ด้วยรักและพัดพราก การลาจากของขอบฟ้าและดวงอาทิตย์ ความรู้สึกที่ค้างคาในใจนับล้านบรรจุอยู่ในหัวใจของชายหนุ่ม ควาทรงจำที่ยังวนเวียนอยู่ในหัวสมองยังคงกลับมาเยือนเป็นครั้งคราว ในวันที่ท้องถูกปกคลุมด้วยแสงของพระอาทิตย์สีทองอร่าม ความทรมาณเหล่านั้นก็ออกมาให้พบเจออีกครั้ง 

ใต้ท้องฟ้าผืนใหญ่ และท่ามกลางแผ่นโลกที่ร้อนระอุ ผมยืนอยู่บนถนนเส้นใหม่ที่ไม่คุ้นเคยแต่มันก็เป็นถนนที่ผมยังคงเดินทางอยู่ แต่ในครั้งนี้ทุกอย่างดูห่างไกลออกไป เส้นทางที่เคยดูคับแคบและมืดมิดกลับกลายเป็นเส้นทางคดเคี้ยวที่มีถนนแยงระแหงออกไปมากมาย

เพราะวันพรุ่งนี้ไม่มีอะไรแน่นอน หรือการตัดสินใจจากอารมณ์ที่มากไปของผมกันนะที่พาผมมาถึงในจุดๆนี้จุดที่ ทางเลือกมีมากมายจนในบางทีมันก็ดูยากสะเหลือเกินที่จะตัดสินใจ หรือจะเป็นความคดเคี้ยวของถนนหลายๆเส้นที่ดูแล้วยังไงก็ไปต่อไม่ได้ ในวันที่พระอาทิตย์ส่องแสงสว่างทั่วขอบฟ้าผมจะยังมองขึ้นไปเพื่อมองมันลับขอบฟ้าไปดังเดิมอย่างที่ผ่านมา