เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
แพรหมีผจญภัยchickenburritoz
ไปดูเธียเตอร์ (BNK48) 1st time.
  • -  9/06/2561

    ขอเล่าแบบเหมือนเล่าให้เพื่อนฟังละกันนะคะทุกท่าน
     หยาบคายเล็กน้อยตามสันดาน 

    สรรพนามในการเรียกแทนตัวเองจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆตามอารมณ์ตอนเขียน 5555555555

    ขอเกริ่นก่อน ว่าดิฉัน คามิคุณกานต์ธีรา แต่หวีดมิลินออกหน้าออกตาเกินไปจนเพื่อนนึกว่าเฮนเนยไปแล้ว

    ไม่ได้เฮนนะ!

    แค่โอชิเพิ่ม *อีโมหน้ามืด*

    .
    .
    .

    คืองี้เว้ย

    - วันก่อนกูก็กดสุ่มเทียเตอร์ใช่ปะ นี่เป็นการสุ่มครั้งแรกของกู เนื่องจากว่า กูไม่เคยว่างมาดูเลยตั้งแต่มันเปิด เนื่องจากติดสอบ ไม่สามารถไปได้ ต้องอ่านหนังสือบ้าง ติดธุระบ้าง แต่พอสอบเสร็จแล้ว ฉันก็ว่างละไง บวกกับมีโค้ดแคมปัสอยู่ในมือแน้ว ทำไมชุ้นต้องพลาดล่ะ 

    5 มิถุนายน 2561

    - 10 โมงเช้าวันอังคาร ถึงจะนานที่ผ่านมา~ (ไม่ใช่ไอสัส!) กูก็เข้าไปกดสุ่มตามขั้นตอนที่มันควรจะเป็น ซึ่งก็กดสุ่มไปที่นั่งเดียว ในรอบสเตจวันเกิดน้องเปี่ยม กับของวันอาทิตย์ที่ 10 

    - นี่ก็รู้สึกลึกๆในใจว่า เอ้อ กูไม่น่านกนะ รู้สึกได้ แต่ก็นั่นแหละ นกในการสุ่มรอบแรกไป

    - หลังจากรู้สึกเฟลได้ไม่นาน นี่ก็นั่งไถทวิตแก้เซ็ง รอกดสุ่มรอบสองไปเรื่อยๆ จนไปเห็นทวิตนึง 

    - เค้าบอกว่า ปกติเค้ากดสุ่มที่นั่งเดียว เค้านกตลอดเลย แต่พอกดสุ่ม 2 ที่นั่ง ได้เฉย ดีใจเว่อๆๆ

    - นี่ก็แบบ เห้ย เอาวะ ลองดู ไปหวีดกับเพื่อนน่าจะสนุกกว่าไปคนเดียวด้วย พื้นเพยิ่งเป็นคนชอบแหกปากอยู่แล้ว ไปคนเดียวเดี๋ยวน้ำลายบูด 

    - ว่าแต่ ชวนใครดีวะ..

    - นั่งคิดได้ซักแปป

    - ชื่อเพื่อนคนแรกที่โผล่เข้ามาในหัวชุ้นก็คือ อีเจษ เป็นผู้ชาย ใส่แว่น ผู้เป็นโอตะรุ่นแรก ไปเตะบอลกับฝูงเป็ดแฟมิลี่แทบทุกอาทิตย์ และเป็นผู้เผยแพร่ลัทธิ bnk มาให้กับฉัน(ขอบจัยย่ะ)

    - อีนี่ก็รีบทักไปหามันเลย 


    "มึงนกปะ"

    "นกว่ะ"

    "ลองกดสุ่มพร้อมกันมะ กุเจอในทวิต เค้าบอกว่าได้ง่ายกว่า"

    "ได้ๆ กูมีสองโค้ดพอดี"


    ก็นั่นล่ะฮะ ถ้าอีเจษมันนก ชุ้นก็คงไม่ได้มานั่งเขียนอยู่ตอนนี้หรอก จริงมะ อิอิ



    9 มิถุนายน 2561

    - ก็นัดเจอกับเจษวันเสาร์ตอนเที่ยงที่เดอะ แต่เอาจริงนี่ก็ไปถึงตอนเที่ยง แถมยังไม่ได้แด้กข้าว.. เลยเลทหน่อยๆ

    - พอเจอกันเสร็จสรรพ เดินคุยกันถามสารทุกข์สุขดิบกันเล็กน้อยเรื่องเกรด และการติด i ที่น่าโมโหและน่าหัวร้อนที่สุดของแม่ง เงยหน้าขึ้นมาอีกที เราก็มายืนอยู่ที่หน้าแคมปัสละค่ะทั่นผู้โช้มม

    - ไม่รอช้าจ้า ฉันรีบเดินดุ่มๆเข้าไปที่โต๊ะลงทะเบียนกับเพื่อนเจษ พร้อมยื่นบัตรประชาชมกับคิวอาร์โค้ดไปให้พี่สต๊าฟด้วยหัวใจที่สั่นๆ ทำไมมันตื่นเต้นเหมือนจะไปจับมือเลยวะ 

    - คงเป็นเพราะเราไม่ค่อยได้ไปตามเมมเบอร์ตามงานด้วยล่ะมั้ง นี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่จะได้ดู bnk แสดงแบบใกล้ชิดและไม่ต้องเบียดเสียดแคมป์แย่งที่นั่งและฝ่าฝูงคนและกล้องเพื่อจะได้ดูการแสดงจากไอดอลกรุ้ปกลุ่มนี้

    - หลังจากแสกนคิวอร์โค้ดเสร็จ ก็เดินไปที่โต๊ะต่อไปเพื่อไปรับตั๋วเข้าชม ทีนี้จะได้รู้แล้วว่าจะได้นั่งแถวไหน ตุ่นเต้วๆๆๆ

    - ได้นั่งแถว L

    - A B C D E F G H I J K L ...

    - เหี้ย

    - ทำไมมันฟังดูห่างไกลจังวะ.. แต่ก็เอาเหอะ ช่างแม่ง สุ่มได้เข้ามาดูก็บุญละโว้ยยย 

    - ตอนนั้นก็เป็นเวลาประมาณ เที่ยงสิบนาที อีเจษด้วยความที่หออยู่ประเทศบางซื่อ และต้องบินมาทุ่งบางกะปิ กลัวจะมาเสียเที่ยว เลยชวนชุ้นสำรวจรอบๆบริเวณแคมปัส โดยที่แรกที่นางเลือกไปก็คือ

    - ช้อป bnk จ้า ร้านขายของทีี่เล็กที่สุดในโลก

    - นี่ก็เดินเข้าไป ชื่นชมจิตกรรมฝาผนังโดยเมมเบอร์รุ่นหนึ่ง หารอยขีดเขียนของโอชิตัวเองและก็ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว พร้อมกับแอบฟังน้องเด็กผู้ชายตัวน้อยเถียงกับแม่เรื่องเสื้อบางกอก48 

    - อีนี่มองไปมองมา ก็ไปสะดุดตากับแท่งไฟ พร้อมกับคิดว่า

    - เออว่ะ จะมาดูเทียเตอร์ยังไม่มีแท่งไฟเลยนี่หว่ากู.. ก็เลยหยิบขึ้นมาดูเล่น กดเล่นไฟวิบวับๆๆ ไปตามประสาเด็กมือบอน พร้อมกันหันไปกวนตีนพี่คนขายว่า

    "พี่ หนูขอยืมเข้าไปดูเทียเตอร์ได้ม้ะ"

    - พี่เค้าก็ยิ้มแหยๆมา ในใจพี่เค้าคงคิดว่า อีเด็กนี่ทำไมหน้าด้านจังวะ (นุขอโทด นุหยอกเร่น555555555)

    - คุยกันเฮฮาปาจิงโกะเสร็จสรรพ นี่ก็ว่าได้เวลาอันสมควรแล้ว เราควรเข้าไปชื่นชมภายในเทียเตอร์ซักทีว่ะมึง ปะ เข้าไปนั่งรอกัน



    12:26 pm.

    - ฉันนั่งอยู่ที่ที่นั่งแถว L ด้วยความที่คนข้างหน้ายังไม่ค่อยเต็ม จึงทำให้ฉันรู้สึกว่าเวทีมันก็ไม่ได้ไกลมากนะ

    12:35 pm.

    - เริ่มมีคนทยอยเข้ามาเรื่อยๆ แต่ข้างหน้าของฉันที่นั่งยังว่างเปล่าอยู่ ก็ได้แต่หวังในใจว่า คนข้างหน้าฉันคงไม่สูงมากนะ..

    12:54 pm.

    - ที่นั่งข้างหน้าฉันสองแถว ถูกเติมเต็มไปด้วยชายหนุ่มผู้ที่แน่นอน สูงกว่ากู..
    - ทำไมเค้าไม่ให้ใส่ส่วนสูงไปด้วยวะตอนสุ่ม สงสารเด็กผู้หญิงสูง 156 ซม.แบบกูหน่อยเส้ นุมองมั่ยค่อยเห็น
    - แต่คือมันก็ไม่ได้บังมิดอะไรขนาดนั้นนะ แค่มองไม่เห็นตรงกลางเวที แต่เวทีฝั่งซ้ายนี่คือเห็นชัดแจ๋วเลย  และก็ยังดีที่เก้าอี้จัดให้แบบสลับฟันปลาหน่อยๆ เลยยังพอชะเง้อคอได้บ้าง (พี่คนข้างๆบอกว่า ช่วงแรกๆ คือจัดเก้าอี้ตรงคอคนข้างหน้าเลย.. )

     ตุ้ง ตุง ตุ้ง ตุ่ง

    - เสียงประกาศจากเมมเบอร์คนนึงดังขึ้น เป็นการบ่งบอกให้รู้ว่า การแสดงนั้นใกล้ที่จะเริ่มขึ้นแล้ว 

    - ฉันนั่งเถียงกับอีเจษว่าเสียงใคร ตอนแรกคิดว่าเป็นเสียงลุงก่อน แต่จริงๆแล้วคือเสียงของเจ้าสลอธเจนนั่นเอง เจ้าสลอธก็อธิบายถึง กฏระเบียบ มารยาทในการชมเทียเตอร์ พร้อมปิดท้ายว่า 

    - เดี๋ยวทุบเลยนะ 

    - โอเค..                                                       

    ต่อไปนี้ จะเริ่มการรีวิวเทียเตอร์ในแบบฉบับของแพรหมี ผู้ที่ลืม เซทลิสต์ และชื่อเพลง(เกือบ)ทุกอย่างหลังเดินออกมาจากเทียเตอร์  จำได้แค่ว่าน้ำหนึ่งสวยมาก และก็เขินครูแก้วมากๆ แค่นั้น

    จะพยายามเขียนให้มากที่สุด เท่าที่จำความได้

    มา เริ่ม


    - ทุกอย่างเริ่มต้นด้วย overture

    - ม่านสีแดงถูกเปิดออก เมมเบอร์ทุกคนยืนอยู่บนเวทีแล้วมีแสงสาดเข้ามา สวยสัสๆมากๆ วินาทีนั้นคือกูกรี๊ดสลบไปแล้ว

    - เปิดการแสดงด้วยเพลง Party ga Hajimaru yo

    - เป็นเพลงที่สนุกมากๆ อีนี่ดูไปก็จะเต้นตาม อยากลุกขึ้นเต้นชิบหัย แต่กัวโดนลากออ

    - ปาตี้ วุหุ้ว

    - เนยมาฝั่งซ้ายบ่อยมากๆ ซึ่งช่วยให้รู้สึกดีขึ้นมาหน่อย เพราะมองเห็นชัดมากไง

    - เนยเป็นคนที่เต้นแล้วมีเสน่ห์มากๆ น่าดึงดูดให้มองตลอดเวลา

    - จากนั้น สมองฉันก็สั่งให้กวาดสายตามองหาพิหมีของเรา ซึ่ง น้ำหนึ่งสวยมากกกกกก จริงๆนะ

    - จากนั้นก็ต่อด้วย dear my teacher ละก็เพลงไรซักอย่าง (แอปเปิ้ลอาบยาพิษจ้า) จำชื่อไม่ได้ จบสามเพลงแรก โดยรวมแล้วคือดีกว่าที่คาดไว้ค่อนค้างเยอะอยู่

    - จากนั้นก็ถึงช่วงเวลาที่ทุกคนรอคอย ซึ่งก็คือ การแนะนำตัวนั่นเอง ปรบมือ!

    - คุณปู้ปบอกว่า ในขณะนี้วงเราก็ได้ชื่อว่า เป็นคณะตลกที่ดังที่สุดในประเทศตอนนี้

    - วันนี้การแนะนำตัว ก็จะมาในธีมจิ๊กโก๋ ซึ่งก็แบ่งออกเป็นซอยๆ 55555555555555

    - วินาทีนั้นคือกูขำหนักมากก

    - ทุกคนคือตลกจริงจัง ปั่นสัสๆ อรนี่ก็ขยันแซว555555 มีจางบ้างตามประสา แต่ก็ปั่นประสาทดีอะ ไหนใครว่า bnk เป็นวงแอ๊บแบ๊ว ใสๆ มึงลองมาดูเทียเตอร์นะ ยิ่งกว่าชิงร้อยชิงล้าน

    - ตลกมิโอริใช้น้ำใสพูดแทน มี่จังนี่จิ๊กโก๋ของจริงคับ มีลูกน้องพูดแคชเฟรสให้

    - น้ำใสกลายเป็นลูกน้องของทุกคน (น่าสงสารเค้านะครับ)

    - เจนมีแผงคอเป็นของตัวเอง ล่าสุดกลายเป็นกิ้งก่าไปแล้ว ไม่ใช่สลอธ

    - ท้อปฟอร์มวันนี้ขอยกให้แก๊งพยัคฆ์เสือโคร่ง (คำรามโว้ย!) นำโดยคุณนอนอ และบอส แฮ่!

    - นอนอพูดชื่อแก๊งแล้วแฮ่ได้น่ารักกมากก น้องหมีของเค้าๆๆๆ เอ็นดู้ววอยากหยิกแก้มำดฟฟ้าด้ฟาก 

    - อ่อก..

    - รินะเป็นจิ๊กโก๋ญี่ปุ่น เล่นใหญ่เว่อ

    - หลังจากแนะนำตัวเสร็จ ก็เป็นเพลง พลิ้ว ซึ่ง ถ้าจำไม่ผิด มี เนย จ๋า มายด์ จิ๊บ แล้วใครอีกวะ

    - กูไม่รู้ กูมองแต่เนย ซึ่งจำได้ว่า เนยได้ร้องท่อนที่มีคำว่า บว้า นี่ก็เขินตัวบิดไป

    - น้องจ๋ามีความออร่ามาก โดดเด่นสุด (เพิ่งมารู้ทีหลังว่าน้องเจ็บ หายไวๆนะคะหนู)

    - จบพลิ้วก็ต่อด้วย Classmate มิลิน สวย มาก มาก ไม่รู้จะบรรยายความสวยของเจ๊แกยังไงละว่ะมึง 

    - พิเป้ก็ดีงามเด้อ เวลายิ้มคือที่สุดอะ น่ารักมากๆ ยิ้มบ่อยๆนะคะพิเป้ หนูชอบรอยยิ้มของพี่

    - ชอบดนตรี และความหมายของเพลงนี้มากๆ เพราะฉันก็แอบชอบเพื่อนน นั้มตาจะไหล (ตอแหล)

    - จบคลาสเมท ต่อด้วย Anata to ซึ่งจิ๊บร้องคู่กับตาหวาน

    - ประทับใจน้องจิ๊บมาก น้องสวยกว่าในรูปเยอะมากๆๆ แล้วก็ร้องสดดีมากๆ ตาหวานก็ร้องดีไม่แพ้กัน โดยรวมคือดีมั่กๆๆ ทับจัยๆๆ

    - ท่อนจบเพลงคือขนลุกนะจ้ะ ตาหวานคือดี ดีเกินคาดมากๆ

    - จบเพลงนี้ ต่อด้วยคิสึวะ ชุดทองมะวิ้งมะแว้บ 

    - พี่แก้วออกมาตามที่สปอยไว้ใน voov คุณนอนอ พร้อมกับเนยและหนุ่มโสย

    - แซ่บเด้อ เผ็ชๆๆๆ หนุ่มโสยเผ็ชพริกล้านเม็ด ครูแก้วก็แซ่บบใช่ย่อยยย

    - นี่ก็ติดภาพเนยแบบนุ่มนิ่ม เลยไม่ค่อยอินกับลุคเพลงนี้เท่าไหร่5555 แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่ดี ฉันชอบบ อยากเห็นบ่อยๆ ฮืออ

    - จบจากชุดทอง เรามาต่อกับที่โฮชิๆๆ อะไรซักอย่าง หรือชื่อไทยคือ อุณหภูมิของดวงดาว

    - จังหวะเริ่มเพลง ที่สปอตไลท์สาดมาที่อร ช้อตนั้นคือกูตายจริงๆ สวยสัสสสสสสส สวยมากๆ แบบ โอ้ยย ตายปัยเรยยแม่มึ้งเง้ยย

    - ในเพลงนี้ ถ้าจำไม่ผิดก็จะมี อร รินะ ก่อน เคท แล้วใครอีกคนป้ะ นึกมั่ยออก หรือมีแค่ 4 คนวะ

    - เพลงนี้ร้องสด ซึ่งไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า ลุงก่อน ร้องเพลงดีใช่ย่อยนะเอ้ออ

    - รินะ ร้องสดด้วย ซึ่ง ร้องไทยชัดมาก สุดจริงๆ รู้สึกได้ถึงความพยายามของรินะเลย อาชิเตรุ ไอเลิ้ปยูนะ 

    - จบ 4 เพลงนี้ ก็มาคุยกันต่อ เมมทุกคนออกมาด้วยชุดซากุระป้ะวะ ถ้าจำไม่ผิด

    - คุณนอนอก็ออกมาสรุปว่าที่ผ่านมาเป็นเพลงอะไรบ้าง โดยเรียกเพลงพลิ้วว่า เพลงสาวกระโปรงเหี่ยน

    - ส่วนนี่เรียกเพลงพลิ้วว่า เพลงเด็กแรด 5555555555555555 (ขอโทดต้ะ;;-; )

    - จบจากการพูดคุยในช่วงนี้ ก็ต่อด้วยเพลง Sakura no Hanarabitachi เพลงโปรดของดิฉัน

    - เพลงนี้ฉันโฟกัสนอนอ เพราะฉันมองเห็นชัดที่สุด 

    - เพลงนี่คุณมิลินจะมาในร่างของน้องลูกหมี น่ารักว้อยยย 

    - จบเพลงนี้ก็ต่อด้วยเพลงอะไรซักอย่าง ไม่เคยได้ยินมาก่อน

    - พอจบปุ้ป เมมเบอร์ทำท่าเหมือนจะบอกลา และวิ่งลงไปเปลี่ยนชุดหลังเวที เพื่อให้ทุกคนอังกอร์เรียก

    - ซึ่งวันนี้อังกอร์เป็นชื่อจริงของน้องเปี่ยม เพราะเป็นสเตจวันเกิดของน้อง 

    - ริน-ระ-ดา

    - หลังจากอังกอร์ไปได้ซักพัก เมมทุกคนก็วิ่งออกมาด้วยชุดกางเกงยีนขาสั้น และเสื้อยืด bnk สีขาว

    - ไม่รู้ทำไมนะ แต่ชอบชุดนี้มากๆเลย 

    - มีคนแอบกระซิบว่า น้องเปี่ยมน้ำตาซึมเลยพอได้ยินเสียงอังกอรุ แง้ เอ็นดู้ววว

    - เริ่มต้นด้วยเพลงชาติ bnk (ยิงมิกซ์สนุกมาก) เนยอยู่ฝั่งฉันบ่อย นี่พยายามบ้ายบายไปหลายรอบมาก แล้วก็มโนไปเองว่าพี่แกก็ยิ้มให้ฉัน

    - ต่อด้วยเพลงพลิ้วอีกรอบนึง ละก็ซากุระ ซึ่ง

    - ช่วงเพลงซากุระรอบเนี้ย มันมีช่องว่างให้เห็นเวทีได้ชัดมากๆ แล้วพี่แก้วก็ยืนตรงที่ฉันนั่งพอดี

    - ด้วยความอยากเล่นกับครูแก้ว กูกับอีเจษเลยพยายามเต้นตาม และโบกมือบ้ายบายให้ครูแก้ว

    - นี่ว่าไม่ได้มโนไปเองนะ ฉันว่าเค้าขำและยิ้มให้ด้วยแหละ เขินมากๆ

    - ตอนนามิดะ ที่เอาเค้กออกมาให้เปี่ยมนี่จำไม่ได้ว่าตอนท้ายสุดเลยรึป่าว แต่ก็ถือว่าปาทับจัยๆน้อนจ๋า อวยพรให้เพื่อนได้น่ารักมาก

    - หลังจากจบไป 4 เพลงก็เป็นเวลาสามโมงสิบนาทีนิดๆ คงได้เวลาอำลากันแล้วล่ะ



    - หลังจากเมมเบอร์ทุกคนลงจากเวทีไปหมดแล้ว แสงไฟในเทียเตอร์ก็ถูกเปิด ทำให้ได้เห็นเทียเตอร์แบบชัดๆซักที โดยมีเสียงจ๊อบซังประกาศเกี่ยวกับคนที่จะเชกิ และปล่อยแถวออกทีละแถว

    - พี่คนที่นั่งข้างๆแอบกระซิบมาว่า เวลาเดินออกจากเทียเตอร์ อย่ามองซ้ายนะ จะชนประตูเทียเตอร์

    - นี่ก็งงว่าทำไม 

    - จากนั้นไม่นาน ก็ถึงเวลาของแถว L ที่จะได้ลุกออกจากเทียเตอร์แห่งนี้เสียที

    - นั่งนานๆ  2 ชม.เต็มนี่ ลุกขึ้นทีกูขาแข็งเลยสัส เดินไม่ออก

    - กูเกือบชนประตูเทียเตอร์ละ เข้าใจละว่าทำไมไม่ให้มองซ้ายเวลาเดินออก

    - เพราะนี่มัวแต่แซวคุณนอนอเรื่องเสื้อ คุณอุ๋งก็ตอบกลับมาว่ามีแล้วๆ เออกูเขินๆ ลืมมองทางจ้า

    - ลืมบ้ายบายเนย.. นุขอโทดดด

    - ยิ้มให้ครูแก้วไปช้อตนึงตอนเดินออก แพ้รอยยิ้มครูแก้วจริงๆค่ะ รู้สึกเหมือนจะโดนกลืนกิน

    - หลังจากออกมา ก็รู้สึกได้ว่า 400 บาทกับ 2 ชม.กว่าๆเมื่อกี้มันคุ่มค่ามากนะ

    - เมมเบอร์บางคนที่เราไม่เคยมองมาก่อน แต่หลังจากได้ดูในเทียเตอร์ กลับทำให้รู้สึกว่าต้องมองเขาใหม่ละ 

    - สรุปเลยละกัน ประทับใจ สนุก คุ้มค่ามากๆ หวีดได้สะใจ ยิ่งใครได้แถวหน้าคือโคตรคุ้มเกิน 400 บาท ต้องลองซักครั้ง แล้วจะเข้าใจ


    จบละมึง



    สุดท้ายนี้

    • ขอขอบพระคุณข้อมูลอ้างอิงจากโพสต์นี้ในเพจ full blossom ถ้าไม่ได้โพสต์คุณ เราก็คงเขียนชื่อเพลงไปมั่วซั่วกว่านี้ ข่อมค่ะ
    • ขอบคุณอีเจษที่กดเทียเตอร์ได้
    • ขอบคุณพ่อแม่ที่บ่น แต่ก็ยังให้ตังมาดู
    • ขอบคุณ BNK48 ที่ได้ให้อะไรหลายๆกับเราในปีนี้


    และ

    • ขอโทษถ้าเขียนไม่รู้เรื่อง เพราะนี่เพิ่งมาเขียนรีวิวอะไรแบบจริงจังครั้งแรก
    • แนะนำ ติชม ได้นะ พร้อมน้อมรับฟัง


    ไว้ว่างๆจะมาเขียนอีกนะจ้ะ


    ขอให้ทุกท่านโชคดีกับการสุ่มเทียเตอร์ครั้งต่อไป 

    หวังว่าเราจะได้เจอกันตามงานนะ

    48สาทุ 

    เอเมน


    #เดชะบุญขอแต้มบุญจงมี


    เชิญชวนมาพูดคุย ติชม หวีดbnk และด่าได้ที่นี่จ้า

    twitter : @pear_mhee

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in