.....

“เด็กดื้อจะต้องถูกลงโทษนะคะ”

“ปะป๊า น้องไม่...”

“ยกสะโพกหน่อยสิคะคนดี”

กางเกงผ้าลายสก็อตสีน้ำเงินเข้มถูกดึงรวดเดียวลงไปกองที่หน้าขา และซองอุนก็เป็นคนถีบมันออกไปให้พ้นจากข้อเท้าของตัวเองไม่นานหลังจากนั้นเพราะความต้องการที่พุ่งพล่าน

“Daddy...” (ปะป๊า...)

ซองอุนหายใจหอบ ร้องประท้วงเมื่อมือใหญ่เอาแต่ลูบไล้ไปตามต้นขาด้านในที่เปลือยเปล่า ปลายนิ้วร้อนกดลากเข้ามาจนใกล้ส่วนอ่อนไหวอย่างน่าหวาดเสียว แล้วก็ลากถอยกลับไปด้วยน้ำหนักที่เบาแสนเบาจนเกือบถึงหัวเข่า

“อ...อย่าแกล้งน้อง...”

ซองอุนกดหน้าลงกับแผ่นอกกว้าง เด็กหนุ่มหายใจหอบถี่เพราะอารมณ์ที่ถูกกระตุ้นอย่างต่อเนื่อง

มือหนาข้างหนึ่งละจากรอบเอวบาง จับหมับเข้าที่คาง ก่อนจะบังคับใบหน้าเล็กให้หันมองตัวเองในกระจก 

ริมฝีปากบางเฉียบแสนรุ่มร้อนกดจูบลงที่ต้นคอ ก่อนจะกระซิบที่ข้างใบหูด้วยเสียงแหบพร่าเร้าอารมณ์

“Jerk yourself off babe. you know how to. I taught you everything” (ช่วยตัวเองนะเด็กน้อย เธอรู้นี่ว่าต้องทำยังไง ฉันสอนเธอไปหมดทุกอย่างแล้ว)

“ไม่เอ...”

คราวนี้ปลายลิ้นร้อนที่ลากลงมาหนักๆบริเวณหลังใบหูทำให้ซองอุนถึงกับตาพร่า เด็กหนุ่มร้องครางออกไม่เป็นภาษากับสัมผัสวาบหวามที่อีกฝ่ายป้อนให้ไม่หยุดหย่อน

“ปะป๊า อย่...”

มือใหญ่เลิกชายเสื้อที่กองปิดต้นขาขึ้นสูง ภาพน่าอายที่สะท้อนในกระจกทำให้ซองอุนหนีบขาเข้าหากันโดยอัตโนมัติ

“ซองอุน”

ชายหนุ่มกดเสียงต่ำ บังคับให้ซองอุนกัดชายเสื้อของตัวเองเอาไว้ ก่อนที่มือใหญ่ทั้งสองข้างจะสอดเข้าไปใต้ข้อพับ แล้วออกแรงดึงให้คนตัวเล็กอ้าขาออก

ซองอุนปล่อยชายเสื้อหลุดจากริมฝีปากแล้วสะบัดหน้าไปมา 

“No! I don’t want this. this is too embarrassing!” (ไม่! ไม่เอาแบบนี้! มันน่าอายเกินไป)

“ฮื้อ!”

ซองอุนยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเเน่น ฟันขาวๆกัดลงบนริมฝีปากล่างจนรู้สึกเจ็บเพื่อระบายความเสียวซ่านเมื่อปลายนิ้วร้อนๆเลื่อนขึ้นมาแตะตรงช่วงหน้าอก มินฮยอนไม่ได้ตั้งใจบดขยี้ แต่กลับลากฝ่ามือหนักๆไปทั่ว

ในตอนที่จุดเล็กๆกลางหน้าอกแข็งตึงจนถึงขีดสุด ซองอุนก็ร้องไห้ออกมา 

“ปะป๊า...ฮะ...”

ซองอุนรู้สึกเหมือนจะขาดอากาศหายใจ มือหนาไม่ยอมหยุดรังแกเขาฉันใด ริมฝีปากร้อนๆที่ฟอนเฟ้นอยู่กับกกหูและติ่งหูของเขาก็เช่นเดียวกัน

“ช...ช่วยน้อง”

“ทำเอง”

เสียงทุ้มแหบพร่าที่กระซิบข้างหูเขานั้นไร้ซึ่งความอ่อนโยน

ซองอุนหายใจหอบ เขากำลังจะทนความต้องการที่แล่นพล่านไปทั่วร่างกายของตัวเองไม่ไหว

“Daddy, please...” (ปะป๊า, ได้โปรด...)

“I can’t, this is really too embarrassing...” (น้องทำไม่ได้, นี่มันน่าอายเกินไป)

ดวงตาฉ่ำน้ำมองกระจกได้เพียงครู่เดียวก็ต้องหันหนี ภาพตัวเองที่แทบจะเปลือยเปล่าและกำลังหายใจหอบเพราะความต้องการนั้นน่าอายเกินจะรับไหว

“ถ้ามองแล้วอาย... น้องก็ไม่ต้องมอง”

มือใหญ่ข้างหนึ่งเลื่อนขึ้นมาปิดที่ดวงตาทั้งสองของเขาเอาไว้

“Now, Honey” (เอาล่ะ, ที่รัก)

เมื่อถูกปิดตา ซองอุนรู้สึกอายน้อยลงก็จริง แต่เพราะสัมผัสในการรับรู้ลดลงไปหนึ่ง ประสาทสัมผัสในการรับรู้ทางอื่นจึงทำงานหนักขึ้นเพื่อทดแทน สัมผัสจากฝ่ามือที่กดลากลงมาไม่หยุดก็เหมือนจะหนักหน่วงขึ้น กลิ่นของมินฮยอนที่เขาชอบก็เหมือนจะชัดเจนขึ้น รวมถึงเสียงลมหายใจหนักๆของชายหนุ่ม ก็ชัดเจนราวกับอีกฝ่ายหายใจอยู่ข้างหูของเขาตลอดเวลา

และเมื่อปลายลิ้นร้อนๆลากลงมาที่กกหูของเขาอีกครั้ง

ซองอุนทนก็ทนต่อไปไม่ไหว...

“Daddy...” (ปะป๊า...)

“Please...” (ได้โปรด)

“What do you want?” (จะเอาอะไรคะ?)

“Help me...” (ช่วยน้องหน่อยนะ...)

มินฮยอนไม่พูดอะไรต่อ เขาคว้าเอามือบางซึ่งกดแน่นอยู่กับหน้าขา จับให้กำรอบความต้องการ ก่อนจะบังคับให้รูดรั้งเชื่องช้า

ซองอุนหายใจสะดุดไปหลายต่อหลายครั้งเพราะความเสียวซ่านที่ถาโถม เมื่อมินฮยอนเห็นว่าอีกฝ่ายสามารถควบคุมจังหวะด้วยตัวเองได้คล่องขึ้นแล้วเขาก็ปล่อยมือ ดวงตาเรียวจ้องมองในกระจก พึงพอใจกับร่างขาวที่แดงปลั่ง และมือใหญ่ของตัวเองที่ปิดตาอีกฝ่ายที่บิดเร่าเพราะเพลิงอารมณ์เอาไว้ 

“Daddy...” (ปะป๊า...)

“Good boy...” (เด็กดี...)

เพราะโดนปิดตาเอาไว้ทั้งสองข้าง มือข้างที่ว่างจากการตอบสนองความต้องการของตัวเองจึงควานหามือของเขาเปะปะ เมื่อหามือเขาที่อยู่รอบเอวเจอ อีกฝ่ายก็บีบมือของเขาแน่น มินฮยอนยิ้มกริ่มก่อนจะกดจูบหนักๆที่ซอกคอขาว

“ทำไมคะ?”

“I’m gonna c...” (น้องจะป...”

ซองอุนแอ่นหลัง ร้องครางออกมาดังลั่นเมื่อความอึดอัดที่สะสมระเบิดออกมาในที่สุด มือขาวๆจิกลงกับต้นขาแกร่งใต้ชุดนอนนิ่มลื่นเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ท่วมทะลัก ในระหว่างที่ชายหนุ่มช่วยเหลือเขาด้วยการใช้มือร้อนๆช่วยรีดรั้งความต้องการออกมาจนหมดทุกหยาดหยด

“เก่งมาก”

มินฮยอนละมือออกจากดวงตาคู่สวย ปลายนิ้วแข็งๆรั้งคางมนของคนที่หายใจหอบให้รับจูบดูดดื่ม

“Daddy...” (ปะป๊า...)

“Yes?” (ว่าไงคะ?)

“I want to feel Daddy inside me” (น้องอยากสัมผัสกับตัวตนปะป๊าในตัวน้อง)

“If that’s gonna make you call for me harder, why not?” ( ถ้ามันจะทำให้เธอครางร้องเรียกฉันดังขึ้น, มีเหตุผลอะไรที่จะไม่ทำตามที่เธอขอล่ะ?)

“ฮะ...”

จังหวะหายใจของเขายังไม่ทันจะเข้าสู่จังหวะปกติ ซองอุนก็ต้องหวีดร้องออกมาเสียงดังอีกครั้งเพราะถูกจับให้อยู่ในท่าคุกเข่า 

ตอนที่ถูกปะป๊าเกลี้ยกล่อมให้ช่วยตัวเอง ซองอุนก็คิดว่าชีวิตนี้เขาคงจะอายไปมากกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว แต่ในท่านี้ที่เขาได้เห็นทุกสัดส่วนของตัวเองในกระจกชัดเต็มตาแบบนี้

เมื่อได้เห็นใบหน้าของตัวเองที่แดงเรื่อเพราะความต้องการที่ยังพุ่งพลาน รวมถึงสายตาที่เต็มไปด้วยความต้องการของคนที่กอดซ้อนอยู่ด้านหลังแล้ว

“ปะป๊า ตรงนั้นมัน...”

เด็กหนุ่มกัดริมฝีปากแน่นเมื่อความร้อนรุ่มเบียดแทรกเข้ามาพร้อมๆกับลิ้นร้อนๆที่ลากลงมาหนักๆที่หลังใบหู

“ฮื้อ...น้องเจ็บ...”

“อีกเดี๋ยวก็จะดีเองนะคะ”

ริมฝีปากบางกระซิบปลอบที่ข้างหู ก่อนจะฝังริมฝีปากค้างที่ต้นคอ สะโพกสอบเบียดแทรกตัวตนรุ่มร้อนที่ซองอุนร้องหาเข้าไปในกายบางเชื่องช้า

“Why are you so sexy?” (ทำไมถึงได้เซ็กซี่ขนาดนี้นะ?)

เขาถามคนที่กำลังเผยอปากหอบเอาอากาศเข้าปอด ดวงตาสวยฉ่ำปรือไปด้วยหยดน้ำใสๆที่ทะลักออกมาเพราะความสุขสม มินฮยอนละมือข้างหนึ่งจากสะโพกกลม จับใบหน้าสวยให้หันมารับจูบอ่อนโยน พร้อมกับกดสะโพกลงไปลึกๆอย่างรวดเร็ว

เมื่อจุดที่อ่อนไหวที่สุดถูกแตะต้อง ซองอุนก็ร้องครางออกมาสุดเสียง

“ฮ...ปะป๊า ไม่ไหว น้องไม่ไหว”

ซองอุนกรีดร้องเมื่ออีกฝ่ายกระแทกสะโพกย้ำลงที่จุดเดิม ความเสียวซ่านถึงขีดสุดแล่นไปทั่วร่าง ภาพในหัวของซองอุนกลายเป็นสีขาวโพลนและเเขนขาก็ไร้เรี่ยวแรงจนไม่สามารถทรงตัวได้ไหวและต้องทรุดลงไปกับพื้นเตียง

เสียงเนื้อหน้าขากระทบเนื้อสะโพกที่ดังขึ้นช่างฟัง น่าอาย ซองอุนร้องครางไม่เป็นภาษาเพราะความเสียวซ่านที่แผ่ไปทั่วทั้งตัวไม่เว้นแม้แต่ปลายมือปลายเท้า

“ซองอุน”

“ม...มินฮยอนฮยอง”

“What did you call me again?” (เรียกว่าอะไรนะคะขออีกทีซิ?)

“ฮื้ออ”

ซองอุนหวีดร้องเมื่อท่อนเนื้อร้อนถูกถอนออกไป มือเล็กกดที่ท้องน้อยตัวเองเมื่อช่องทางด้านหลังบีบรัดอย่างแรงจนปวดหนึบราวกับต้องการถูกมินฮยอนเติมเต็มอีกครั้งโดยเร็ว

“เมื่อกี้เรียกว่าอะไรนะคะ?”

“อะ...”

ซองอุนถูกจับให้พลิกตัวนอนหงาย เด็กหนุ่มหลับตาแน่นเมื่อฝ่ามือใหญ่ของมินฮยอนจัดให้เขาอ้าขา ก่อนจะบดเบียดท่อนเนื้อร้อนลงมากับความต้องการที่หดรัด ชายหนุ่มขยับกายเชื่องช้า จงใจให้ความรุ่มร้อนบดเบียดเพียงปากทางและจงใจไม่สอดใส่เข้ามาข้างใน

ปะป๊ากำลังแกล้งซองอุนอีกแล้ว

“ซองอุนคะ”

มินฮยอนจูบลงที่ซอกคอซึ่งเต็มไปด้วยรอยช้ำจากริมฝีปากของเขา ก่อนชายหนุ่มจะผละออกมาดูดเม้มริมฝีปากอิ่มตึงเบาๆอย่างอ่อนหวาน มินฮยอนกำลังรอให้เด็กหนุ่มเรียกเขาด้วยคำที่เขาชอบมากกว่าคำว่า Daddy ซึ่งก็คือชื่อของเขานั่นเอง

“อื้อ...ไม่เอาแล้ว”

ซึ่งเจ้าตัวเล็กนี่ก็ไม่ค่อยจะยอมเรียกเท่าไหร่ ถ้าไม่เผลอตัวจริงๆก็ยากที่จะได้ยินอีกฝ่ายครางเรียกชื่อเขา เว้นก็แต่มินฮยอนจะบังคับให้ซองอุนต้องพูดออกมา

“ปะป๊า!”

ซองอุนร้องลั่น เมื่อมือใหญ่คว้าเอาหมอนมารองใต้เอวเขาจนสะโพกเขาลอยเด่นสูง มือใหญ่กดขาเขาให้แบะแนบลงกับพื้นเตียงจนเผยทุกสัดส่วน ก่อนจะสอดนิ้วเข้ามาในช่องทางที่บีบรัดอย่างรวดเร็ว

“อื้อ!”

“ไม่เอานิ้ว!”

ซองอุนร้องไห้ออกมาเมื่อมินฮยอนถอนนิ้วออกไปอย่างรวดเร็วจนทำให้ท้องน้อยหวิวไหวอีกครั้ง

“จะเอาอะไรคะ?”

ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เขาจูบซับน้ำตาของคนที่หันหน้าหนีไปทางอื่น มินฮยอนน่ะชอบซองอุนเวลาร้องไห้เอามากๆ บางทีเขาก็นึกอยากจะแกล้งไห้อีกฝ่ายร้องไห้หนักๆเพราะใบหน้าเปื้อนน้ำตาของคนตัวเล็กช่างงดงามและน่าเอ็นดูเหลือเกิน แต่พอเอาเข้าจริง เขาก็ใจอ่อนยวบเวลาเห็นน้ำตาจนไม่เคยเเกล้งได้สำเร็จจริงๆสักที

“ซองอุนคะ”

ชายหนุ่มจูบปลอบที่ข้างแก้ม ในขณะที่มืออีกข้างจัดแจงดึงหมอนที่รองใต้ช่วงเอวคอดออกไป ก่อนจะช้อนเรียวขาขาวพาดเข้าที่เอวของตัวเอง

“ไม่เอานิ้วแล้วจะเอาอะไรคะ?”

มินฮยอนจูบซับเบาๆที่กกหู เบียดไถความต้องการกับช่องทางที่บีบรัดเป็นจังหวะอย่างเย้ายวน ซองอุนครางแผ่ว ดึงมือของเขาไปแนบที่แก้ม ดวงตาสวยฉ่ำน้ำที่ช้อนมองทำให้มินฮยอนต้องกัดกรามแน่น ริมฝีปากสีแดงอวบอิ่มขยับพูดช้าชัด

“I want you Daddy” (น้องต้องการปะป๊า)

“อ๊ะ...”

เพราะสะโพกถูกยกลอยสูงมินฮยอนจึงสามารถที่จะสัมผัสซองอุนได้อย่างแนบแน่นลึกซึ้ง ซองอุนหายใจหอบ เด็กหนุ่มเชิดหน้าและร้องครางออกมาสุดเสียงเมื่อจุดอ่อนไหวถูกแตะต้องอีกครั้งและอีกครั้ง

“ไม่ไหว น้องจะไม่ไหว...”

มินฮยอนกัดฟันกรอด ใบหน้าเปื้อนน้ำตาที่สะบัดส่าย เส้นผมสีดำขลับที่กระจายเกลื่อนหมอน เสียงครางอย่างพึงพอใจ สะโพกกลมที่ขยับรับกับสะโพกของเขา

รวมถึงเสียงหวานๆ...

“Daddy Minhyun...” (ปะป๊ามินฮยอน...)

“Kiss me” (จูบน้อง)

ชายหนุ่มสอดมือเข้าใต้แผ่นหลังแล้วดันตัวซองอุนให้แอ่นขึ้นมารับจูบ เขาขยับสะโพกกระแทกลึกแล้วกดค้างให้คนตัวเล็กสามารถสัมผัสตัวตนของเขาได้แนบแน่นและลึกซึ้งที่สุด 

“I’m gonna cum...again” (น้องจะไปอีกรอบแล้ว)

มินฮยอนเร่งจังหวะจนเสียงกระทบกันของเนื้อดังกลบเสียงคราง คนที่ทิ้งตัวลงกับผืนเตียงเพราะทนความเสียวซ่านไม่ไหวตัวสั่นตัวคลอนไปหมดเพราะแรงกระแทกจากร่างสูง

“อึก...”

“เด็กดี”

“Minhyun, D...Daddy” (มินฮยอน, ป...ปะป๊า)

ซองอุนครางชื่ออีกฝ่ายออกมาสุดเสียงเมื่อความอบอุ่นแผ่ซ่านเข้ามาในช่องท้อง พร้อมกับความอึดอัดที่ได้รับการปลดปล่อยอีกครั้ง

“I love it when you scream my name” (ฉันชอบจริงๆเวลาเธอร้องเรียกชื่อฉัน)

มินฮยอนขบเม้มริมฝีปากแดงที่บวมช้ำอย่างอ่อนหวาน สะโพกสอบยังคงขยับเข้าออกเป็นจังหวะช้าๆเพื่อคงอารมณ์วาบหวามเอาไว้ไม่ให้ลดลงและขาดตอนไป

“อา...”

ซองอุนแอ่นสะโพกรับความอุ่นร้อนที่ยังเบียดแทรกลงมาเชื่องช้า เสียงเฉอะแฉะจากการร่วมรักที่พึ่งเสร็จไปหมาดๆนั้นกระตุ้นอารมณ์ซองอุนให้ติดอีกครั้งได้อย่างง่ายดาย

“Then fuck me, until I scream your name harder” (งั้นก็รักน้อง จนกว่าน้องจะเรียกชื่อปะป๊าให้ดังกว่านี้เลยนะครับ)

ชายหนุ่มกระซิบเสียงเบากับริมฝีปากอิ่มก่อนจะบีบที่ข้างแก้ม บังคับให้ซองอุนเปิดปากเพื่อที่เขาจะได้สอดลิ้นเข้าไปสัมผัสอีกฝ่ายได้

“จะเอาให้ครางเรียกชื่อฉันไม่หยุดเลย”

.....