day 12 - shattered

อะไรเอ่ยเปราะบาง แตกง่าย

อ๋อ

ใจฉันนี่เอง

"มึง กูกับเขามีอะไรกันแล้วว่ะ" ฉันนิ่งไป ไม่รู้จะตอบเธออย่างไรถึงจะดี

"อีแรด" สุดท้ายก็หลุดปากด่าไปอย่างเคยชิน เธอทำหน้าบูด

"กูก็เอากะผัวกูป่ะ ไม่ได้ไปมั่วที่ไหน"

"ก็เรื่องของมึง"

"กูไม่ได้ว่า กูรู้มึงดูแลตัวเองได้" พอบอกไป เธอก็เปลี่ยนจากที่หน้าตาบูดบึ้งเมื่อครู่มาเป็นรอยยิ้มกว้างๆ พร้อมสวมกอดฉันแน่น

"เพื่อนร้ากกกกกก มีเพื่อนอย่างมึงนี่ทำบุญมาด้วยอะไรวะ"

"มึงอ่ะทำบุญ ส่วนกูอ่ะทำกรรม"

"อีห่า ปากคอ!"

"มึงรักกูจะตายยย อย่ามาพูดจาทำร้ายจิตใจ!" ไม่โวยวายเปล่า เธอกอดรัดฉันแน่นขึ้นกว่าเดิม

"เออ รักแล้วไงอ่ะ เคยสนใจไรมั่งนอกจากผัว"

"เพื่อนก็ส่วนเพื่อน ผัวก็ส่วนผัว ถ้าแยกกันไม่ได้ก็ฉิบหายดิ"

"แหม แม่คนแยกแยะเก่ง ถามใจกูมั่งยัง" ไม่รู้ว่าหลุดปากหรือความในใจเสียงดังเกินไป เธอหยุดแขนที่เขย่าไหล่ฉัน

"บางทีมึงก็พูดจาเหมือนชอบกูอ่ะ" เธอหัวเราะ

แหน่ะ อีเวร อยากจะด่าเหมือนกันบางที

"อยากให้กูเกลียดป่ะล่ะ ได้นะ" โกหกเหมือนเคย เศษเสี้ยวความรู้สึกมากมายแตกเป็นเสี่ยง

"ไม่อาวว ถ้ามึงเกลียดกู โลกนี้ก็ไม่มีใครรักกูละ" เธอยิ้มกว้าง กล้าพูดออกมาอย่างเต็มปากเต็มคำ หน้าด้านเสียจริงนะเธอ

รัก ชอบ มากกว่าเพื่อน ชอบจะตายห่าอยู่แล้วเนี่ย

มึงก็แค่ไม่รู้ตัวอ่ะ อีเวร