริญญา  ไรงี้

         ...ลองสังเกตสิว่า  คนไหนเจอหน้าทีไรก็จื๊ด..จืดน่ะ  เวลามีงานแต่ละที  หล่อนนี่เด่นขึ้นมาราวกับเป็นคนละคน!!!

         อย่าแปลกใจไป  เขาไม่ได้ไปทำหน้าที่ไหนมาดอก  เขาแค่....ถอดเปลือกที่หุ้มตัวเองไว้ออกมา...

         เท่านั้นเอ๊งงงงงง


         พี่สาวผู้เขียนคนหนึ่งก็เป็นแบบนี้แหละ  เวลาปกติเธอจะแต่งตัวแบบ  รองเท้าผ้าใบ กระโปรงยาว ใส่แว่น ผมซอยสั้น

         วันที่ผู้เขียนไปร่วมแสดงความยินดีกับเธอในวันซ้อมรับปริญญา  เธอทำผมใหม่ แต่งหน้า และถอดแว่น

         ...แม่เจ้าโว้ย  สวยเช้งงงงงง


         เลอค่ามากค่ะ  พี่(สาย)รหัสดิฉัน



    2.  เวลาเธอกลับเป็นตัวเอง  :  หลักการเดียวกับที่ว่าจะดูว่าคนแต่งหน้าสวยจริงรึเปล่าให้ดูเวลาล้างหน้า  แต่ผลน่ะ...ตรงข้ามนะ


         เวลาที่สาวๆเหล่านี้กลับบ้านและกลับ...ร่างปกติของเธอ  เธอจะทำสิ่งที่เธอไม่ทำในที่สาธารณะ  ซึ่งจะเป็นเวลาที่หน้าตาที่แท้จริงนั้นเผยโฉมออกมา


         เป็นต้นว่า  ถ้าตอนอยู่นอกบ้านเธอใส่แว่นและรวบผมตลอดเวลา  เวลาอยู่บ้านสบายๆหลายคนอาจจะถอดแว่นและปล่อยผม  ให้สังเกตเวลานั้น

         สวยไม่สวยเดี๋ยวก็รู้...


         แล้วก็นะ  ถ้าผมยาว  ให้สังเกตเวลาสระผมเสร็จ  ช่วงที่ผมกึ่งหมาดกึ่งแห้ง  ช่วงนั้นล่ะ  ถ้าสวยจริง  มันจะผ่องออกมาเลยล่ะคุณเอ๋ยย(ยืนส่องกระจกหมุนไปหมุนมาบ่อย  เอ่อ  หมายถึง  ผู้หญิงเหล่านี้บางคนน่ะนะ)

         แล้วน่าประหลาดใจได้แค่ไหนอ่ะเหรอ...?


         แค่ลองเดินผ่านแล้วหนุ่มที่รู้จักหันกลับมามองอย่างเบิกตาโพลงเท่านั้นเอ๊งงงง  555


         แต่ก็นะ  ใช่ว่าคนเห็นจะรู้สึกว่าสวยอยู่ฝ่ายเดียวเสียเมื่อไหร่  เจ้าตัวเองก็รู้  เพราะฉะนั้น  หากอยากปิดบังจริงๆน่ะ

         เขาไม่ให้เห็นง่ายๆหรอก  ไปหาวิธีส่องเอาเองละกัน  :P



    3.  เวลาหลุด  :  "หลุด"  ในที่นี้คือเวลาที่สาวๆผู้อยากทำตัวธรรมดาได้ทำตัวธรรมดาเช่นทุกวัน  แต่...อนิจจา  ฤกษ์งามยามดีเธอได้เดินผ่านกระจกแล้วเผลออุทานออกมาว่า  "เฮ้ย...ทำไมวันนี้สวยวะ"  น่าเจ็บใจจริงๆเลยเชียว  อุตส่าห์ปกปิดเสียดิบดี  มันแพลมออกมาได้อย่างไร

         ซ่อนได้ก็ซ่อน  ซ่อนไม่ได้คงเลยตามเลย  และได้แต่หวังว่าจะไม่มีใครสังเกตเห็น...


         ถ้าเห็นผู้หญิงที่คุณมองว่าธรรมดาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันเกิดผ่องแผ้วน่ามองขึ้นมา  ทั้งที่เธอยังคงทำตัวปกติธรรมดาทั่วไปก็รู้ไว้เถิดว่า

         นั่นน่ะ  ใบหน้าที่แท้จริงของเธอแหละ



    4.  เวลาเผลอ  :  เผลอในที่นี้ก็ไม่ใช่การเผอเรอเดินตกบันได  ทำอะไรหกใส่หัวหรอก  แบบนั้นไม่น่าจะงามไปได้

         ...เว้นแต่รักไปแล้ว  อาจน่าเอ็นดูโดยอนุโลมได้อยู่บ้าง...


         เผลอในที่นี้คือเวลาที่เจ้าหล่อนเผลอนึกไปว่าไม่ได้อยู่ในโลกส่วนรวม  เผลอในที่นี้คือเวลาที่หล่อนเผลอไม่สนใจคนรอบข้าง  และดื่มด่ำอยู่ในโลกของตัวเอง  ไม่ว่าจะเป็นการฟังเพลง  อ่านหนังสือ  หรือนั่งส่องรูปคนดังในดวงใจอยู่  และอาจจะเผลอยิ้มหวานให้รูปโดยไม่ตั้งใจ(แต่เจตนา...เอ๊ะ)

         ...หลักนี้มาจากทฤษฎีส่วนตัวของคนเขียนที่ว่า  เมื่อเวลาที่เรากำลังมีความสุข  ความงามภายในจะค่อยๆปรากฎออกมาภายนอกโดยไม่รู้ตัว


         เผลอในที่นี้อาจรวมถึงเวลาที่หล่อนเผลอทำอะไรที่...หากหล่อนรู้ตัวว่าถูกมองอยู่จะไม่ทำ  เป็นต้นว่าถอดแว่น  หรือปล่อยผม(เพื่อที่จะรวมใหม่  หรืออะไรก็แล้วแต่)


         ต่อไปนี้คือคำแนะนำ  ถ้าชอบคนตาสวย  ให้ลองสังเกตสาวแว่นเวลาถอดแว่น  ส่วนถ้าชอบคนผมสวย  ให้ลองแอบมองเวลาเป้าหมายจัดการกับผมของเจ้าหล่อน

         ....อ่อ  แล้วถ้ารู้ว่ามีอาการแพ้รุนแรงล่ะก็  ทำใจนิ่งๆก่อนมองด้วยล่ะ  ประเดี๋ยวจ้องใครจนหลงเพ้อขึ้นมา  จะหาว่าคนเขียนไม่เตือนไม่ได้นะ  :P




         สุดท้ายที่อยากจะฝากไว้ก็คือ  อย่ามองคนจากภายนอก  อย่าคิดว่าสิ่งที่คุณเห็นมันจะเป็นอย่างที่คุณคิดเสมอไป  คนไม่สวยแสร้งแต่งให้สวยได้ฉันใด  คนสวยก็แกล้งทำเป็นไม่สวยได้ฉันนั้น


         ซึ่งหากใครเป็นประเภทคบคนที่นิสัย  บทความนี้อาจไม่ได้มีประโยชน์อะไรมาก  เพราะคุณเองคงจะยอมรับคนรอบข้างได้อยู่แล้วไม่ว่าเขาจะเป็นอย่างไร  ตราบใดที่นิสัยยังไปกันได้อยู่



         ส่วนพวกชอบดูถูกคนและมองแค่หน้าตา  แล้วยังชอบถากถางคนธรรมดาอยู่บ่อยๆน่ะ  รู้ไว้ด้วยนะว่า...สาวผู้แสร้งทำตัวธรรมดาแอบยิ้มขำกับความทึ่มของคุณมาไม่รู้เท่าไหร่แล้ว



         อ่อ  แล้วถ้าจะถามว่าคนเขียนเป็นผู้หญิงประเภทไหนอ่ะเหรอ


    .........ความ..........ลับ...........ค่ะ   55555

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in