กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีคู่รักคู่หนึ่ง รักกันหวานชื่น น้ำผึ้งเดือนห้าที่ว่าหวานยังสู้ความรักของคู่นี้ไม่ได้ ชายหนุ่มช่างดีกับหญิงสาวเกินจะหาสิ่งใดเปรียบ จนใครๆ เห็นก็ต่างอิจฉาไปตามๆ กัน
บางครั้งก็มีทะเลาะกันบ้างตามประสาคู่รัก แต่ยิ่งนานวันก็ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุที่ว่าชายหนุ่มนั้นเริ่มจะหมดรักในตัวหญิงสาวเสียแล้ว สิ่งที่เมื่อก่อนเคยว่าดีก็กลายเป็นไม่ดี ส่วนหญิงสาวนั้นยึดมั่นในความสม่ำเสมอ เมื่อฝ่ายตรงข้ามเริ่มไม่สม่ำเสมอ เธอจึงสัมผัสได้โดยสัญชาตญาณของผู้หญิง
พอเริ่มหมดรัก ก็เริ่มมองหารักครั้งใหม่ที่ซาบซ่ามาเติมแต่งสีสันในชีวิต เป็นที่มาก็การนอกใจ และให้เหตุผลที่ว่า "ก็เธอทำตัวน่าเบื่อ ชวนทะเลาะตลอด" หรือเหตุผลน้ำเน่าที่ว่า "เธอดีเกินไป"
และแล้วความรักของทั้งคู่ก็เดินทางมาถึงตอนจบ...
เมื่อมีพบก็ต้องมีจาก มีรักก็ต้องมีหมดรัก เป็นสัจธรรมของชีวิต
หญิงสาวโศกเศร้าเสียใจ ค่ำครวญถึงชายหนุ่มอันเป็นที่รัก ซึ่ง ณ ตอนนี้ชายที่แสนดีผู้นั้นได้ทำร้ายเธอให้เจ็บปวดรวดร้าว ราวกับว่าขาดเธอเหมือนขาดใจเสียอย่างนั้น (รักมากก็เจ็บมาก ทำใจเถอนะ คนมันไม่รักแล้ว จะยื้อไว้เพื่ออะไร)
ในวันที่ชีวิตมืดมน ไร้ซึ่งกำลังที่จะก้าวเดินต่อ น้ำตายังคงรินไหลไปทั่วแก้มไม่ขาดสาย เธอจมอยู่กับความทุกข์จากพิษรักเมื่อวันวาน
"ใครก็ได้ช่วยมาดึงฉันออกไปจากตรงนี้ที" เธอตะโกนอย่างสุดเสียงเท่าที่มี และเหมือนกับกว่าสวรรค์จะได้ยินเสียงฉันร้องขอ ส่งความรักครั้งใหม่มาให้เธอ...
รักครั้งใหม่ ทำให้โลกกลับมาสดใสอีกครั้ง
ชายผู้เป็นรักครั้งใหม่ของเธอนั้น ช่วยซับน้ำตา และดูแลหัวใจที่บอบช้ำของเธอจนหายดี จริงๆ แล้วชายผู้นี้แอบรักเธอมาตั้งนานแล้ว แต่เธอไม่เคยมองเห็นเลย
ทุกอย่างกำลังไปได้สวย ราวกับดอกไม้กำลังชูช่อเบ่งบานรับแสงอาทิตย์
จู่ๆ คนรักเก่าก็กลังเข้ามาในชีวิตเธออีกครั้ง
ทำให้ดอกไม้เหี่ยวลงในพริบตา เพราะตลอดเวลาที่รักครั้งใหม่กำลังเบ่งบาน
เธอก็ไม่เคยลืมรักครั้งเก่าได้เลย เมื่อเขากลับมาเธอจึงไหวหวั่น
ชายหนุ่มผู้ที่ทำให้โลกเธอสดใสอีกครั้ง รู้ดีว่าเรื่องนี้จะจบลงอย่างไร เพราะแววตาของหญิงสาวมันฟ้องทุกอย่าง นี่คือสิ่งที่หญิงสาวตอบแทนให้กับความรักของชายผู้นี้ แค่ทางผ่านที่แวะมาพักใจ พอหายดีเมื่อไหร่ก็พร้อมที่จะไปอยู่ดี
หญิงสาวขอโทษขอโพยชายหนุ่มคนใหม่ที่กำลังจะกลายเป็นอดีตในอีกไม่กี่อึดใจ
"ฉันขอโทษที่ทำให้เสียใจ แต่ฉันคิดว่าเรื่องของเรามันเร็วเกินไป
มันไม่ใช่ความรัก ตอนนั้นฉันแค่อ่อนแอ แล้วนายก็เข้ามาพอดี
ขอบคุณสำหรับความรักที่นายมอบให้ฉัน"
เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม... ยังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม...
ยังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม... ยังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม...
ประโยคเหล่านี้ดังก้องอยู่ในหัวของชายผู้ที่เป็นแค่ทางผ่านของหญิงที่ใจบอบช้ำในวันนั้น
สุดท้ายสิ่งที่เขาพยายามทำให้เธอลืมเรื่องร้ายๆ ในวันวาน ก็ไร้ค่าสิ้นดี
ชายผู้นี้ได้สมหวังในความรักเพียงชั่วคราวเท่านั้น ซึ่งก็เป็นสิ่งที่เขารู้อยู่ตลอด เพราะเขาเฝ้าขอพรจากนางฟ้าให้เธอมองเห็นความรักของเขา ได้ดูแลเธอ ได้อยู่ข้างๆ เธอ แม้ช่วงเวลาสั้นๆ ก็ยังดี
"ฉันพอเข้าใจ ฉันมันก็แค่ทางผ่าน" ชายผู้นี้ได้กล่าว พร้อมส่งยิ้มที่นััยน์ตาเศร้าเกินบรรยายให้หญิงสาวผู้เป็นที่รัก
เขายังรักเธอ
ความรักของเขาคือการได้เห็นเธอมีความสุข
ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน อย่างไรเธอก็จะอยู่ในหัวใจเขาเสมอ
เขาปล่อยอารมณ์ไปตามเพลง ปล่อยให้เพลงทำหน้าที่ขับกล่อมจิตใจ กับเพลง "หมากเกมนี้-อินคา"
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in