หนังสือ : พุทธศักราชอัสดงกับทรงจำของทรงจำของแมวกุหลาบดำ
ผู้เขียน : วีรพร นิติประภา

ชื่อหนังสืออาจจะยาว
จนคิดว่าไม่น่าจะเป็นที่จดจำ
แต่เมื่ออ่านจบ มันกลับชัดเจนในใจอยู่ตลอด
หากคิดว่าไส้เดือนตาบอดในเขาวงกต 
เป็นหนังสือที่พังก์สุด ๆ แล้ว 
อยากให้ลองมาอ่านเล่มนี้ 
มันพังก์กว่านั้นหลายเท่าตัวนัก

เป็นหนังสือที่อ่านแล้วรู้สึกอิ่ม
อิ่มในภาษา อิ่มในอารมณ์ อิ่มในความรู้สึก
หนังสือมันไปได้สุดทุกทาง
บรรยายความรักได้ลึกซึ้งที่สุด
บรรยายความเศร้าจนเราจุกเจ็บ
บรรยายความรันทดหดหู่จนเราต้องถอนหายใจ
บรรยายความเวิ้งว้างว่างเปล่าจนเราเหงาตาม

กราฟความสะเทือนใจค่อย ๆ พุ่งสูงขึ้น
ในการเปิดอ่านแต่ละหน้า แต่ละบท
ไม่มีการผ่อนลงจนถึงบทสุดท้าย
ความสะเทือนใจทะยานขึ้นและค้างเติ่งอยู่อย่างนั้น

ตัวละครทุกตัวล้วนมีความทรงจำฝังใจ
มีความหลังที่ขาดแหว่ง รวดร้าว เจ็บปวด 
ทั้งจากชีวิตวัยเด็ก จากครอบครัว 
จากประวัติศาสตร์เหตุการณ์บ้านเมือง
และเมื่อความทรงจำนั้นถูกบรรยายออกมาทีละนิด ทีละน้อย 
ผ่านภาษาที่ละเอียดกินใจ 
หนังสือเล่มนี้จึงกลายเป็นนวนิยายโศกนาฏกรรมดี ๆ เรื่องหนึ่งนี่เอง

เป็นอีกเล่มที่นับว่าเป็นคลังแห่งภาษาชั้นยอด
ทุกหน้าที่อ่านเราจะพบกับภาษาแปลก ๆ
ภาษาโบราณคลาสสิค ที่ไม่เคยได้เห็นมานานแล้ว
ทั้งหมดรวมอัดแน่นอยู่ในเล่ม 
และเรียบเรียงออกมาได้อย่างน่าสนใจ

รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้
มันคุ้มค่ามาก และไม่รู้สึกเสียดายเงินที่ซื้อมาเลย

ปล.แนะนำว่าต้องใจเย็น ๆ ค่อย ๆ อ่าน
เพราะเนื้อหามันเครียดพอสมควร
ไม่เหมาะกับคนที่มีอาการซึมเศร้า
และสภาพจิตใจไม่แข็งแรง

Review : JomPiya