ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นจากความฝัน เพราะแสงสว่างที่ส่องลอดผ่านม่านสีฟ้าอ่อนผืนโปรดกระทบที่เปลือกตา

เธอเองก็งัวเงียตื่นจากผวังค์ความฝันเช่นกัน 

...รู้สึกตัวเร็วจังนะเช้านี้

เธอกระชับอ้อมกอดผมแน่นขึ้น

หลังจากนั้น 

โดยที่เราไม่ได้สบตากัน

ผมพูดขึ้นก่อน

: เพราะอากาศดีมั้ง

เธอตอบ เราสองสบตากัน

: ไม่ใช่แค่นั้นซะหน่อย

: แล้วชอบอะไรอีก?

ผมไม่ได้ตอบเธอกลับในทันที

: เราชอบแสงอาทิตย์ในตอนเช้า เพราะมันเป็นสัญญาณที่บอกว่าไอ้เรื่องร้ายๆเมื่อวานมันผ่านไปแล้ว

ผมกระชับอ้อมกอดเธอมากขึ้น และลูบหัวเธอเบาๆ

เธอถามผมกลับ สายตาดูจริงจังไปหน่อย พลันคิดในใจ ...เธอชอบอะไรกันนะ?

สิ้นสุดคำตอบ เธอจุ๊บเบาๆที่ริมฝีปากของผม พร้อมกับส่งยิ้มหวานละมุนแบบที่ผมชอบ

ผมอึ้งไปสักหน่อย กับคำตอบของเธอก่อนจะกอดจนตัวเธอจม

เรานอนเล่นอยู่ด้วยกันไม่นาน นาฬิกาดิจิตอลบนหัวเตียงบอกเวลา 7.32 AM

ถึงเวลาที่เราต่างต้องไปทำหน้าของตัวเองแล้ว

และเมื่อถึงเวลา เราก็จะกลับมาพบกันอีกครั้ง

เล่าเรื่องราวในแต่ละวันที่ได้เจอให้ฟังในระหว่างทานข้าว

ดูหนังด้วยสักเรื่องก่อนอีกฝ่ายจะง่วงจนเผลอหลับไป

ก่อนจะพบกันอีกครั้งในเช้าถัดไป

อยู่ด้วยกันแบบนี้ไปอีกนานๆ เลยนะเธอ

my sunshine