เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
อย่าจากไปเลยความรักCrepuscular thing
อย่าจากไปเลยความรัก
  • ควันบางๆลอยออกจากริมฝีปาก มันลอยอยู่ได้พักหนึ่งก็จางหายไป
    หรือนี่ก็คือความรักของฉัน เบาบางและพร้อมจางหายไปในเวลาไม่นาน

    หากถามว่ามันลึกซึ้งมากแค่ไหน คงไม่รู้ว่าจะเอาอะไรมาเป็นเกณฑ์วัด นอกจากบอกได้แค่ว่า เผลอยิ้มกับตัวเองเมื่อนึกถึง และหุบยิ้มไม่ได้เมื่อเกิดเรื่องดีๆ

    โชคดีแค่ไหนแล้วที่ได้รักโดยที่ไม่ปวดใจเหมือนครั้งที่ผ่านมา
    อยากเชื่อตัวเองว่าขอเพียงเท่านี้ก็พอใจแล้ว ได้มองอยู่จากมุมที่เขาไม่สนใจ ได้มองอย่างเต็มตา ได้มองเห็นรอยยิ้มที่น่ารักกว่าใครๆ อยากเชื่อตัวเองทว่า ยังคงนึกถึงอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย จำเรื่องราวดีๆที่มีอยู่ไม่มากอย่างหวงแหน กกกอดช่วงเวลาที่รู้สึกเหมือนฝนฟ้าเป็นใจ ช่วงเวลาที่ไม่ยอมแลกด้วยอะไร

    เมื่อคิดว่าวันนึงความรู้สึกนี้จะหายไปก็รู้สึกเศร้าใจขึ้นมา
    เมื่อคิดว่าวันนึงอาจต้องพยายามทำให้ความรู้สึกนี้หายไปก็ยิ่งใจหาย

    จะกระซิบบอกเพียงป่าเขาและดวงดาวเพราะกลัวเธอจะจากไป ไม่มีช่วงเวลาดีๆมาหล่อเลี้ยงหัวใจแล้วไม่อยากรู้ว่าต้องเจ็บปวดแค่ไหน ฟังเพลงเดิมซ้ำๆเหมือนสะกดจิตตัวเอง เหมือนเตือนใจให้นึกได้เสมอ ว่าถ้าเกิดกระซิบบอกไป เธออาจอายที่มีคนแบบฉันไปรัก ฉันจะไปสู้ใครได้ สิ่งที่ทำได้และเชื่อว่าทำได้อย่างไม่แพ้ใคร มีเพียงรักเธอโดยปราศจากเงื่อนไข ในทุกสิ่งที่เป็น ทรงผมโง่ๆของเธอในตอนเช้า เรื่องเล็กๆน้อยๆที่เธอภูมิใจอยู่คนเดียว ขอให้รู้ไว้ว่ามีฉันชื่นชมมันอยู่ข้างๆกับความในใจที่ไม่อาจบอก เชื่อเถอะว่า ฉันไม่สามารถจะลำเอียงให้กับใครได้มากไปกว่านี้แล้วจริงๆ จริงๆ

    Love, please stay here for a little longer

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in