[Short Fic] Dear Zero (Scotch x Bourbon) - AKAM - Fanfiction Warehouse

Warning : Spoiler Alert! Some contents in this fiction reveal Detective Conan main story (Vol.90)

[Short Fic] Dear Zero
Fandom : Detective Conan
Pairing : Scotch →Bourbon (HiroRei)
BGM : Noel Gallagher - Live Forever

ไงซีโร่

ใจหายเหมือนกันนะ นี่เป็นปิดเทอมหน้าร้อนครั้งสุดท้ายของพวกเราในชีวิตนักเรียนมัธยมแล้ว อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้ทำอะไรบ้าๆด้วยกันแล้วก็ได้ บอกตามตรงว่าฉันกังวลเรื่องสอบเข้าโรงเรียนตำรวจอยู่ไม่น้อย แม้นายจะบอกอยู่บ่อยๆว่าอย่างฮิโระน่ะไม่เห็นต้องกังวลเลย แต่นั่นไม่ได้ทำให้ฉันสบายใจขึ้นเท่าไร ฉันไม่ได้เป็นพวกเหนือมนุษย์เหมือนนายที่เก่งไปเสียทุกเรื่อง พอนึกย้อนกลับไปแล้วก็ประหลาดใจดีเหมือนกัน จากวันที่เจอนายครั้งแรก นายตัวกระปิ๋วเดียวแถมผอมกะหร่อง ถูกล้อถูกแกล้งสารพัด นายจำได้ไหมที่ไอ้พวกรุ่นพี่ม.สามปากดีมันล้อเรื่องสีผมกับสีตาของนาย ฉันโมโหจนเลือดขึ้นหน้าจะต่อยให้พวกมันรู้สำนึก สุดท้ายฉันแพ้ไม่เป็นท่า แต่นายอัดพวกมันเสียน่วมทั้งๆที่นายตัวเล็กแค่ครึ่งเดียวของพวกมันแท้ๆ ตอนนั้นฉันคิดว่านายเท่สุดๆไปเลย ใครจะคิดว่าเจ้าจิ๋วผอมกะหร่องคนนั้นจะเป็นราชาแห่งวิชาพละที่เล่นกีฬาอะไรก็เก่งไปเสียหมด แถมวิชาการก็ยังเป็นท็อปของระดับชั้น ชอบรู้เรื่องอะไรแปลกๆที่ฉันเคยไม่เข้าใจว่าเรื่องพวกนี้จำเป็นจะต้องรู้ไปทำไม แต่ไอ้ความรู้แปลกๆพวกนั้นกลับช่วยให้นายจับคนร้ายคดีพ่นสีป่วนเมืองได้ตอนพวกเราอยู่ม.ปลายปีหนึ่ง ต้องให้เครดิตความฉลาดในการคิดวิเคราะห์และความช่างสังเกตของนายด้วยแหละนะ นายมันรู้เยอะเสียจนน่ากลัว ฉันกลัวชะมัดว่าที่โรงเรียนตำรวจนั่นจะมีพวกเหนือมนุษย์แบบนายเต็มไปหมด เจ้าพวกสารานุกรมเคลื่อนที่ที่ดันมีเลือดของความเป็นนักสืบอยู่ด้วย

ฉันมันสู้อะไรนายไม่ได้ซักอย่างทั้งพละกำลังและวิชาการ แข่งอะไรกับนายฉันก็แพ้อย่างหมดรูปทุกที ซีโร่ นายมันบ้า ชอบท้าแข่งอะไรเพี้ยนๆ อย่างตอนแข่งกันปั่นจักรยานขึ้นลงเนินนั่นก็เล่นเอาเกือบหน้าคว่ำแขนหักกันทั้งคู่ แข่งยูโดหรือต่อยมวยใครแพ้กินชานมนั่นก็ทำเอาแทบอ้วก ทุกวันนี้แค่เห็นขวดตามตู้กดน้ำอัตโนมัติฉันก็แขยงแล้ว ทุกๆปีฉันเอาแต่รอคอยให้เทศกาลหน้าร้อนมาถึงเพื่อที่ฉันจะได้เอาชนะนายในเกมยิงตุ๊กตา ใช่ มันเป็นสิ่งเดียวที่นายไม่เคยเอาชนะฉันได้เลย สถิติการแข่งปากระป๋องกับยิงตุ๊กตาระหว่างฉันกับนายคือ 80:20 ถึงนายจะเกลียดการพ่ายแพ้เข้ากระดูกดำ แต่นายต้องยอมรับนะถ้าเป็นเรื่องความแม่นยำฉันเหนือกว่าเยอะ นี่ นายว่าฉันจะเป็นสไนเปอร์เท่ๆแบบในหนังได้มั้ย มีเบสิคจากการเป็นแชมป์ยิงตุ๊กตาหกสมัยซ้อนนี่ถือว่าเป็นคุณสมบัติของสไนเปอร์ที่ดีได้หรือเปล่า ฮ่ะฮ่ะ ให้ฉันได้อวดหน่อยเถอะน่า นี่มันเป็นเพียงไม่กี่อย่างในชีวิตที่ฉันภูมิใจเลยนะ

อีกอย่างหนึ่งที่ฉันภูมิใจคือการได้เป็นเพื่อนกับนายนี่แหละซีโร่ นายโดดเด่นกว่าคนอื่นๆ ไม่ใช่เพราะรูปลักษณ์ที่แตกต่างจากคนทั่วไป สีผม สีผิว สีตา หรือเชื้อชาติใดๆที่ปนอยู่ในตัวของนาย ไม่ได้ทำให้ฉันคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่แยกนายออกจากคนอื่นๆ แต่เพราะนายเท่ นายเป็นคนเก่ง นายจึงโดดเด่นและฉันเห็นนายส่องสว่างอยู่เสมอ ถึงฉันจะสู้นายไม่ได้เลยซักอย่าง แต่การที่มีนายอยู่ข้างๆนั้นมันสนุกมาก ในวันที่นายพูดว่านายจะเป็นตำรวจเพื่อปกป้องประเทศนี้เอาไว้ ฉันเกิดคำถามในใจว่าทำไมนายถึงอยากทำแบบนั้นทั้งๆที่ประเทศนี้ก็ไม่ได้ดีกับนายเสียเท่าไหร่ แต่พอเห็นแววตาที่มุ่งมั่นของนายแล้วฉันก็ไม่ติดใจที่จะถามอะไรต่อ บางทีการปกป้องประเทศนี้ไปข้างๆนายมันก็คงจะไม่เลวเหมือนกัน

เฮ้อ ก่อนจะไปปกป้องประเทศกับนาย ฉันว่าฉันต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน พูดแล้วก็เครียดชะมัด อย่างนายคงสอบผ่านได้อย่างสบายๆสินะ ถ้าเกิดฉันไม่ได้ไปกับนายต่อ นายจะเหงามั้ย แต่ฉันคงเหงาว่ะ ชีวิตที่ปลอดภัยเกินไปเพราะไม่มีนายคอยพาไปทำอะไรบ้าๆคงจืดชืดน่าดู เอาวะ ฉันจะลองพยายามดูซักตั้ง

ซีโร่ นายคือสิ่งมหัศจรรย์ของฉัน รอฉันด้วย ให้ฉันได้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเท่ๆของนายเถอะนะ ฉันยังคิดไม่ออกว่ะว่าชีวิตที่ไม่มีนายมันเป็นยังไง ฉันจะแข็งแกร่งขึ้น ให้ดีพอที่จะอยู่เคียงข้างนาย ฉันบอกนายไว้ตรงนี้เลย คอยดู

**************************

ไงซีโร่

อย่างที่คิดเลย ที่โรงเรียนตำรวจนี่มีพวกเหนือมนุษย์แบบเดียวกับนายอยู่อีกจริงๆ เลวร้ายกว่านั้นคือพวกเราดันกลายมาเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน น่าขำชะมัด เจ้ามัตสึดะตอนแรกฉันหมั่นไส้มันเป็นบ้า คนบ้าอะไรใส่แว่นกันแดดมาตอนงานปฐมนิเทศฟะ มันคิดว่าตัวเองหล่อมากหรือไง พอๆกับเจ้าฮากิวาระ ดูสำอางเหมือนลูกคุณหนู นึกว่ามันเป็นเด็กเส้นเสียอีก เจ้าดาเตะก็ดูเหมือนคนไม่เอาอ่าว ใหญ่แต่ตัว แต่ที่ไหนได้ เจ้าพวกนี้เซ้นส์ดีชะมัด ทักษะการวิเคราะห์สถานการณ์ต่างๆทำเอาฉันนึกว่ามีโคลนนิ่งของนายออกมาอีก 3 คน แต่ที่เซอร์ไพร์สกว่าคือเหนือกว่าเจ้าพวกนั้นยังมีนาย ซีโร่ นายมันบ้าจริงๆ มาอยู่โรงเรียนตำรวจนายก็ยังจะมีชื่อขึ้นบอร์ดเป็นท็อปของรุ่นอีก นี่มันเกินไปหน่อยแล้ว ตอนที่นายทุ่มเจ้ายักษ์ดาเตะในการฝึกวิชาป้องกันตัว นายเห็นสีหน้าของคนทั้งรุ่นมั้ย ทุกคนหน้าซีดเผือกไปเลยว่ะ ฉันเลยได้ทีโม้เรื่องวีรกรรมสมัยเด็กๆที่นายไล่อัดกับเด็กที่โตกว่าจนเปิดเปิงกลับบ้านไม่ถูกไปเลย ฉันบอกแล้วใช่มั้ยว่าการได้เป็นเพื่อนกับนายคือสิ่งที่ฉันภูมิใจ แต่ความเก่งกาจของนายที่ฉันภูมิใจกำลังจะแยกนายกับฉันออกจากกัน ความสามารถของนายโดดเด่นจนไปเตะตาพวกผู้ใหญ่เข้า ได้ข่าวมาว่านายอาจจะได้เลื่อนขั้นก่อนกำหนด อุตส่าห์ได้มาอยู่สันติบาลเหมือนกันแล้วแท้ๆแต่เราคงต้องแยกกันทำงานสินะ ต่อไปนี้ฉันต้องเรียกนายว่าคุณฟุรุยะแล้วหรือเปล่า เดินผ่านกันแล้วฉันต้องทำความเคารพนายมั้ย ถึงเราจะไม่ได้ทำงานด้วยกัน แต่ฉันเองก็จะพยายามในส่วนของฉัน อยากจะบอกให้นายภูมิใจในตัวฉันเหมือนกันเพราะฉันได้รับคำชมจากครูฝึกยิงปืนว่าเป็นมือดีที่สุดในรอบหลายปี เพื่อนที่ฝึกด้วยกันตั้งฉายาให้ว่า ”อีเกิ้ลอายส์ ฮิโรมิสึ” เชียวนะ เท่สุดยอดมั้ยล่ะ

ซีโร่ ฉันรู้ว่านายเหนื่อยและกำลังพยายามกับความก้าวหน้าที่นายใฝ่ฝันถึง ฉันภูมิใจในตัวนายเสมอ ทั้งฉัน มัตสึดะ ฮากิวาระ ดาเตะ ทุกคนต่างก็กำลังพยายามในส่วนของตัวเอง พวกเราทุกคนแม่งเจ๋งอย่างที่นายเคยบอก และทุกคนคิดถึงคุณแม่ฟุรุยะจอมเข้มงวดที่บ่นพวกเราจนหูชาเวลาที่แอบอู้ ถึงบ่นว่ารำคาญพวกเรายังไงแต่สุดท้ายก็ทำข้าวกล่องอร่อยๆมาให้พวกเรากิน ให้ตาย นอกจากจะหน้าตาดี เป็นเลิศเรื่องการต่อสู้และสติปัญญาแล้ว ทำไมนายแม่งยังทำกับข้าวอร่อยด้วยวะ โคตรไม่ยุติธรรม

ขอบอกอีกทีได้ไหมว่านายคือสิ่งมหัศจรรย์ คิดไม่ผิดจริงๆที่ฉันเลือกเดินมากับนาย และคิดไม่ถึงเลยว่าการได้ปกป้องประเทศไปกับนาย ไปกับเจ้าพวกนั้น มันจะสนุกขนาดนี้

พยายามเข้านะซีโร่ การเดินตามนายมาทำให้ฉันได้รู้ว่าฉันมีดีที่ตรงไหน ฉันเจอสิ่งที่ฉันทำได้ดีแล้ว นายเองอย่าบุ่มบ่ามเกินไปนัก นายมีแนวโน้มสูงมากที่จะกลายเป็นคนบ้างาน ฉันเป็นห่วง ห้ามฝืนตัวเองล่ะ เป็นห่วงจริงๆนะเฟ้ย ก็นายเป็นคนที่สำคัญที่สุดสำหรับฉันนี่นา

**************************

ไง ซีโร่

ไม่สิ นายห้ามไม่ให้ฉันเรียกด้วยคำนี้แล้วนี่หว่า ต้องเรียก “เบอร์เบิ้น” สินะ ให้ตายสิ ไม่ชินเลย ไม่ชินที่นายเรียกฉันว่า ”สก๊อต” ไม่ชินที่เราต้องทำเหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ไม่ชินที่ต้องลงมือทำงานนอกกฎหมายอย่างเต็มตัวขนาดนี้ เป็นตำรวจมาตั้งหลายปี งานแฝงตัวเข้ามาในองค์กรประหลาดนี่เป็นงานที่หินและอันตรายที่สุดเท่าที่เคยทำมา แต่ฉันดีใจนะที่อย่างน้อยฉันได้ทำภารกิจนี้ไปพร้อมๆกับนาย ไม่รู้ว่าฉันดีใจเพราะฉันสามารถเทียบชั้นนายได้เสียที หรือดีใจเพราะฉันจะสามารถปกป้องนายอยู่ใกล้ๆได้กันแน่

การแฝงตัวเข้ามาในองค์กรนี้ของเราทั้งสองคนทำหน้าที่ต่างกัน นายเข้ามาในฐานะนักวิเคราะห์และรวบรวมข้อมูล ส่วนฉันเข้ามาในฐานะนักลอบสังหารระยะไกล เราอาจไม่ได้มีภารกิจที่ต้องทำร่วมกันบ่อยนัก แต่ฉันรับรู้อยู่ตลอดว่าผลงานของนายยอดเยี่ยมไร้ที่ติ ซีโร่ ไม่สิ เบอร์เบิ้น นายมันบ้าชัดๆ ถ้าองค์กรสีดำนี่มีสกอร์บอร์ดโชว์คะแนนความสามารถรับรองเลยว่าโค้ดเนม “เบอร์เบิ้น” ของนายจะต้องติดอันดับแน่ๆ

การทำผลงานภายใต้เงาขององค์กรนี่มันยากชะมัด ต่างจากตอนที่เรายังใส่ชุดตำรวจทำงานในที่สว่างอย่างฟ้ากับเหว มันยากที่ฉันต้องคอยพร่ำบอกตัวเองว่าฉันกำลังทำสิ่งที่ถูกต้อง คอยเตือนตัวเองว่านี่เป็นแค่บันไดเพียงขั้นหนึ่งที่จะต้องเดินขึ้นไป อย่างที่พวกหัวหน้าและนายเคยบอก ให้คิดถึงเป้าหมายสูงสุดเอาไว้

ซีโร่ บอกตามตรงว่าฉันไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เราทำมันเรียกว่าความถูกต้องได้หรือเปล่า การปล่อยให้มือตัวเองเปื้อนเลือด ปล่อยให้ตัวเองกลายเป็นเครื่องมือขององค์กรสีดำนี่เพื่อแลกกับข้อมูลที่ไม่รู้ว่าจะเป็นประโยชน์มากน้อยแค่ไหน มันคุ้มกันจริงๆใช่ไหม

ฉันรู้สึกสับสนและหนักอึ้งไปหมด แต่ฉันปล่อยให้ตัวเองวอกแวกไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว การคำนึงถึงเป้าหมายเป็นสำคัญคือหัวใจของการเป็นสไนเปอร์ เมื่อนานวันไปฉันก็เริ่มยอมรับและทำใจได้ ฉันได้รับความไว้วางใจให้ปฏิบัติภารกิจอยู่เรื่อยๆ โชคดีที่เพื่อนร่วมภารกิจของฉันเป็นสไนเปอร์ระดับหัวกะทิ ไอ้หนุ่มผมยาวโค้ดเนมไรย์ที่นายไม่ค่อยชอบหน้านั่นไง ไอ้นี่มันก็เหนือมนุษย์อีกคน ฝีมือเฉียบขาดแทบจะไม่มีภารกิจที่พลาดเลย บ่อยครั้งที่ฉันได้อานิสงส์จากการอ่านเกมของไรย์ทำให้ภารกิจสำเร็จและลุล่วงไปด้วยดี แม้หมอนั่นจะดูหน้าตาไม่เป็นมิตรและไม่ค่อยชอบยุ่งกับใคร แต่อย่างน้อยหมอนั่นก็ไม่เคยหักหลังหรือทำผลงานเอาหน้าเป็นของตัวเองเพียงคนเดียว ลึกๆแล้วฉันรู้สึกว่าหมอนี่ไม่ได้มีบรรยากาศสีดำน่าสะอิดสะเอียนเหมือนพวกในองค์กรคนอื่นๆ ทั้งๆที่ผลงานอยู่ในระดับแนวหน้าแท้ๆ

ฉันเป็นห่วงนายเหลือเกินซีโร่ การเข้ามาในองค์กรนี้มันเปลี่ยนนายไป นายคงไม่รู้ตัว เพราะนายมันทุ่มเทและมองแต่เป้าหมายจนไม่สนอย่างอื่นเลย ฉันรู้ว่านายเกลียดความล้มเหลวและความพ่ายแพ้ บ่อยครั้งที่นายฝืนตัวเองจนตัดสินใจทำอะไรบ้าๆ ฉันเข้าใจดีว่าการเป็นสายลับต้องมีหลายบทบาท แต่ฉันหวั่นในใจอยู่ตลอดว่านั่นอาจเปลี่ยนนายให้กลายเป็นอีกคนที่ฉันไม่เคยรู้จัก หรือนั่นเป็นอีกตัวตนจริงๆของนายที่มีอยู่แล้วเพียงแต่ฉันไม่เคยได้เห็น? นายรู้ไหมว่าฉันดีใจทุกครั้งที่ได้ยินนายเรียกฉันว่าฮิโระ ไม่ใช่ “สก๊อต” นายรู้ไหมว่าฉันมีความสุขทุกครั้งในชีวิตหลบๆซ่อนๆนี่ เพียงแค่ได้กินกับข้าวอร่อยๆฝีมือนาย นายเคยบอกไว้ว่าเราไม่ควรมาเจอกันบ่อยหรือทำตัวสนิทสนมกันเกินไปเพราะจะดูผิดสังเกต ฉันโมโหนิดหน่อยที่นายพูดแบบนั้น เลยตอบนายไปว่าถ้าฉันโดนล้วงความลับฉันจะไล่ให้ไอ้พวกสมาชิกองค์กรนั่นไปลองกินอาหารฝีมือนาย มันจะได้เข้าใจว่าความอร่อยมันห้ามกันไม่ได้ ฉันแค่ชอบกินของอร่อยไม่ได้หมายความว่าฉันเป็น NOC เสียหน่อย นายหัวเราะออกมาเสียงดังลั่นและยอมทำกับข้าวให้ฉันกินแต่โดยดี ฉันดีใจนะที่เรายังหัวเราะกับเรื่องตลกโง่ๆแบบนี้ไปด้วยกันได้ หรือยังคงทำเรื่องสนุกๆอย่างเล่นดนตรีด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน นายจำเพลง Live forever ของ Oasis ได้ไหม เพลงที่นายได้ยินครั้งแรกตอนไปทำภารกิจกับไรย์ พวกนายสองคนอึดอัดไม่อยากคุยกัน ไรย์เลยเปิดเพลงกลบความเงียบ แต่เพลงนี้ดันไปสะดุดหูนายเข้าจนต้องยอมลดอีโก้เอ่ยปากถามชื่อเพลงกับไรย์ ขำชะมัดที่โดนหมอนั่นตอกกลับมาว่านายน่าจะเป็นคนเดียวในโลกที่ไม่รู้จัก Oasis นายหัวฟัดหัวเหวี่ยงน่าดู แต่กลับบ้านมาก็เอาแต่ดีดกีตาร์เพลงนี้ นี่ ซีโร่ ถ้าจบภารกิจบ้าๆนี่ ฉันว่าเราลองมาทำวงเล่นดนตรีกันแบบจริงๆจังๆดูมั้ย การได้ทำวงดนตรีกับนายก็เป็นอีกความฝันหนึ่งของฉันเลยนะ ฝีมือกีตาร์และเสียงร้องของนายน่ะไม่ธรรมดาเลย แน่นอนว่าฉันต้องเล่นเบสอยู่แล้ว หาสมาชิกเพิ่มมาอีกสักสองคน บางทีเจ้าไรย์น่าจะเล่นดนตรีได้นะ เพราะรสนิยมการฟังเพลงของหมอนั่นใช้ได้เลย เริ่มจากโคฟเวอร์เพลงนี้ก่อนเลยเป็นไง

“Maybe I just want to fly
“ฉันแค่อยากจะโบยบินไป

I want to live I don’t want to die
อยากมีชีวิต ไม่ได้อยากตาย

Maybe I just want to breath
ฉันแค่ยังอยากหายใจ

Maybe I just don’t believe
ฉันแค่ไม่เชื่อในสิ่งใดใด

Maybe you’re the same as me
เธอก็อาจเหมือนกับฉัน

We see things they’ll never see
เราได้เห็นในสิ่งที่คนอื่นไม่เคยได้เจอ

You and I are gonna live forever”
ฉันและเธอจะมีชีวิตตราบชั่วนิรันดร์”

ทั้งรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ กับข้าวและเสียงดนตรี หรือการที่เรายังเรียกชื่อของกันและกัน สิ่งเหล่านั้นมันทำให้ฉันอุ่นใจว่าฉันยังไม่ได้เสียนายไป บางทีฉันคงต้องการแค่นี้อย่างที่เพลงว่า ฉันแค่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป และรับรู้ว่านายยังอยู่ดี ฉันรู้ว่านายเก่งและเข้มแข็ง นายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของฉันเสมอ แต่ฉันรู้ว่าภายใต้เปลือกอันแข็งแกร่งนั้น นายไม่เคยแสดงออกถึงความอ่อนแอให้ใครเห็น เจ้าซีโร่ตัวจิ๋วที่ต่อยกับรุ่นพี่อย่างไม่เกรงกลัว กลับมานั่งร้องไห้เงียบๆคนเดียวที่สนามเด็กเล่นเพราะไม่มีใครยอมเล่นกับเด็กหัวทองตาสีฟ้าผิวเข้มที่ดูประหลาดไม่เหมือนคนอื่น หรือคุณฟุรุยะที่สุดแสนจะเข้มงวดต่อหน้าลูกน้อง ไม่ยอมให้เรื่องส่วนตัวมาปะปนกับเรื่องงาน กลับมานั่งร้องไห้จะเป็นจะตายที่โต๊ะทำงานตอนดึกๆเมื่อรู้ว่าเจ้ามัตสึดะเสียชีวิตในหน้าที่ ซีโร่ ได้โปรด อย่าฝืนตัวเองนักเลย ข้างๆฉันยังมีพื้นที่ที่ให้นายสามารถหลงเหลือตัวตนของนายเอาไว้ ข้างๆฉันจะเป็นที่ที่นายสามารถยิ้มออกมาได้จากใจ ร้องไห้ออกมาได้สุดเสียง เพราะฉันรักนายในทุกๆความเป็นตัวตนของนาย

ถ้าสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของนายคือการปกป้องประเทศนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดของฉันในตอนนี้คือการปกป้องนายให้ปกป้องประเทศนี้ได้อย่างปลอดภัย ฉันจะทำทุกทาง ไม่ว่าจะแลกด้วยอะไรก็ตาม

**************************

ซีโร่

ฉันขอโทษ

ไม่คิดเลยว่าจะมาถึงเร็วขนาดนี้…..

ฉันขอโทษ ฟุรุยะ ฉันขอโทษจริงๆ…..

พวกมันรู้ตัวตนของฉันแล้ว…..

คงจะเป็นความผิดพลาดของฉันเองที่สะเพร่าไม่ระวังจนทำให้พวกมันสงสัยและตามสืบจนรู้ความจริง พวกมันจับได้แล้วว่าฉันเป็นสายของสันติบาล ฉันไม่มีทางหนีอีกต่อไปแล้ว….

ฉันไม่มีทางหนี นอกจากตาย…

ความตายเป็นสิ่งเดียวที่ฉันสามารถทำได้ในตอนนี้ ถ้าความตายหมายถึงการกันพวกมันออกจากข้อมูลที่จะสาวไปถึงต้นสังกัด ถ้าความตายหมายถึงการหนีจากความทรมานจากการถูกบีบบังคับให้เค้นความจริง

ถ้าความตายหมายถึงการปกป้องนายจากเงื้อมมือของพวกมัน…

ฉันจะทำ…อย่างไม่ลังเล

ในขณะที่ฉันถูกไล่ต้อนจนมุม ฉันหมดทางหนี ฉันได้แต่วิ่งขึ้นไปเรื่อยๆ หวังทิ้งความจริงทั้งหมดลงมาพร้อมร่างของฉัน…

แต่กลับพบว่าบนดาดฟ้ามีอีกคนหนึ่งอยู่ที่นั่นแล้ว

ไรย์…หมอนั่นมองมาที่ฉันด้วยสายตาแบบเดียวกับตอนที่เคยปฏิบัติภารกิจร่วมกัน สายตาที่อ่านเกมออกทั้งหมดแล้ว…

ฉันไม่ปรารถนาจะตายด้วยน้ำมือของคนอื่น ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นเพื่อนร่วมภารกิจที่ดีมาเสมออย่างไรย์ก็ตาม มีเพียงนายคนเดียวเท่านั้น ซีโร่ นายคนเดียวเท่านั้นที่ฉันยอมให้เป็นเหตุผลและเป็นผู้ลงมือปลิดลมหายใจของฉัน

ฉันจำได้ว่าไรย์มักจะพกปืนสั้นไว้กับตัวเสมอ ฉันจะใช้มันเป็นอาวุธสุดท้ายที่ฆ่าความจริงไปพร้อมกับฉัน…

แต่ว่า….

“หยุดเถอะสก๊อต นายไม่สมควรมาตายที่นี่ ฉันชื่ออากาอิ ชูอิจิ ที่FBI ส่งเข้ามาแฝงตัว เป็นสุนัขที่ตั้งใจมาขย้ำพวกมันเหมือนกับนาย ฉันมีวิธีที่จะช่วยให้นายรอดไปได้…เพียงแต่นายต้องเชื่อใจฉัน”

อะไรกัน….

จริงหรือนี่?

สถานการณ์ในตอนนี้ทำให้ฉันไม่สามารถวิเคราะห์ได้อย่างถ้วนถี่ว่าคำพูดที่ไรย์พูดออกมานั้นจริงหรือไม่ แต่ลางสังหรณ์ของฉันมันบอกว่าฉันควรเชื่อที่เขาพูด และฉันเลือกที่จะเชื่อคำที่เขาพูด

เพียงเพราะฉันแค่อยากจะเห็นหน้านายอีกสักครั้ง…

“ไรย์…ฉัน”

กึงกึงกึงกึงกึง!!!

ไม่ทัน..

ไม่ทันแล้ว…

มีคนกำลังมา ต้องเป็นเจ้าพวกนั้นแน่ๆ การลังเลจะยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ลง และเจ้าไรย์จะซวยไปด้วย…

ความปรารถนาเพียงจะได้เจอหน้านายอีกครั้งของฉันจบลงแค่เพียงชั่วนาที เสียงของมัจจุราชที่กำลังวิ่งขึ้นบันไดมา เป่าแสงเทียนสุดท้ายแห่งความหวังของฉันให้ดับมอดลง ฉันไม่มีทางเลือกอีกต่อไปแล้ว…

ซีโร่

ซีโร่ที่รัก

ฉันบอกนายอยู่เสมอใช่ไหมว่านายคือสิ่งมหัศจรรย์ ทุกอย่างของนายคือสิ่งมหัศจรรย์ นายคือความหมายของการมีชีวิตอยู่ การอยู่เคียงข้างนายคือสิ่งที่หล่อเลี้ยงชีวิตของฉันตลอดมา

แม้กระทั่งในชั่ววินาทีสุดท้ายนี้ สิ่งเดียวที่อยู่ในหัวฉันก็มีแต่นาย นายเท่านั้น

นายคือหนึ่งเดียวเสมอ ซีโร่

ได้โปรดจงมีชีวิตอยู่ต่อไป

ลาก่อนนะ

เรย์…

“ปัง!”

**************************

Talk :

สวัสดีค่ะ พลอยเองค่ะ จริงๆแล้วเราชิปอากาอามุนะคะ

แอบหลงรักคุณสก๊อตค่ะ โผล่มาแว่บเดียวแต่ทิ้งระเบิดตูมเบ้อเร่อไว้ ทั้งในใจเรย์คุง รวมถึงเราด้วย>< เลยอยากเขียนเรื่องราวความทรงจำระหว่างเรย์และฮิโระ เพราะเราเป็นพวกแพ้ความสัมพันธ์ที่มีความผูกพัน หรือเรื่องราวแบบ Nostalgic ค่ะ แต่คิดอยู่สักพักเหมือนกันว่าจะให้ออกมาในรูปแบบไหนดีเพราะข้อมูลจากเนื้อเรื่องก็ค่อนข้างน้อยมาก เอาที่มีอยู่มาปรุงๆละกัน(ฮา) จะเห็นได้ว่าสก๊อตในเรื่องนี้เนี่ยความคิดเปลี่ยนไปเรื่อยๆตามช่วงวัยเลย จากแค่สนุกสนานกันแบบวัยรุ่น จนกระทั่งเติบโตเป็นผู้ชายที่พร้อมปกป้องคนสำคัญได้ ซึ่งแนวการเปลี่ยนผ่านของช่วงวัยเนี่ยก็เป็นอะไรที่เราชอบอีกเช่นกัน ก็เลยพยายามใส่มาในเรื่องนี้ค่ะ และอยากเขียนแนวนี้อีกเรื่อยๆ

อ้อ จะดีมากถ้าทุกคนลองฟังเพลงของ Oasis ที่เราใส่ไว้ในเรื่องนะคะ เราชอบเพลงนี้มากๆเลย เนื้อเพลง+คอร์ดง่ายแต่กินใจมากค่ะ เป็นเพลงแรกๆที่หัดเล่นกีตาร์เลย คิดว่ามันตรงๆง่ายๆ เหมาะกับฮิโระเรย์ดี อยากให้ลองฟังค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ เป็นฟิคในด้อมโคนันเรื่องแรกเลยค่ะ เราไม่ได้เขียนฟิคบ่อยนัก ถ้ายังติดขัดอะไรก็ขออภัยด้วย คอมเม้นกันได้เลยนะ เราอยากฟังฟีดแบคของทุกคนค่ะ ^^ ไว้มู้ดมา และเวลาอำนวย เราก็อยากเขียนมุมมองของเรย์ที่มีต่อฮิโระบ้าง จริงๆแล้วก็มีโปรเจ็กต์ของคู่หลักอย่างอากาอามุในหัวค่ะ ตอนนี้กำลังรวบรวมความคิดออกมาเป็นสตอรี่บอร์ด ไว้จะพยายามเข็นออกมาให้ทุกคนได้อ่านนะคะ

ในตอนนี้ก็มีผลงานรวมเล่มแฟนฟิคชันกับเพื่อนๆร่วมเรืออยู่หนึ่งเล่ม เป็นเรื่องสั้นสิบเรื่องภายใต้ธีม"แรงบันดาลใจจากบทเพลง" ถ้าใครสนใจหลังไมค์มาได้นะคะ (ขายของ อิอิ)

ขอบคุณมากค่ะ ไว้เจอกัน

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น