To : ********[email protected]
ระหว่างที่ในมือของผมประคองไวน์แก้วที่ห้าผมยังไม่ได้คิดที่จะตัดสินใจอะไร ไม่คิดด้วยซ้ำว่าบทสนทนาในตอนนั้นกำลังจะพาเราไปสู่จุดไหนผมรู้สึกว่ายังไม่จำเป็นที่จะต้องไปเปิดกล่องเพื่อดูว่าแมวของชโรดิงเจอร์จะเป็นหรือตายคงจะดีกว่าถ้าแค่ปล่อยให้ทุก ๆ อย่างมันเกิดขึ้นไปพร้อมกัน ณ เวลานั้น
ถ้าหากผมไม่จูบคุณวันถัดมาเราอาจจะแค่โบกมือลากันในยามเช้า และอาจจะไม่หวนกลับมาเจอกันอีกเลยหรือถ้าหากผมจูบคุณ เช้าวันนั้นเราอาจจะสวมกอดกันแน่นกว่าที่เคยเป็นมา แล้วได้อยู่ด้วยกันตลอดไปหรือมันอาจจะกลับกันทั้งหมดก็ได้ เช่นว่าผมจูบคุณแล้ววันถัดมาผมไม่มีโอกาสได้อยู่กับคุณหรือเช่นว่าในความเป็นจริงแล้วผมอาจไม่มีโอกาสแม้กระทั่งได้สัมผัสใบหน้าของคุณตั้งแต่แรก
หรือทั้งหมดนั้นก็อาจจะเป็นแค่เรื่องในโลกคู่ขนานที่อาจจะไม่เกิดขึ้นเลย
ดังนั้นในคืนนั้นผมจึงนั่งดูคุณอย่างที่คุณเป็นผมชอบเวลาที่คุณเล่าเรื่องชีวิตของคุณ เรื่องหมาของคุณ เรื่องสัพเพเหระที่คุณก็ทำให้มันสวยงามได้คุณสวยที่สุดแล้วอย่างที่คุณเป็น โดยที่ไม่ต้องให้มีผมเข้าไปเป็นตัวแปรใด ๆ ถึงแม้ว่าผมอยากจะเอ่ยปากบอกรักคุณขนาดไหนผมก็ไม่สามารถจะทำได้
ระหว่างที่เขียนจดหมายฉบับนี้ผมกำลังนั่งรถไฟกลับเข้าเมือง กลับไปสู่ชีวิตในโลกแห่งความเป็นจริงของผม ผมหวังอย่างยิ่งว่าคุณเองก็จะได้กลับไปอยู่ในโลกของคุณเองอย่างมีความสุขกว่าที่เคยเป็นมาผมจะคิดถึงคุณเสมอ ไม่ว่าเราจะได้เจอกันหรือไม่ในวันข้างหน้าก็ตาม
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in