niel x ong
ได้ยินรึเปล่า
ลองเงี่ยหูฟังสิ
ทุกคืนพระจันทร์เต็มดวง
ได้ยินหรือยัง
ในยามราตรีกาลสงัด
เสียงเพลงนั่น
จะลอยลมมา
แดเนียลได้ยินเสียงนั่นแต่เด็ก
ในตอนแรกคิดว่าหูฝาด
ทว่าพอได้ยินบ่อยเข้า
ก็กลัว
กลัวแต่ก็อยากรู้
กลัวแต่ก็อยากเห็น
ต้นกำเนิดนั่นอยู่ที่ใด
ตอนนี้แดเนียลโตแล้ว
โตพอจนมีความกล้า
ก้าวย่างอย่างมั่นใจ
สิ้นสุดกันทีความกลัววัยเด็ก
ที่นั่น
ริมโขดหิน
จันทราผาดผ่อง
กระทบร่างสะโอดอง
เป็นชายหนุ่มผู้หนึ่ง
แหงนหน้าร้องรับจันทรา
เปล่งเสียงแผ่วเบา
ทว่าหวานลึกสะเทือนจิต
แดเนียลมองเห็น
หางนั่น
มนุษย์ไม่เคยมี
ล่อลวง
ยามใดมนุษย์ได้ยินเสียงเงือก
ยามนั้นจักต้องมนตร์
ลุ่มหลงในเสียงร้อง
ยอมมอบกายเป็นทาส
แดเนียลตกเป็นทาส
เขามาที่นี่ทุกวัน
ทุกคืนพระจันทร์เต็มดวง
เฝ้ารอนับแต่ทิวาไม่ลาลับ
เพียงเพื่อยลโฉมแย้มยิน
ข้าเห็นเจ้า
เจ้าเห็นข้า
เด็กน้อยผู้หลงรักดารา
ยินดีตามข้ามาใช่หรือไม่
สุ้มเสียง
สะเทือน
สั่นคลอน
ยินดี
รับคำ
ในนี้เย็นเยียบ
หากทว่าหูได้ยิน
เสียงเพลงจากร่างเคียง
ปรีดาสุขสม
หากทว่าแผดเผาร่างกาย
ในน้ำไร้ซึ่งอากาศ
ไม่ใช่ที่ของมนุษย์
เพียงแต่หลงรักเสียงนี้
หลงไหลกายนี้
ยินยอม
ปล่อยผ่าน
ขอเพียงได้แย้มยิน
แลเห็นร่างงามตรงหน้า
มอบลมหายใจสุดท้าย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in