ผมกำลังจะไปแล้ว แต่เธอรั้งไว้ให้ผมอยู่ก่อน
เธอถามผมว่าคิดดีแล้วหรอ ไม่รอคอยสิ่งที่อยู่ข้างหน้าหรอ
สิ่งต่าง ๆ ในชีวิตนั้น ทำสำเร็จแล้วหรอ
แม้กระทั้ง ‘ให้ถือว่าอยู่เพื่อเธอไม่ได้หรอ’
ผมคิดว่านั่นไม่ใช่คำถาม เธอให้ผมรอคอยเท่านั้น ผมจึงอยู่

เธอมีความสุขแล้ว ผมอยู่
เธอมีชีวิตที่มั่นคงปลอดภัยแล้ว ผมอยู่
เธอได้แต่งงาน และมีลูกน่ารักถึงสองคนแล้ว ผมอยู่
เวลาคลานอย่างเชื่องช้า ผ่านไปถึง 60 ปี
เธอจากไปแบบหมดห่วงแล้ว ผมอยู่

ผมคิดดีแล้ว ผมไม่รอคอยสิ่งใด
ผมมองไม่เห็นภูเขาลูกไหนที่ผมอยากจะปีนขึ้นไปมาตั้งแต่แรกแล้ว
เธอไม่อยู่แล้ว
แต่ผมอยู่

---

งานชิ้นนี้เป็นอีกผลงานที่เคยอยู่ในเพจ Friendster Magazine ในปี 2018
แต่เนื่องจากมีปัญหาเกี่ยวกับลิขสิทธิ์รูปภาพ
จึงขอลบโพสท์จากเพจแล้วย้ายมายังแอคเคาท์นี้แทน 

ขอบคุณภาพของคุณ Alireza Ahmadi จาก unsplash ค่ะ