สวัสดีค่ะเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่หลงเข้ามาทุกคน อันนี้เป็นบล็อกแรกมือใหม่หัดเขียนสุดๆเลยเด้อ บล็อกแรก บล็อกเดียวกันเลยจ้าพี่จ๊ะพี่จ๋า ก่อนอื่นเลยต้องบอกก่อนว่าเราเป็นเด็กปี 4 มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งย่านรังสิต ด้วยความที่ใกล้จะจบบวกกับความรู้สึกเคว้งคว้างเพราะกำลังจะต้องหางานทำและอะไรอีกหลายๆอย่าง หลักๆก็คือน้องยังไม่พร้อมจะก้าวเข้าสู่ชีวิตวัยทำงานแบบงานจริงๆแค่นั้นเลย เลยคิดว่าอยากพักผ่อนสักหน่อยก่อนไปใช้ชีวิตการทำงาน จริงๆก็อยากไปเที่ยวนั่นแหละแต่ไปเที่ยวอย่างเดียวก็รู้สึกว่าต้องใช้เงินเยอะแน่ๆ (ในความคิดตัวเรานะ) เลยเป็นที่มาของการสมัครโครงการ Work and Travel ซึ่ง  WAT เป็นโครงการสำหรับผู้ที่ต้องการใช้เวลาในช่วงปิดเทอมให้เป็นประโยชน์ โดยการทำงานและท่องเที่ยวในแต่ละรัฐของประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นระยะเวลา 3-4 เดือนในช่วงปิดภาคฤดูร้อน ตั้งแต่พฤษภาคม-สิงหาคม เราเลือกไปกับ American Learning เพราะว่าเพื่อนเคยไปกับที่นี่ก็เลยเลือกไปกับที่นี่โดยไม่คิดอะไรเลยจ้า เพื่อนว่าดี น้องก็ว่าดีจ้า สำหรับเราว่าพี่ๆเขาก็ดูแลดี เป็นกันเอง ถามไวตอบไว ถามเยอะก็ไม่ด่านะจ้ะ ตอนอยู่ที่อเมริกาก็ไลน์มาถามไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบ ถามเรื่องงาน บลาๆ สรุปว่าดีแหละ! 10 10 10 ไปเลยค่าาาาา (เคยไปแค่ครั้งเดียวไม่รู้ว่าเอเจนซี่อื่นเป็นไงนะ) แนะนำว่าเวลาจะเลือก Agency ให้เลือกที่งานที่อยากไปจะดีสุดหรือถามคนที่เคยไปมาแล้วก็ได้ ในส่วนของงานเราไปงาน Steak ’n shake ที่เมือง Branson Missouri ที่เลือกไปงานนี้ เพราะว่าเพื่อนเป็นคนเลือก ความจริงจะเลือกงานอีกเมืองแต่ด้วยความที่มหาลัยปิดช้ากว่าชาวบ้านมากกกกไม่ทันกินแน่ๆ ก็เลยคิดว่าลงงาน Steak ’n shake นี้ก็ได้แหละ รับคนเยอะดีเพื่อนว่าโอเค เอาก็เอาว่ะ งานนี้มีสองตำแหน่งคือ Kitchen กับ Server แบ่งตามระดับภาษาเลย โดยจะสอบสัมภาษณ์กับพี่ที่โครงการเอง (ไม่รู้ตอนนี้เปลี่ยนหรือยัง) ส่วนเรื่องตั๋วเครื่องบินเราบินกับอเมริกันแอร์ไลน์ ค่าตั๋วประมาณ 43k  สนามบินที่ใกล้ที่สุดคือ Springfield แล้วนั่งรถจากสนามบินไปที่ทำงานใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงโดยประมาณ พอถึงที่พักก็เมลล์ไปบอกนายจ้างว่าถึงแล้วนะจ้ะแล้วเขาจะนัดวันเราเขามาคุยเรื่องงานว่าจะให้อยู่สาขาไหน อะไรยังไง งานที่เราไปทำมีสองสาขา คือ อัพทาวน์กับดาวน์ทาวน์ เราได้อยู่ดาวน์ทาวน์ ทั้งสองสาขามีข้อดี ข้อเสียคนละแบบ แต่ถ้าเรื่องรายได้เรามองว่าทั้งสองสาขาพอๆกัน ให้อัพทาวน์ดีกว่านิดนึงอ่ะะะะะ 

เมือง เมืองที่เราอยู่เป็นเมืองเงียบๆ สงบๆ เมืองผู้สูงอายุ เป็นเมืองที่ค่อนข้างโอเคไม่วุ่นวายมากแต่ก็ไม่เงียบมาก มีที่ช็อปปิ้งพอกรุบกริบ มี Outlet อันนี้ไปประจำเลยจ้า ทุกๆเพย์เช็กออก จนเพื่อนที่ทำงานถามว่า Coach ที่ไทยแพงมากเหรอ ทำไมซื้อกันเยอะ คำตอบคือ ใช่จ้า มาทั้งที ของมันต้องมี ของมันต้องโดน ไปให้สุด แล้วก็มี Walmart,Branson landing, สวนสนุก Silver dollar city (ถ้าใช้สิทธิ์พนักงาน Steak ’n shake ค่าเข้าจะลดจาก 60 ดอลเหลือ 13 ดอล ลดอะไรขนาดนั้น หื้ม) 

งาน เราทำ Kitchen มีหน้าที่ก็คือคอยเอาพวกผักต่างๆ ซอส นู้นนี่นั่นใส่ Burger งานง่ายๆ  ใช่! แต่วันแรกที่มาทำงานนะมึงเอ้ยยยยยยย ผักนี่เรียกอะไรอ่ะ ซอสนี่ต้องใส่อันไหน Burger นี่ต้องใส่อะไรบ้าง แล้วคือคนที่เทรนให้ก็ไม่บอกอะไรเลย ชี้อย่างเดียวไม่มีการพูดใดๆทั้งสิ้น ช่วยด้วยยยยยยย ถามตัวเองว่ากูมาทำอะไรที่นี่ กูเอาเงินมาทิ้งหรอล้องห้ายยย ทำไมมันยากขนาดนี้ ทำไมมันเหนื่อยขนาดนี้ บ่นแสนแปดสิ่งกับเพื่อนแล้วก็โทรไปบ่นกับแม่ด้วย ดีแม่ไม่ด่ากลับ55555555 ขอบคุณคุณแม่มา ณ​ ที่นี้ แม่บอกลองทำไปก่อนสักอาทิตย์ไม่ไหวก็กลับ เนี้ย สปอยลูกสุด แต่ก็คิดแล้วแหละว่าเอาหน่อยว่ะ เสียเงินแล้ว ทน ทน ทน ทำไปสักอาทิตย์ทุกๆอย่างดีขึ้น หลังๆก็คือไม่อยากกลับแล้วนะ อยากอยู่นี่ ส่วนจ็อบสองก็หาได้ถ้าไปถึงไวก็หางานสองได้ เราก็ได้งานสองนะแต่ทำแปปเดียวเพราะเหนื่อยและขี้เกียจ ในส่วนของงาน Server ก็จะรวยๆหน่อย นับเงินจนมือเป็นระวิง อันนี้เว่อแต่ก็รวยกว่าคนทำครัวแน่ๆ บอกเลยยยยย

เพื่อนร่วมงาน เพื่อนคนไทยที่ไปด้วยกันมีทั้งหมด 15 คนรวมเราด้วย โอเคมากเอ็นจอยสุดอะไรสุด เพื่อนดีทุกคน ถ้ามาอ่านขอบคุณจีจี้ หมี เป้ อาย ดรีม ครีม ป้า คีย์ นัท มิ้น เฟิร์น โบนัส ต๊ะ พี่มาร์ค ผู้ร่วมชะตากรรมทุกท่าน ที่ทำอาหารให้กิน ให้คำปรึกษาและอยู่ด้วยกันในทุกๆเหตุการณ์ ฮ่า ในส่วนของเพื่อนร่วมงานที่เป็นเด็ก J1 ในชาติตั่งต่างงงนั้นก็ดี สนุก ตีกันบ้างเล็กน้อยแต่โดยรวมก็ดี มีบ้างบางคนที่ไม่โอเค หรือพูดไม่ดี มึนๆใส่ ตัดปัญหาโดยการไม่สุงสิงแค่นั้น โจบบบบ   พนักงานที่ร้าน Steak ’n shake อันนี้ดีมาก เรารักเมเนเจอร์สุดดดดดใจดีมากๆ คุยง่าย ใจดี เวลาหิวก็ทำอาหารให้กิน 5555555555 ผิด แต่นั่นแหละโดยรวมโอเคดีมั้ง

ที่พัก ที่พักพี่ที่ American learning หาให้ค่าบ้านเรา 45 ดอลต่อวีค (อยู่ 3 คน) คือที่พักที่เราอยู่ถ้าทำงานที่สาขาอัพทาวน์จะเซฟมากเพราะว่าไม่เสียค่ารถสามารถเดินทางไปทำงานได้ แต่ถ้าทำที่ดาวน์ทาวน์จะเสียค่ารถประมาณ 4 ดอลต่อวันไปกลับ (นั่ง Uber แต่นั่งประมาณ 5-6 คน) ที่พักก็โอเคอยู่ได้ไม่ดีแต่ก็ไม่ได้แย่อะไรมั้งนะ เพื่อนห้องอื่นโดน bed bug แต่ห้องนี่ไม่มี หอมี Wifi แต่ช้ามาก แถวหอมี Wendy ก็ถ้าไม่อยากเสียเงินซื้อซิมเดือนละ 45 ดอล ก็ไปใช้เน็ตที่นั่นเอา เดินไปนิดนึง

การเดินทาง จาก Springfield มา Branson เรานั่ง The loop มาที่พักประมาณ 20-30 ดอลราคาต่อคนอันนี้ไม่ชัวร์นะ ลืมมมม แต่ถ้าจะคอล Uber จะสะดวกว่าเยอะะะแต่ก็จะแพงกว่า ส่วนการเดินทางในเมืองที่นี่ถ้าไม่มีรถก็จะลำบากนิดนึง แต่มี Uber นะ แล้วก็มี Trolley วิ่งแถวๆ Branson Landing นั่งฟรีแต่มันระยะสั้นๆอ่ะ ถ้าจะไปที่ไหนก็คอลอูเบอร์กันรัวๆไปเลยจ้า สะดวกดีเราโชคดีเจอคุณลุง คุณตา

อูเบอร์น่ารักมาก ชวนคุยสนุก แนะนำนู้นนี่กันไปที่เจอไม่ดีก็มีนะ แต่คืออันนี้โง่เองยอมรับ 

หลังจบโครงการ ช่วงเวลาที่เรารอคอยก็มาถึง แทน แท่น แท๊นนนน ... ไปเที่ยวกันเถอะจ้ะ เราวางแผนไปเที่ยวกับเพื่อน โดยเราเริ่มเที่ยวจากซานฟราน นิวยอร์ก ชิคาโก้ แอลเอ ซานดิเอโก้ หลายคนอาจจะงงว่ามึงจะบินไปบินมาทำไมซากอะไรว่ะ แต่ก็นั่นแหละ ด้วยความที่ตอนจองตั๋วคิดไม่รอบคอบก็เลยต้องเสียเวลาบินไป บินมา บินเก่งเป็นนกเลยจ้ะพี่จ๋า จะเปลี่ยนตั๋วค่าตั๋วก็แพงมาก เราเลยซื้อเพิ่มเองจากซานฟรานไปนิวยอร์ก นิวยอร์กไปชิคาโก้ และจากชิคาโก้มาแอลเอ เบ็ดเสร็จ 420 ดอลร้องไห้กันไป แทบจะเอาไตไปขายยยยยย ด้วยความที่เราไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้มาอเมริกาอีกเมื่อไหร่ ก็เลยยอมเสียตรงนี้เพื่อจะได้ไปเที่ยวให้ครบตามความรู้สึกตัวเอง ณ ตอนนั้น หลังจากเที่ยวอเมริกาเราก็มาแวะเที่ยวญี่ปุ่นอีก 5 วันแล้วก็กลับไทย

      สำหรับเราถ้าถามว่าโครงการนี้คุ้มไหมสำหรับเรา เราว่าคุ้ม แต่คุ้มของเรากับของคนอื่นอาจจะไม่เหมือนกันก็ได้ คือ คุ้มของเรา เราได้ประสบการณ์ ได้เพื่อนใหม่ ได้ทำงาน ได้เที่ยวอเมริกา เราเลยมองว่างานนี้สำหรับเราคุ้มแล้ว เรามองว่าเราไม่ขาดทุน แต่ถ้าสำหรับคนที่ตั้งใจจะไปเก็บเงินจริงๆ ถ้าไม่เที่ยวเยอะ ไม่ช็อปเยอะ เราคิดว่าน่าจะพอมีเงินเก็บกลับมาไทยนะ อันนี้ขึ้นอยู่กับบุคคลเด้อค่าาาาาา ขอบคุณทุกคนที่อ่านจบมาถึงตรงนี้ กราบงามๆ :) 

เล่าสั้นๆนะ ไม่รู้จะเขียนอะไรยังไงดี

หลังจากทำงานเสร็จ ไปค่ะ ประเดิมเมืองแรกซานฟรานซิสโกกันเลยคุณพรี่ โก โกกกก :)

         เริ่มต้นจากที่พัก ด้วยความที่เริงจน (และงก) เริงเลือกพักที่โฮสเทล ลงเครื่องมาปุ๊ปรีบเอากระเป๋าไปเก็บโฮลเทลอย่างไว พอถึงโฮลเทลเท่านั้นแหละ อื้อหื้อ ช็อกกกก ไม่มีลิฟท์สบถว่าอีเหี้ยในใจเป็นพันๆครั้งเพราะกระเป๋าหนักแบบหนักชิบหาย ยกไปก็บ่นไป โอเคไม่เป็นไรเดี๋ยวถึงห้องเมื่อไหร่ เราจะเปิดแอร์นอนเล่นกันสักแปปให้ช่ำๆชื่นใจแล้วไปหาไรกินกันเนาะเพื่อนเนาะะะ พอเข้าห้องมาก็หารีโมทเปิดแอร์หาไงก็หาไม่เจอ ด้วยความหงุดหงิดเพื่อนถามนี่ว่า มึงไม่เคยนอนโรงแรมอ่อวะ เขามีแอร์กันทั้งนั้นแหละอ่ะเพื่อความสบายใจของเพื่อนเดี๋ยวเดินออกไปถามรีเซปชั่นให้เว้ยได้ความว่าไม่มีแอร์ค่าซิสสสสส เปิดหน้าต่างเอาค่ะซิส อีผี โกธร โกธรมาก เลยรีบเก็บของเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ไปหาไรกินแม่งเลยทั้งร้อนทั้งหิว มื้อเปิดเมืองทางเราก็จะกินดีๆหน่อยให้เกียรติเมืองเขาหน่อย

กินเสร็จแล้วก็กลับมานอน นอนแบบร้อนๆแค่ลมยังไม่มีเลยมึงพูดแล้วก็ยังหงุดหงิดไม่หาย ขึ้นอูเบอร์ก็บ่นให้อูเบอร์ฟัง คนขับบอกปกติที่นี่จะอากาศดีมากๆเลยนะเย็นสบายทั้งปีเลยงี้ เศร้าไม่เศร้าอ่ะมึงได้ยินงี้ 5555555555 อยากจะร้องไห้ให้กับความจนของน้องเองหลังจากนั้นเปิดรีวิวไปไหนดีน้าา.... พับกบพบกลับ แต่งตาเด๊งงง Pier39 ลุยจ้าไปดูน้องอุ๋งๆ แมวน้ำอ้วนกลม ภาพที่เห็นคือคนเยอะมากกกก ร้อนมากกก ไปเจออีแมวน้ำแม่งร้องอุ๋งๆจริงๆ ตัวอ้วนกลมน่าร้ากก สักพักน้องอุ๋งๆเริ่มงอแงร้องไม่หยุด อุ๋งๆๆๆๆ อู๋งงง จนเริงเริ่มรำคาญค่ะพี่ตา ไปดีกว่าหาไรแดก เจอร้านนึงเค้ารีวิวว่าดีอะเริงก็เชื่อค่ะ นั่งติดริมแม่น้ำ วิวดีเว่อ พอเปิดเมนูเท่านั้นแหละค่ะเริงคิดถึงพี่ฤกษ์จับขั้วหัวใจ แพงค่ะอีดอก ต้องเวิร์คฮาร์ดขนาดไหนว่ะถึงจะแดกแบบสบายใจได้ แต่ด้วยความที่เริงต้องการปกป้องประเทศจะหาให้ใครมาเหยียดหยามว่าเราจนมิได้ แดกค่ะ สั่งมาแดก!!!! อร่อยจนต้องทิปไป 10 เหรียญค่ะคุณปู้โชมมม แอนด์เด็น เราก็มุ่งหน้าอีถนน Lombard ที่เค้าว่าดีเป็นถนนซิกแซกโค้งไปโค้งมาอารมณ์ที่จอดรถในห้าง นี่ต้องสาระแนลากสังขารตัวเองเดินขึ้นทางชันเพื่อไปดูถนนนี่ ร้อนชิบหาย เหนื่อยพอๆกับขึ้นภูชีฟ้า พอขึ้นมาถึงจุดสูงสุดอยากตะโกนสุดชีวิตเลย อีเหี้ยยได้หรอ!!!! มึงเรียกตัวเองว่าสถานที่ท่องเที่ยวได้หรอ!!! แรงมาก อารมณ์คือขับรถขึ้นที่จอดรถห้างแต่ว่ารอบๆปลูกดอกไม้ แค่นั้น!!! กูเดินขึ้นทางชันมาเพื่ออดูมึงแค่นี้!!!! พิมไปยังเหนื่อยไม่หาย แต่เราเสียเงินมาแล้วค่ะ ต้องลุยต่อ จากนั้นมุ่งไปสะพานแดงหรืออี Goldengate bridge นั่นเองจ้ะพี่จ๋า พอมาถึงแล้วหายเหนื่อยจากถนนนั่นทันที วิวสวย ลมแรง เย็นเย็นอิชิตันเลยพี่จ๋า55555555 จากนั้นหิวค่ะหาร้านแดก อะลุยนั่งรถเมล์ซะโหน่ยวิถีคนจน แดก กลับหอ นอน บาย 

NEW YORK CITY  

- หลังจากนั้นเดินคอตกไปที่แมนฮัตตัน เดินๆๆๆ เดินเก่งเว่อ ไปถึงเป็นแม่น้ำคนต่อแถวเยอะๆเดินไปอีกเป็นมุมที่มองไปจะเห็นสะพานแมนฮัตตันแล้วก็เห็นตึก กูถามเพื่อนว่าเค้ามาทำไรกันที่นี่วะ เพื่อนบอกว่ามาถ่ายรูปกับตึก!!!! ตึกอะมึง!!! ตึกตึกโต๊ะตึกตึก อะรูปกับตึกก็กับตึก555555 ได้เว่อ!! อะไปไหนอีก ไปจ้า 

- ไปจับไข่กระทิง (Charging bull) ใช่มึงกระทิงหนึ่งตัวยืนอยู่ท่ามกลางฝูงมนุษย์ชาติตั่งต่างงงงที่รุมจับไข่และเขานาง พีคเว่อกูเดินมาเพื่อถ่ายรูปกับไข่นาง แต่!! ไม่ได้ถ่ายได้ง่ายๆนาจาาา นางพ็อพพูล่าเว่อคนนึงถ่ายเสร็จต้องรีบพุ่งตัวเข้าไปเพื่อให้ได้ถ่าย ออกตัวช้าไม่ได้นะจ้ะแขกกับจีนนี่พร้อมแทรก นี่ยืนมองหน้ากับฝรั่งผัวเมียที่ยืนรอถ่ายประมานครึ่งชมได้ สบตากันแล้วกรอกตาบนแบบไม่ได้นัดหมายเหี้ยๆ หลังจากแทรกตัวไปจับเขากระทิงได้นั้นมึงมองมามึงจะเจอกล้องนับพันที่เล็งมาที่มึง ประหนึ่งมึงเป็นพรีเซนเตอร์เมเบลลีนนิวหยวก สัด!!มึงจะยกกล้องขึ้นมาถ่ายหน้ากูทำไม งง กูยัง งงไม่หาย ฟิลตอนนั้นแบบเขินเว่อ บายกระทิงอีเวร 55555555 

- ละที่ขาดไม่ได้ก็คือคุณเทพี ด้วยความที่งกก็ต้องไปขึ้นเรือฟรีนะจ้ะ ที่ Staten island ไปหานางสักหน่อยเดี๋ยวจะหาว่ามาไม่ถึงต้องไปเยี่ยมนางซะโหน่ย เพราะนางยืนโดดเดี่ยวกลางทะเล อะขึ้นเรือลุยๆๆ ลมแรงเว่อหนาวชิบหาย ฝนปอยๆไม่รู้นางจะป่วยมั้ยยืนตากฝนนาน คิดในใจต้องเอาพาราไปให้นางให้ได้!!! นั่งๆไปเอาแล้วเห็นนางชัดแล้วเริ่มใกล้ๆ วู้ววๆๆ ตื่นเต้นได้สักพักอะเรือวนกลับ... เซลฟี่กับแม่งนึกว่าเสาสีเขียว โอ้ย บายยยโชคดีมึง 

หมดวันละเหนื่อยนั่งซับเวย์ไปที่ Grand central newyork ก็คือหัวลำโพงนิวยอร์ค ไม่มีไรแวะไปขี้ หาไรแดก กลับหอ นอน 

#ปวดตีนอีสัสเดินเก่งประเทศห่านี่

#ยาวชิบหายเก็บไว้อ่านปีหน้า

#ฉันรักนิวยอร์คเพราะนิวยอร์คผู้ชายหล่อ

มาต่อกันที่ชิคาโก้ ไม่รู้จะพิมพ์อะไรเลยจย้าาาา คือดีย์ ดีมากดีแบบ 10 10 10 ไปเลยโว้ยยยยยย เมืองสะอาด ผู้คนก็ดี อากาศก็ดีแบบดีโคตรมาก ตึก สถาปัตยกรรมต่างๆคือดี นี่โหวตนี่ชอบมากกว่าทุกเมืองที่ไปมาเลย

ในส่วนของแอลเอนั้น คิดไม่ออกจะเขียนไร 55555555 เอารูปไปดูพอเนาะ

วันเดย์ทริปเพื่อนพาขับรถไป ขอบคุณนอร์ทและฟิล์ม มา​ ณ ที่นี้ พาไป Jolly beach พาไปดูอุ๋งงงงง คือแม่งคูลมากอ่ะดูชชชชเราสามารถว่ายน้ำกับน้องอุ๋งได้ด้วย แต่นี่กลัวเลยไม่ได้ไปว่ายขนาบข้างพวกนาง

บายยยยยยยยยย  ;)

ขอบคุณภาพและรีวิวจากนุ้งติ๋มผู้น่ารักมา ณ ที่นี้ Timc Thonglw

ปล. ขออภัยสำหรับคำหยาบมา ณ ที่นี้

ปล.2 รูปถ่ายจากกล้อง iPhone เน้อ