‘ น้อง ๆ ปีหนึ่งคณะมนุษย์มารวมกันแถวนี้นะครับ !’ 

เสียงเรียกของรุ่นพี่ดังขึ้น แต่เหมือนเด็กหนุ่มที่สวมหูฟังอยู่จะไม่รู้เรื่องอะไรจนเพื่อน ๆ เริ่มลุกขึ้น 

นธี เงยหน้าขึ้นจากจอโทรศัพท์มือถือ รีบเก็บลงกระเป๋าแล้วไปรวมตัวกันกับเพื่อน ๆ 

ต่างสาขาทำให้จำนวนไม่น้อยเลย เขาเดินไปต่อแถวเพิ่อนผู้ชายด้วยกัน

ด้วยนิสัยจึงมองไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็วก่อนจะก้มหน้าเล่นมือถือต่อ

เขาฟังรุ่นพี่พูดอธิบายกิจกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้น ตัดสินใจเก็บโทรศัพท์มือถือลงประเป๋าอีกครั้ง แล้วเงยหน้าขึ้นตั้งใจฟัง

มีเพื่อนใหม่คนนึงที่สะดุดตา เขายืนอยู่อีกแถวนึง ป้ายชื่อเป็นกระดาษสีเหลืองอ่อน

เขาก้มมองป้ายชื่อสีฟ้าอ่อนของตัวเองแล้วหันไปมองคนอื่น ๆ ดูว่ามีเอกภาษาอังกฤษเหมือนเขาอีกมั้ย

แล้วสายตาของเขาทั้งสองก็สบกันเข้า

เพื่อนตัวสูงคนนั้นยิ้มให้เขาแล้วหันไปสนใจรุ่นพี่ที่พูดอยู่ต่อ 

... 

ไม่นานนัก รุ่นพี่ปีสองก็นัดแนะให้จับกลุ่มกับเล่นเกม คนที่เหมือนจะรู้จักกันอยู่แล้วก็รีบเกาะกันไว้ คนที่ดูมีความมั่นใจหน่อยก็รีบเข้าหาเพื่อน ๆ ..แต่ทว่าตัวเขานั้น ไม่ค่อยกล้าที่เปิดบทสนทนา หรือชวนใครก่อน

..เราอยู่ด้วยได้มั้ย? ..เป็นประโยคที่เขายังไม่กล้าพูดออกไป

" นาย..มีกลุ่มยัง? อยู่กับเรามั้ย ?" 

เขาหันไปตามเสียงทัก ..เพื่อนตัวสูงคนนั้น ..อาลัว...

" ..อา ยังไม่มี" เขาพยักหน้าน้อย ๆ มือเรียวจับป้ายชื่อตัวเองไว้อยู่