แม้โลลิต้าแฟชั่นขะเปี่ยมไปด้วยทั้งความฝัน และจินตนาการณ์ แต่ความคิดสร้างสรรค์ก็ยังถูกจำกัดไว้ด้วยคำว่า"โลลิต้า"

 เหล่าผู้โหยหาอิสระทางเครื่องแต่งกายที่หนีออกมาจากZara และUniqlo โผเข้าสู่สตรีทแฟชั่นที่คิดว่าไม่เหมือนใคร ยังต้องมาเจอกับกำแพงอีกชั้นจนได้

(ที่ยกชื่อแบรนด์มานี่ไม่ได้มีอคติอะไรนะ แค่อยากบอกว่ามันเป็นแบรนด์ที่ดังและเข้าถึงง่าย เราก็ใส่55555)

 ใช่แล้ว Sub-Culture หรือวัฒนธรรมกระแสรอง ไม่ได้เป็นสิ่งที่ไร้กฎเกณฑ์ และแบบแผน แต่คือ"วัฒนธรรม"ที่มีข้อกำหนดเป็นของตัวเอง เช่นเดียวกับวัฒนธรรมกระแสหลัก เพียงแค่ผู้ที่นำข้อกำหนดของsub-cultureเหล่านั้นมาบังคับใช้กับตัวเอง มีเพียงกลุ่มคนบางกลุ่ม ซึ่งเป็นส่วนน้อย และนั่นแหละ ที่สร้างความแตกต่างและหลากหลายมห้กับสังคม

 แล้วกรอบของแฟชั่นโลลิต้าคืออะไร?

 แน่นอนว่าแต่ละคนก็ให้คำนิยามที่100%ไม่ได้หรอก ก็เหมือนกับส้มตำนะแหละ ที่หลายคนมองว่าเครื่องปรุงหลักคือมะละกอ แต่ก็เรียกตำแตงที่ไม่ใส่มะละกอว่าส้มตำ... มะนาว น้ำปลา น้ำตาล รสชาตินี่แหละเป็นสิ่งสำคัณที่จะบอกเองว่านี้เป็นส้มตำรึเปล่า

 สำหรับเรา จะเป็นโลลิต้าได้ ต้องมีคุณสมบัติสามอย่าง

 1.Silhouette หรือโครงร่าง 

 เราเคยดูสารคดีเรื่องแฟชั่นในยุคต่างๆ ผู้เชี่ยวชาญใช้Silhouetteเป็นเกณฑ์หลักในการแบ่งแยกประเภท และยุคสมัยของชุดออกจากกัน

 กระโปรงพองๆ ยาวประมานเข่าคงเป็นภาพที่ชัดที่สุด แม้ลายละเอียดปลีกย่อยของแต่ละชุดจะแตกต่างกันแค่ไหน แต่ทุกชุดก็แทบจะถูกขีดไว้อยู่ในกรอบนี้ (แม้จะมีบางชุดกระโปรงยาวบ้าง แต่ความพอก็ยังคงอยู่) 

 และนี่ก็อีกหนึ่งตัวอย่าง ถึงแม้ธีม และรายละเอียดจะต่างกัน แต่โครงร่างของชุดนั่นยังคงเดิม (ซ้าย : ชุดแนวกะลาสีจากแบรนด์ Baby, the Stars Shine Bright ขวา : ชุดสไตล์กิโมโนจากแบรนด์ Metamophose temp de fille)

 2. นี่คือแฟชั่น(fashion) ไม่ใช่คอสตูม(costume)

 เป็นสิ่งที่ใส่ได้เมื่ออยากใส่ ในชีวิตทั่วไป ไม่ต้องรอโอกาสพิเศษใดๆ หรือจะใส่ในโอกาสพิเศษก็ได้ถ้าพอใจ

 ชุดบางชุดมีโครงร่างเช้นเดียวกับชุดโลลิต้า แต่ไม่จัดเป็นชุดโลลิต้า เช่นชุดเมด ชุดเต้นฮูล่า หรือชุดคอสตูมของไอด้อล เพราะไม่เข้าข่ายในข้อนี้เอง

 3.มีความ"ดูแพง"

 แม้ว่าข้อนี้จะเป็นนามธรรมสุดๆ แต่ก็เป็นคุณสมบัติที่ขาดไม่ได้

 คำว่าดูแพง ไม่ได้หมายถึงราคา แต่หมายถึงคุณค่าของทั้งชุด และผู้ใส่ ความปราณีต และลายละเอียดถือเป็นสเน่ห์อย่างหนึ่งที่สำคัญของแฟชั่นสายนี้ ความทุ่มเททั้งในการแต่งตัวแต่งหน้า และความใส่ใจที่มีีให้กับชุดก็เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้ชุดนั้น"ดูแพง"ขึ้นมา

  สาวๆโลลิต้าบางคนถึงกับบอกว่า ชุดโลลิต้าต้องไม่วาบหวิว และเวลาใส่ชุดต้องวางตัวเรียบร้อย มีห้ามนู่น ห้ามนี่มากมาย แต่สำหรับเราขอแค่ไม่เปิดเผยเกินงาม จำกัดไว้แค่พอน่าค้นหา และทำตัวถูกกาละเทศะ ถูกที่ ถูกเวลา ก็"ดูแพงแล้ว"

 จริงอยู่ว่าแฟชั่นเป็นสิ่งที่เปิดกว้างให้เราสร้างสรรค์ได้ไม่สิ้นสุด แต่เมื่อเราเลือกที่จะจำกัดความแฟชั่นของเราด้วยคำว่า"โลลิต้า" ก็เท่ากับเราตกลงปลงใจกับกฎเกณฑ์ทั้งหลายภายใต้นิยามนั้น

 แน่นอนว่าเราก็วางตัวเองไว้ในกรอบนั้นไม่ได้ทุกวันหรอก และในวันแบบนั้น เราก็แค่ไม่เรียกชุดที่เราใส่ว่าชุดโลลิต้า แค่นั้นเอง