เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
My First Storybonink8
D5
      • ในวันที่อินเทอร์เน็ตไม่เป็นใจชีวิตก็น่าเบื่อมากๆหากลองย้อนไปในช่วงที่สัญญาณ4Gในไทยยังไม่มีฉันยังคงตื่นเช้ามาดูละครแม่ปลาบู่ตอนเช้าแล้วออกไปวิ่งเล่นกับเด็กระแวกบ้าน ฉันเป็นพี่สุดในกลุ่มที่จะพาน้องๆที่มีตั้งแต่ห่างกับฉัน1ปีไปจนถึง9ปีไปปั่นจักรยานหรืออ่านนิทานให้ฟัง  เด็กที่วิ่งเล่นด้วยกันตอนนั้นก็เติบโตบางคนที่ตอนเด็กอ่อนแอและกลัวจากปั่นจักรยานไปไกลตอนนี้กลายเป็นนักกีฬาระดับจังหวัดที่เดินสายแข่งไปทั่ว  บางคนที่ตอนนั้นแทบจะปิดหูตอนฉันเล่าเรื่องต่างๆให้ฟังแต่วันนี้กลับมาเล่าทุกอย่างที่พบเจอในแต่ละวันให้ฉันฟังแบบไม่ขาดสาย  ในวัยเด็กที่พวกเราเล่นกันจนในบางครั้งคุณตาคุณยายต้องมาคอยบอกให้เบาเสียงลงหรือบอกให้หยุดแกล้งน้องได้แล้ว  พวกเราเล่นจนถึงดึกก็ต้องรีบเข้าบ้านเพื่อที่จะเก็บแรงไว้มาเล่นในวันถัดไปในแต่ละวันแทบไม่ต้องมีเรื่องให้คิดมากเว้นซะแต่แม่บอกให้ไปล้างจาน  ความสัมพันธ์ในวัยเด็กของพวกเราก็ยังคงเหมือนเดิมจนถึงวันนี้


      • ฉันโชคดีที่ได้พบบุคคลเหล่านี้ตั้งแต่ยังเด็ก
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in