ในดินแดนของความฝัน เราสองยังคงโอบกอดกันใต้แสงอรุณที่อบอุ่น ในคืนที่ปวดร้าวยังมีกันและกันตอนที่น้ำตายังคงไหลนอง เรื่องราวที่เป็นแค่อดีตยังคงเด่นชัดในความฝันดั่งแสงพลุในยามค่ำคืนแรมค่ำ 

เพราะในนิทราที่เรายังคงกุมมือกันไว้แน่นเป็นแค่มายาในนิมานต์แต่มันเคยเป็นเรื่องจริงในวันวาน

การเปลี่ยนแปลงที่เราสองต่างก็รู้มันจะมาถึงในสักวัน การเปลี่ยนแปลงที่เราสองก็รู้ว่ามันโดนกำหนดโดยโชคชะตา

เมื่อวานตอนที่เรายังคงอยู่ข้างกัน ทุกวันดูเป็นวันที่สดใสกว่าวันไหนไหน ในเมื่อวานตอนที่เรายังคงเดินร่วมเส้นทางของชีวิตเส้นเดียวกันทุกอย่างนั้นดูง่ายดาย แต่ในตอนนี้สุดท้ายแล้วมันก็เป็นแค่เมื่อวาน