เราเป็นหนึ่งในคนที่เห็นรูปหรือคลิปในสถานที่หนึ่งแล้วอยากจะไปมากๆ ซึ่งสถานที่นั้นก็คือ 감천문화마을 (คัมชอนวิลเลจ ปูซาน เกาหลีใต้) เคยเห็นผ่านรูปในอินเทอร์เน็ตบ่อยๆ และในคลิปท่องเที่ยว คัมชอนนวิลเลจมันสวยมากเลยนะ บ้านหลายๆ หลังเรียงรายกันแบบลุ่มๆ ดอนๆ เป็นภาพที่สวยงามมากจริง แล้วก็ใช่ พอไปเห็นกับตาก็เออ สวย สวยมาก มีความรู้สึกหลายๆ อย่างในตอนนั้น แต่อย่างแรกคือ หิว
เราพักอยู่ที่ 부산역 (Busan Station ซึ่งโฮสเทลเราอยู่ตรงข้ามกับ KTX พอดีๆ เลือกตรงนี้เพราะเดินทางง่าย ใกล้ นัมโพดง (เหมือนฮงแดที่โซลเลยแหละ) แล้วก็เผื่อเหตุการณ์ไม่คาดคิด แล้วแม่งก็มีจริงๆ i sus 5555555555 ฮาอะ มันใกล้กับ 감천문화마을 (คัมชอนวิลเลจ ปูซาน เกาหลีใต้) เลยเลือกไปเที่ยวทีนี่ก่อน วันแรกของการเที่ยวจริงๆ ในปูซานเลยนะ!!!!!
ทริปที่วางไว้คือออกจากโฮสเทล 9 โมงจ้า แต่เอาเข้าจริง 11 โมงเพิ่งถึงสถานีปูซาน (ทางเข้าสถานีอยู่ไม่ไกลจากโฮสเทล เดินแปปเดียวเอง) พอไปถึง 토성역 (Toseong Station) ก็ต้องขึ้นมาทางประตู 2 (ถ้าจำไม่ผิด) แล้วเดินไปตรง PNU Cancer Center มันจะมี เพื่อรอขึ้นบัสอีกทีหนึ่ง
พอเงยหน้ามอง เห้ย อากาศดีว่ะ แดดแต่ไม่มีความร้อนเลย แกล้งๆ เดินสักหน่อยเป็นไง เดินไปคัมชอนเนี่ยแหละ ช่าย อากาศดีจะตายชัก ไม่เดินก็บ้าแล้ว พอเดินไปได้ช่วงระยะเวลาหนึ่ง เราเลือกที่จะถอย มันโคตรจะชันมากๆๆ เลยเดินย้อนมาที่บัสสตอป PNU Cancer Center
แล้วก็นึกขึ้นได้ว่า เห้ย มันมีพี่หลายคนเลยบอกว่า "บัสที่ปูซานขับนรกมาก มันไวมาก แบบสาย 8 บ้านเรา" ไม่เคยนั่งสาย 8 เฟ้ย แต่ตอนนั้นก็คิดอีกว่าจะเดินขึ้นไปดีมั้ยอากาศมันดีอ่ะ กลัวตายด้วยแหละ เลยคิดๆ ว่า ถ้า เดินขึ้นไปแล้วตาย กับนั่งบัสไปแล้วตาย ขอตายสบายๆ แล้วก็ แม่ง อย่างน้อยก็ไม่ปวดขา
พอบัสมาถึงก็ขึ้นเลย ไม่ได้ดูสายอะไรทั้งนั้น เพราะทุกสายมันจะไปจอดหน้า 감천 초등학교 (โรงเรียนคัมชอน) (สาย 1 หรือ 1-1 1-2 ขึ้นได้หมดเลยนะ อยู่ที่ขนาดและสภาพรถ แต่ก็ดีกว่าบ้านเราแหละ แหะ) แล้วแต่จะอ้อมไม่อ้อม ด้วยความตื่นเต้นก็รีบสแกนบัตร T-Money แบบลวกๆ แล้วคือไม่ได้เอาอออกจากกระเป๋าตังค์ โคตรเก้ๆ กังๆ คนข้างหลังก็มอง แต่ก็ไม่ได้สนใจ มาที่นี่แค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละโว้ย
ระหว่างทางขับขึ้นเขา ก็หวาดเสียวมาก เลี้ยวชนิดที่ว่าอีกนิดจะชนแล้วอ่ะ มุมหักเลี้ยวน้อยมาก เป็นเขาไม่พอ เสือกเลี้ยวเยอะอีกนะ กลัวรถพลิกคว่ำ เพราะขับเร็วด้วย คือจะรีบไปไหนวะ เหงื่อแตกพลั่ก (ความรู้สึกเดียวกับตอนเครื่องตกหลุมอากาศ) พอถึงก็รีบๆ ลงเลย ไม่ได้สแกนบัตรตอนลง แล้วก็นึกต่อว่า ฉิบหายละแก ไม่ได้สแกนบัตร จะเป็นอะไรไหม หากูเกิล แต่ก็ช่างมัน ขอเที่ยวก่อนแล้วกันจ้า
พอถึง 감천문화마을 (หมู่บ้านวัฒนธรรมคัมชอนน) ก็เออ สวยจริง สวยมาก เหมือนที่เห็นในรูปในคลิปเลย บวกกับอากาศที่เย็น ไม่ร้อนไม่เหงื่อแตก ไม่แร้เปียกอ่ะเข้าท่านะ แต่จะดีกว่านี้ถ้ามีเพื่อนไปด้วย เพราะฉันไปคนเดียว แต่ก็สนุกมากๆ เหมือนกัน (หลอกตัวเอง) เอาจริงคือโทรไลน์หาเพื่อนเว่อ ก็มันเหงาอ่ะ เพื่อนก็ดูตุ่นเต้นกับเราดีนะ แบบสวยๆ คุยแปปเดียว ก็วาง เค้าทำงานกันวุ้ย เที่ยวคนเดียวใจแกร่งหน่อย
สรุปรูปที่ได้จากการอยู่คัมชอน ประมาณ 2 ชั่วโมงนิดๆ ได้ไม่ถึง 5 รูป เจ้าชายนงเจ้าชายน้อยนี่ก็ไม่ได้ถ่ายอะ ไม่มีใครถ่ายให้ ไม่กล้าขอใครด้วย ถ้าเค้าวิ่งราวกล้องชั้นไปด้วยจะทำยังไง๊ ก็เลยเซฟตัวเองนั่นแหละ แต่รูปน้อยจริงๆ น้อยมาก 5555 อายที่จะอัปรูปให้ดูจังเลยอ่ะ แต่ก็เออ รูปก็เห่ยมากกก แต่เราถ่ายเองนะ ไปเองถ่ายเอง ก็เออฝีมือ แต่แกถ่ายอะไรมาเอ่ย งงเหมือนกันตอนจะกดชัตเต้อ อยากกดก็กด เปิดรูปให้แม่ดู แม่ถามว่า มึงไปมาจริงๆป่าวเนี่ย ไปก๊อปรูปในเน็ตมาเหรอ แม๊!!!!!!! เกินไปมั้ย แล้วมึงถ่ายอะไรของมึง ย้อนดูรูปก็จริงจ้า ชั้นถ่ายอะไรของชั้นเอ่ย งองไปหมดแล้ว555 (มีเท่านี้จริงๆ เว่ย)
ถ่ายรูปน้อยมาก มีคนแนะนำว่าลองเซฟภาพด้วยตาเราเอง เก็บความรู้สึกด้วยตัวเอง ลมที่พัดผ่านหัว แดดอ่อนๆ ที่เหมือนจะร้อนระอุแต่ก็ไม่ ความชันของถนนศาลาที่นั่งนวดตีนก่อนเดินต่อ ฯลฯ เรายังจำความรู้สึกที่ยืนอยู่ตรงนั้นได้หมดเลย แบบจำได้จริงๆ นะเว้ย อยากไปอีกอ้ะ สนุกดี สนุกจริงๆ
พอแบบว่าทำตัวเป็นคนดื่มด่ำไม่ถ่ายรูปแล้ว ก็เลยไปซื้อถุงเท้าได้มา 3 คู่ จำได้ลางๆ ว่าซื้อต๊อกกินป่ะวะ แล้วก็ไปนั่งตรงสวนเล็กๆ แบบนั่นดูน้องๆ เล่นกับพ่อแม่ มีคุณย่าคุณยาย เอาหมามานั่งเล่นไรงี้ เลยถามไปเป็นภาษาเกาหลีแปร่งๆ ว่าชื่ออะไรอ่ะครับ แล้วเค้าก็งง ว่ามึงถามชื่อกูเหรอเด็กน้อย หนูบอกไม่ใช่ หนูถามชื่อหมา55555 คุยกันสองสามประโยคพอละจ้า สำเนียงปูซานก็ฟังยากจริงๆ นั่นแหละ (บวกกับเราไม่ค่อยแม่นเกาหลีด้วย แต่ก็เอาตัวรอดได้นา)
หลังจากนั้นเวลากลับก็มาถึง เดี๋ยวต้องไปเที่ยวต่อละ อยู่นานๆ ละเพลิน ดูนาฬิกาอีกทีก็บ่ายสองละอะ ต้องไปหาข้าวกินก่อน เลยนั่งบัสกลับมาที่ 토성역 (Toseong Station) ขาลงเสียวตายมากกว่าขาขึ้นอีก แต่ก็รอดมาได้นะ ;-; แต่รอบนี้ไม่ลืมที่จะสแกนบัตรตอนลงด้วย อยากรู้ว่าเงินจะลดมั้ย (ตอนนั้นยังไม่มีแอปเช็กยอดเงินเลย) แถวปูซานยอกมีของกินเยอะ กลับไปนอนก่อนมั้ย ง่วง55
พอคิดๆ ดูอีกที กินคิมบับกับนมกล้วยแล้วกัน แล้วยิงยาวไปที่แฮอุนแดเลยจ้า เพราะนั่งหลายสถานทีมาก เปลี่ยนสีด้วย กลัวจะถึงโฮสเทลดึก เดี๋ยวต้องมานัมโพดงต่ออีก มันจะดึกมากๆๆ อดกินเบอร์เกอร์ร้านนั้นเลยแฮะ พรุ่งนี้แล้วกัน next station แฮอุนแดๆๆ โกๆๆๆ ไปทะเลกันดีกว่า
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in