ก็นั้นแหละที่จะบอก

ทุกคนสามารถเห็นข้อดี ของสิ่งรอบตัวได้

ใครจะไปคิดว่าแค่ใบไม้จะร่วง เกือบจะไร้ค่าอยู่แล้วเนี่ย

กลับเป็นที่สนใจ จนคนต้องแห่กันไปถ่ายรูปกับมัน

ก็เพราะเวลาไปถ่ายรูปแล้วมันสวยไงหละ 

ทุกอย่างย่อมมีเรื่องดีๆ เสมออยู่ที่ว่าเราจะมองมันยังไง
ถ้าเรามองแค่ว่าชีวิตนี้ทำไมฉันต้องมาทนทุกข์กับเรื่องแบบนี้

ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ตัวเองจะมีความสุขได้สักที

แต่กว่าจะเข้าใจมันก็ผ่านไปเป็นปีๆ 

ต้องกรีดร้อง ทะเลาะกับการดูแลคนป่วย

ไปไหนก็ไม่ได้ อยากจะออกไปทำอะไรก็ไม่ได้

อยู่แต่กับบ้าน นานๆได้ออกไปสักครั้ง

ได้แต่บ่นๆว่าทำไมชีวิตฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้

แอบไปกรีดร้อง และร้องไห้เหมือนคนบ้า

โทษนั้น โทษนี้ คิดแต่ว่า ทำไม ทำไม . . .

แต่เมื่อเรื่องต่างๆมันเกิดขึ้นแล้ว

และเราก็ไม่สามารถกลับไปแก้ไขอดีตได้

มั่วแต่จมอยู่กับเรื่องเดิม ก็ไม่รู้จะเดินหน้าไปได้ยังไง

ข้อดีของการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้คือ

ทำให้ทุกคนได้กลับมาอยู่พร้อมหน้ากันอีกครั้ง

อาจจะทำให้ทะเลาะกันบ้าง แต่ก็มีความสุขทุกครั้ง

ที่ได้มาฟังเสียงหัวเราะกันพร้อมหน้ากันเวลากินข้าว

และก็อย่างน้อยเราก็ยังมีพ่อให้ดูแล ดีกว่าไม่มีใครเลย 

เพราะเรารู้ว่าการเกือบจะเสียท่านไปนั้นเป็นยังไง

ก็ไม่อยากต้องมานั่งเสียใจตอนหล้ังและโทษตัวเอง

ว่า "รู้งี้" หรือ "ยังไม่ได้ตอบแทนท่านเลย" ในวันที่สายไป

เหมือนประโยคนึงที่เคยได้ยินมา 
"ก้มหน้ามองพื้นทำไม หาอะไรหรอ ทำไมไม่มองฟ้า ดูท้องฟ้าสิมันสวยนะ"

ก็บอกแล้วไง แค่ปรับมุมมองนิ๊ดหน่อย

ชีวิตมันก็มีความสุขได้ จากก้มมองพื้นเจอแต่ดินและหิน

เงยหน้ามองฟ้าสักหน่อย ก็จะพบว่ามันสว่าง และสวยมาก

ต่อให้เรื่องเรามันจะยากหรือทุกข์แค่ไหน

เราก็สามารถมีความสุขกับชีวิตได้นะ

ไม่มีใครมากำหนดสักหน่อยว่าเราห้ามมีความสุข 

ตอนที่เรื่องทุกข์มันยังไม่หมดไป

ถามว่าถ้าเราไม่ให้เวลากับความสุขบ้าง

แล้วสมมติว่าเราต้องตายไปก่อนจะได้มีความได้สุข

เราจะเป็นยังไง จะให้ชีวิตตายไปพร้อมกับความทุกข์งี้หรอ

หรือต้องมาบ่นว่า "รู้งี้" อีกหรอ ไม่ดีมั้ง

มีไปเถอะความสุขหนะ ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่

อย่างเช่น เล่นกับแมว ได้อาบน้ำกับฝักบัวที่แรงๆ 

ได้อ่านหนังสือที่ชอบ ได้มองท้องฟ้าสวยๆ

ได้กินอาหารอร่อย หรือได้เดินทางไปยังที่ที่อยากไป

ถ้าถามว่ามีความสุขแบบนี้ได้ยังไง มีเรื่องทุกข์อยู่ไหม 

ก็ตอบได้เต็มปากเลยว่ามี แต่แค่ไม่ให้ใจกับมันมาก 

เอาชีวิตไปเน้นตรงสุขให้ได้มากเท่าที่ทำได้ 

ไม่งั้นคงจะเป็นบ้าตายไปก่อน

ซึ่งแน่นอนเรายังตายไม่ได้

ดิฉันยังไม่ได้ทำตามฝันด้วยการเดินทางรอบโลกเลย

ก่อนจะถึงปลายทาง ก็ต้องรักษาชีวิตและจิตใจตัวเองด้วยนะ

ถ้าเกิดป่วยทั้งใจและกายระหว่างทางด้วย ก่อนที่จะไปถึงปลายทาง

จะสนุกอะไรหละชีวิต เผลอๆอาจจะไปไม่ถึงซะเปล่าๆ 

อย่าเป็นแบบนั้นเลย เชื่อเราสิ :)