ความคิดถึง ที่มีต่อสิ่งของที่เคยครอบครอง - My First Story

เราเคยมีสายรัดข้อมือที่ชอบมาก ใส่ติดตัวตลอด ชอบในดีไซน์ของมัน ชอบในความเบาจนเหมือนไม่ได้ใส่ ชอบที่เห็นมันอยู่กับเราทุกครั้งที่ถ่ายรูปและทุกครั้งที่เห็นมันอยู่ที่ข้อมือ แถมยังกันน้ำอีกต่างหากใช้มา 3 ปีกว่า สภาพยังเหมือนวันแรกที่ซื้อมาอยู่เลย ...

ถึงแม้ว่าปัจจุบันนี้มันหายไปแล้ว หายเพราะต้องถอดด้วยความจำเป็น และคงจะเพราะเก็บมันไม่ดีพอ มันเลยอาจจะร่วงหายไป ที่เราเก็บไม่ดีพอ ก็คงเพราะหนึ่งเราไม่เคยถอด และสองมันไม่เคยหาย มันคงเป็นความเคยชินที่อยู่ด้วยกันตลอดเลยไม่คิดว่ามันจะหายไป ...

สายรัดข้อมืออันนั้นเป็นงานทำมือ ซึ่งจะให้หาซื้อใหม่ก็ได้ แต่ผ่านมาหลายเดือนแล้วก็ยังไม่เจอรูปแบบงานที่สวยเหมือนอันที่หายไป น่าเสียดายจริงๆ คิดว่าถ้าหาซื้อไม่ได้จริงๆ ก็คงอาจจะลองถักเองดู ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะสวยถูกใจเหมือนอันที่หายไปหรือเปล่า ...

ยังคงคิดถึงเสมอนะ แม้ว่าแกจะราคา 29 บาทก็ตาม แต่ความชอบที่มีต่อแกแม่งประเมินราคาไม่ได้เลย

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น