เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
my storyqnpchnpq
แบบนี้อีกแล้ว
  • หลายครั้ง ความคิดชอบมาในตอนที่เราไม่พร้อมจะจดบันทึก
    เราประเมินความสามารถในการจำของตัวเองสูงไป
    แค่เดินมาอีก 5 ก้าว เราก็ลืมมันเสียแล้ว
    บางครั้งก็ไม่อยากปล่อยให้ความคิดดีๆหลุดลอย
    ทำยังไงได้ สมองของฉันมันเริ่มไม่ทำตามใจซะแล้ว
    หรือเป็นเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอ ..

    _______________________________________________________

    การได้อ่านหนังสือบางเล่ม เหมือนกันกับการนั่งคุยกันสองคนระหว่างเรา
    กับคนเขียนเลยนะ ถึงแม้เค้าจะไม่รับรู้ แต่สัมผัสถึงการสื่อสาร
    เราเข้าใจเค้าอย่างมาก
    ลองย้อนมองที่ตัวเองบ้าง หลายครั้งก็อยากเขียนหนังสือให้ตัวเองอ่าน
    ลึกลับซับซ้อน หวังเพียงว่าได้กลับมาอ่านจะเข้าใจสิ่งที่ใจตัวเองต้องการ

    _______________________________________________________

    ความสับสนเกิดขึ้นในทุกวัน
    เกิดอะไรขึ้นกับจิตใจของฉัน
    ฉันว่ามันไม่ค่อยมั่นคงซะแล้วหละ ....

    ___________________________________________________________

    พอยิ่งโตขึ้น กรอบของชีวิตเรากลับแคบลง
    ตรงข้ามกับความคิดวัยเด็กสิ้นเชิง
    กลายเป็นว่าเราสร้างกรอบความคิดของเราเองด้วยเวลา
    แล้วเราก็ขังตัวเองอยู่ในกรอบนั้น
    นานวันกำแพงหนาขึ้น
    ตัวเราเท่าเดิม
    แต่เรามีช่องว่างให้ความคิด และหลายอย่างน้อยลง
    จนในที่สุด เราก็ทำร้ายตัวเองด้วยกรอบที่ตัวเองสร้างขึ้นมา
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in