เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
SOME DAYS' w '
ในวันที่นั่งหันหลังให้เพื่อน
  • หลายครั้งที่เราหลงลืมคนข้างๆ ตัวไปอย่างง่ายดาย เพียงเพราะคิดว่ายังไงก็สนิทกันอยู่แล้ว ไม่มีอะไรต้องพูดกันมากมาย 

    วันนั้น เราจึงได้รู้ว่าคิดผิด

    วันที่อาจารย์บอกให้เดินไปหาคนที่อยากพูดด้วยสองคนในห้องเรียน เรามองหาเพื่อนที่ไม่ได้สนิทกันมากนัก เพื่อนที่อยากรู้จักเขาให้มากขึ้น ลืมคิดไปถึงเพื่อนสนิทของเราสองคน

    แต่ไม่ทันแล้ว ยังไม่ทันที่เราจะตัดสินใจได้ว่าจะเดินไปหาใคร เพื่อนทั้งสองของเราก็เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเราแล้ว สารภาพว่าผิดหวังนิดหน่อย อย่างที่บอกเราคิดเอาเองว่าคงไม่มีอะไรพูดกันมากมาย

    แล้วเราก็นั่งลงต่อหน้ากันทั้งสามคน พูดถึงความกลัวของกันและกัน หลังจากนั้นแต่ละคนในวงต้องผลัดกันนั่งหันหลังให้เพื่อนอีกสองคน เพื่อบอกว่าชอบอะไรในตัวเพื่อนคนนั้น และจะชอบเขามากขึ้นอีกถ้าเขาปรับปรุงอะไร

    วินาทีที่หันหลังให้เพื่อนทั้งสอง เราเตรียมรับคำปรับปรุงแก้ไขตัวเองเต็มที่ เรารู้ว่าเราไม่ใช่เพื่อนที่ดีเท่าไหร่นัก แต่ไม่ใช่เลย สิ่งที่เพื่อนบอกกับเราทำให้เราได้รู้ว่า บางสิ่งที่เราเป็นไปโดยปกติ มีเพื่อนของเราชื่นชมมันอยู่นะ ฟังแล้วมันรู้สึกดี จากสิ่งที่เราเคยคิดว่าไม่มีค่า แต่เพื่อนกลับมองเห็นค่าของมันซึ่งมีอยู่ในตัวเรา

    วินาทีนั้น สิ่งที่เราไม่เคยรู้เราจึงได้รู้ ได้เห็นตัวเองในมุมที่เราไม่เคยมอง ได้ยินในสิ่งที่อาจจะไม่เคยฟัง วินาทีที่กลับหลังหันหาเพื่อนทั้งสอง มุมมองต่อคนใกล้ตัวของเราจึงเปลี่ยนไป

    ขอบคุณมากนะเว้ย
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in