เราเกลียดน้ำตา

บางครั้งก็ดูเหมือนว่าน้ำตามันสามารถไหลออกมาได้กับทุกอย่าง
ตั้งแต่ความงี่เง่าของคนอื่น ไปจนถึงความงี่เง่าของตัวเอง

เพราะว่ารู้สึกผิด 
ทั้งกับคนอื่น หรือกับตัวเอง...

เพราะว่ากลัว...

กลัวในสิ่งที่เรียกว่าอนาคต อนาคตที่เรายังไม่รู้จักมัน

และบางครั้งในระหว่างที่ตัวเรากำลังเติบโตเป็นผู้ใหญ่ อดีตก็สอนเราว่า
 อนาคตแม่งไม่เห็นจะเป็นอย่างที่วาดหรือเคยคิดเอาไว้
ตัวนายไม่ได้เติบโตมาด้วยความสุขหรือว่ารอยยิ้มสดใส
แต่ว่าเติบโตขึ้นจากบาดแผล...