เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ละครเพลง เพลงละครราเมงหมายเลข8
ถึงร้ายก็รักนะ เกเรยังไงก็รักน้าา


  • เฝ้ารอ Winter is coming ด้วยใจที่เต็มไปด้วยความหวัง เห็นเพื่อนไปปีนเขาแล้วบอกว่าอากาศดี 'หนาววะแกรร' ไอ้เราที่อยู่บ้านไม่ได้ไปไหน ก็ดีใจว่า เฮ้ย จะได้ใส่เสื้อกันหนาวซักที หลังจากเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวฝนตกมานานนม รีบเปิดดูพยากรณ์อากาศ ที่เขียนบออกว่าอากาศจะเย็นลงตั้งแต่ 27 ตุลา 

    ว๊อทททท!   27 ตุลา แต่วันนี้มัน 29 ตุลาแล้วนะยะ ไหนความหนาวที่เธอบอก แทบจะแก้ผ้าเดินกันอยู่แล้ว แล้วชั้นเลือกอะไรได้ไหม เลือกให้มันหนาวตอนนี้ได้หรือเปล่าาาา    อะไรก็ไม่ได้ดั่งใจดั่งหวัง เปิดเพลงปลอบใจตัวเองแล้วกัน






    'ไม่รู้จะฟังเพลงไรฟังอ่ะ'

    คิดว่าเหตุการณ์นี้คงเกิดกับใครหลายๆคน ที่อยู่ๆหัวก็โล่งโจ้ง เหมือนอย่างชีวิตนี้ไม่เคยรู้จักไม่เคยฟังเพลงอะไรมาก่อนในชีวิต ที่ฟังบ่อยๆช่วงก่อนหน้านี้ก็ไม่อยากฟังซะงั้น เลื่อนไปเลื่อนมาไม่มีจุดมุ่งหมาย อินโทรยังไม่ทันขึ้น ก็เปลี่ยนเพลงใหม่ซะแล้ว เป็นแบบนี้เกือบ 5 นาที จนเหลือบไปเห็นละครเรื่องหนึ่ง จู่ๆก็เหมือนมีอะไรแว่บเข้ามาในหัว  





     
    เอ้าาาาาา ละครเรื่องนี้ ชั้นจำด้ายยยว่าชอบเรื่องนี้กับเพลงประกอบของนางมากก ก.ไก่ล้านตัว แค่      ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ก็ได้ใจไปเลยค้าาา ฟังกี่ครั้งก็เพราะ ไม่ได้ฟังนานแค่ไหนก็เพราะ ชอบมากจนขนาดตอนละครเล่น ชั้นเอาหูเข้าไปจ่อลำโพงทีวี แล้วพยายามจำว่า อีเพลงนี้มันร้องยังไง จำท่อนไหนได้ก็เอามาจดใส่สมุด เหมือนภารกิจระดับชาติ มิสชั่นอิมพอสสิเบิ้ลมาก แล้วเอาที่ตัวเองเขียนนี่ ไปขิงกับเพื่อน โชว์เหนือว่าเพลงนี้ ชั้นได้ถึงท่อนกลางแล้วนะยะหล่อน อย่าคิดจะมาสู้ชั้น ชั้นสวยกว่า เก่งกว่า และความจำดีเป็นเลิศ

    แต่อีเพื่อนก็เอาแต่บอกว่าท่อนนี้ไม่ได้ร้องอย่างนี้ มันต้องแบบนี้ แบบนี้ แกจะไปรู้ดีกว่าชั้นได้ยังไง ชั้นเก่งนะ ต่างคนต่างไม่ยอมสุด เรื่องเรียนเคยพยายามกันอย่างนี้ไหม






    เพราะเน๊อะ          

    ส่วนตัวเราเองคิดว่า เพลงนี้สื่อถึงความรักที่นางพันธุมเทวีมีให้กุเพนทรานะ แล้วสื่อได้ดีด้วย เป็นรักมั่นคง เฝ้ารอ รอให้กุเพนทรารัก จะผ่านเนิ่นนานเป็นร้อยปี แม้เธอจะจำชั้นไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร แต่ชั้นรักเธอ บวกกับเสียงเศร้าสร้อยแต่ฟังแล้วมีพลัง เหมือนกับตัวนางพันธุมเทวีเอง ที่รักอยู่ฝ่ายเดียว แต่ก็แข็มแข็งมากพอที่จะไม่ไปไหน สู้จนถึงที่สุด ไม่รักชั้น แต่เธอต้องเป็นของชั้น อยู่กับชั้น ต่อให้จะดูเลว ดูร้ายยังไง ชั้นไม่สน ไม่สนว่าเธอจะเจ็บปวดแค่ไหน ขอแค่คนที่อยู่ข้างเธอตราบใดที่เป็นชั้น มากกว่านี้ชั้นก็ทำได้ (จิกตาใส่กล้อง2 ด้วยอินเนอร์พลอยเฉอ)       

    แหม พอได้ย้อนความทรงจำตัวเอง ก็เออ ตอนเด็กๆ แค่นี้ก็สนุกแล้วมีความสุขแล้วอ่ะ ตื้นเต้นกับอะไรเล็กๆน้อยๆ แต่ตอนนี้คือชีวิตทุนนิยมเว่อ เงินนน ชั้นต้องการเงินนน (เสียงกอลั่ม) 

    ไม่ใช่แค่เพลงเท่านั้นที่เพราะ ละครก็สนุก ดูไม่พลาดซักตอน ถึงตอนนี้จะจำเนื้อเรื่องได้แค่คร่าวๆก็เถอะ แนวเหนือธรรมชาติหน่อย รักทุกชาติภพ บวกกับความเป็นเด็กประถมอะเน๊าะ ยิ่งสนุกไปใหญ่ แต่ถามว่าจะย้อนกลับไปดูอีกไหม คงไม่อ่ะ คิดว่าความหยาบกระด้างในจิตใจคงเติบโตตามอายุ เก็บไว้เป็นความทรงจำดีๆดีกว่า

    ไม่มั่นใจว่าตอนดู อยู่ทีมใครระหว่าง พลอย เฉอมาลย์ หรือ หยาด หยาดทิพย์ รู้แค่ว่า ชอบชื่อตัวละคร 'สโรชินี' ของหยาดมากกกก อยากขอแม่ไปเปลี่ยนชื่อเลยตอนนั้น รู้สึกว่ามันเพราะ อ่อนหวาน มันต้องเข้ากับเราแน่ๆเลย (เสียงตัวเล็กตัวน้อยของเจนนี่ ปาหนัน) แต่พอคิดๆดู น่าจะอยู่ทีมหยาด ทีมนางเอก ถึงแม้จะจำความสวยของพลอยเฉอได้ติดตาก็เถอะ สวยมาก ชอบความกรุยกรายของชุดสมัยก่อนที่พวกนางใส่ อยากใส่บ้าง อยากใส่เครื่องบนหัวเยอะๆ อลังการดี




    สิ่งหนึ่งที่จะขาดไปไม่ได้ของเรื่องก็คือพระเอกหรือกุเพนทรานั้นเอง ไม่งั้นนางพันธุมเทวี(พลอย) จะตบตีสโรชินีไปไย ถึงตอนนั้นจะเด็กมาก แต่ก็พอจะรู้ว่าความรักหน้าตาเป็นยังไง ฮิ้ววว พ่อเจ้าประคุณรุนช่อง พ่อพระเอกของน้อง ชอบพอล ภัทรพลมากกกกกก ชอบน้ำเสียงของนางเวลาพูด ดูอ่อนโยน อ่อนหวาน คะขา ในเรื่องนี้พอลไม่ได้พูดคะพูดขา แต่เล่นในเรื่องปริศนา นางพูดนะจ๊ะ ไปดูๆ มีผู้ชายไม่กี่คนหรอกที่พูดหางเสียงแบบนี้แล้วดูเข้า เป็นธรรมชาติขนาดนี้ พอล ภัทรพล คือ 1 คนในนั้น
           

    พอได้ฟังเพลงนี้ก็จำได้ว่ายังมีเพลงประกอบละครเพราะๆของไทยอีกแปดล้านเรื่อง     ห้ะ อะไรนะ อ้าว เยอะเกินไปหรอ งั้นก็อีกหลายเรื่องละกัน เพราะชนิดที่แบบติดในความทรงจำอ่ะ ถึงแม้ปัจจุบันจะไม่ค่อยดูละครไทยมากเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ก็ยังคิดว่า ละครดีๆ ก็ต้องมาพร้อมกับเพลงประกอบเพราะๆอะเน๊อะ มันถึงจะเข้ากัน ใช่ไหมทุกคน 





      


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in