"ความจริงอยู่ที่ก้นบ่อน้ำ เวลาคุณมองบ่อน้ำ คุณจะเห็นดวงอาทิตย์ไม่ก็ดวงจันทร์ แต่ถ้าคุณกระโดดลงไป จะไม่มีทั้งดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ จะมีความจริง"
-- เลโอนาร์โด ชัชชา (Leonardo Sciascia)
"นายดูโทรมมาก" เพื่อนสนิท บรรณาธิการ และแฟนผลงานของเขาบอก "นายดูโทรมมากจริงๆ นะ โจนาธาน เอฟ โฮลเดน" เพื่อนสนิทย้ำ งานแจกลายเซ็นเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว นักอ่านของเขาก็บอกอย่างนี้เหมือนกัน
เวลาส่องกระจก โฮลเดนคิดว่าหน้าตาของตนดูปกติ อาจเหน็ดเหนื่อยจากการโหมงานหนักและดูเศร้าหมองอยู่สักหน่อย แต่เขาคิดว่ามันยัง 'ปกติ' ดีนะ
"ไม่เลย แค่จ้องตานายฉันก็อยากผูกคอตายแล้ว" เพื่อนสนิทปฏิเสธ แล้วเสริมอย่างระมัดระวังว่า "ไม่มีใครตอบสนองความต้องการของอีกฝ่ายได้ทั้งหมดหรอก นายควรอยู่ห่างจากเขาสักพัก"
โฮลเดนยิ้มๆ เรื่องที่เขาเป็นโสดแล้วนี่...รู้กันหมดแล้วสินะ
"นั่นสิ ควรอยู่ห่างกันสักพักจริงๆ" พักใหญ่ๆ เลยละ คนตาโศกเสริมในใจ เขาสูดจมูก กลิ่นความเศร้าฟุ้งจนแสบจมูกนิดๆ เขารู้สึกชื้นที่ตาและเสียงที่เปล่งออกมาก็แปร่งหน่อยๆ
"ไปทางใต้ดีไหมนะหรือตะวันออกดี"
"ไปที่ที่นายสบายใจ แต่ต้นฉบับต้องส่งนะ" เพื่อนผู้ไม่ลืมหน้าที่บรรณาธิการบอก
โฮลเดนหัวเราะ แล้วยิ้ม เขายิ้มสวยอยู่แล้ว แม้อมทุกข์ก็น่ามอง ดูหล่อเหลาจนสาวๆ หลายคนต้องกัดปากเพราะอยากได้มาควง
"ฉันจะไปที่ก้นบ่อน้ำก็แล้วกัน"
"อะไรนะ"
"ความจริงอยู่ที่ก้นบ่อน้ำ เวลาคุณมองบ่อน้ำ คุณจะเห็นดวงอาทิตย์ไม่ก็ดวงจันทร์..."
"โว้วๆๆ พ่อนักประพันธ์อิตาลี" เพื่อนสนิทแซว โฮลเดนไม่ได้เป็นคนอิตาลี แต่ข้อความที่เขาเอ่ยถึงเป็นของนักประพันธ์ชาวอิตาลี
โฮลเดนอมยิ้มก่อนลุกขึ้นเก็บของ เขาตัดสินใจแล้วก็ทำเลย--ออกเดินทาง ซ้ำยังมีอารมณ์พูดต่อว่า
"...แต่ถ้าคุณกระโดดลงไป จะไม่มีทั้งดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ จะมีความจริง ฉันควรเลิกวาดความจริงจากเหนือบ่อน้ำ ได้เวลาเผชิญหน้ากับความจริง จริงๆ เสียที"
"ว่าหัวใจนายแหลกสลาย" เพื่อนสนิทปรบมือหนึ่งทีให้กับการตัดสินใจ อาจฟังโหดร้าย แต่บางครั้งการพูดตรงๆ ได้ผลดีกว่า "นายรักเขามานาน จู่ๆ จะให้เลิกรักเลยคงเป็นไปไม่ได้ การยอมรับว่ายังรักคนที่ไม่รักเราแล้วก็ไม่น่าอาย"
โฮลเดนยิ้ม ค่อนข้างขมขื่น แต่มีการยอมรับความจริงอยู่ในรอยยิ้มนั้นด้วย "ใช่เลย"