ดังนั้นบลอกแรกนี้จึงขอเริ่มต้นด้วยกลอนรัก

------------------------------------------------------------------------------

ใบไม้ร่วงรักโรยละรักร้าง 

สุดอ้างว้างจากที่รักสเน่หา
ดังใบร้างร่วงต้นระโรยลา

แสนห่วงหาที่รักสุดอาลัย

ฤดูหนาวหิมะโปรยลงถมร่าง

สีขาวพรางรอยช้ำปิดบังไว้
เข้าจำศีลรักษาเยียวยาใจ

เก็บตัวใต้ละอองขาวรอหนาวจาง

ใบไม้ผลิหัวใจก็ผลิเกิด

ค่อยเผยเปิดค่อยแย้มจากแรมร้าง
ยามเหล่าไม้ผลิดอกส่งกลิ่นบาง

ใจก็ผลิเปิดกว้างรับรักคืน

ฤดูร้อนสดใสดังใจเจ้า

อาทิตย์ฉายแสงเย้ายามหวานชื่น 
แย้มยิ้มยวนหยอกเล่นให้ครึกครื้น

แสนเริงรื่นมีเจ้าเคล้าเคียงกาย 

----------------------------------------------------------------------------

แม้เมืองไทยจะมีเพียงฤดูร้อน กับฤดูร้อนมาก 

แต่หัวใจของข้าพเจ้าก็ยังคงมีสี่ฤดูอยู่เช่นนั้นเอง