เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ความเรียงโดยผ้าพลอยย์Ailessploiiy❁
เส้นคั่น...ความสัมพันธ์
  • มีเส้นคั่นบางๆที่ฉันได้ขีดมันขึ้นมาเอง...

    ที่ซึ่งฉันอนุญาตให้ทุกๆ คน มาถึงได้เพียงเท่านั้น

     

    ในวันหนึ่งที่ฉันได้พบเธอและให้ความไว้วางใจมากพอ

    ฉันที่เป็นฝ่ายเอื้อมมือออกไปเหนือเส้นบางๆ นั่น กอบกุมมือของเธอ 

    ออกแรงดึงอย่างแผ่วเบาพร้อมกล่าวคำอนุญาตด้วยตัวของฉันเอง

    อนุญาตให้เธอเข้ามาในอาณาเขตพิเศษของฉัน อนุญาตให้เธอเข้ามาอยู่ในอาณาเขตบริเวณที่ฉันวางใจ

     

    ... จนบางครั้งบางที ฉันอาจลืมคิด ลืมมองย้อนกลับไป ในมุมมองของเธอ ...

     

    เธอเองก็คงมีเส้นแบ่งเขตแดนบางๆ สำหรับความสัมพันธ์ที่เธอสร้างขึ้นเช่นกัน

    ที่ซึ่งเธอจะต้องเป็นผู้กล่าวคำอนุญาต

     

    เพียงแต่ฉันที่หลงวนอยู่ในห้วงอารมณ์ความรู้สึก จนมองเห็นแค่ความรู้สึกของตัวฉันเอง

    คิดไปเอง ตัดสินไปเอง ว่าเธอได้กล่าวคำอนุญาตนั้นแล้ว

    รู้ตัวอีกทีตอนที่บางอย่างใกล้จบลงได้รู้สึกตัวตอนที่หมอกของอารมณ์รอบๆ ตัว 

    ที่อาจเป็นฉันเองที่สร้างมันขึ้น ค่อยๆ จางหาย และหายไปราวกับว่าไม่เคยมีอยู่

    ถึงได้มองเห็นชัดขึ้นว่าฉันยังคงยืนอยู่ที่หน้าเส้นเขตแดนทางเข้าอาณาเขตพิเศษของเธอ

     

    ...ฉันตระหนักได้ในทันที ฉันไม่เคยได้รับอนุญาต ...

     

     Ailess P.

     

    ❁☆☾❁☆☾❁☆☾❁☆☾❁☆☾❁☆☾❁☆☾❁☆☾

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in