เปล่า ชื่อจริงๆเราไม่ใช่เดซี่แต่เราชอบชื่อนี้ เพราะมันทั้งน่ารัก จิ้มลิ้ม สดใส ตรงข้ามกับความเป็นเราทุกประการ 

บวกกับการที่เราไปเจอโควทข้างบนมาโดยบังเอิญ มันยิ่งทำให้เรารู้สึกว่าดอกเดซี่เป็นดอกไม้เล็กๆแต่เปี่ยมไปด้วยสเน่ห์ สีขาวตัดเหลืองดอกเล็กๆที่ไม่ได้โดดเด่นแต่กลับน่ารักในแบบของมัน แม้จะโดดเด่นสู้ดอกกุหลาบไม่ได้ แต่ก็ไร้หนาม ไม่มีพิษมีภัย มองทีไรก็ไม่เบื่อ

เคยมีคนบอกว่าเราเหมือนดอกกุหลาบ โดดเด่นท่ามกลางผู้คน เพราะเป็นคนพูดจาฉะฉานน่าฟัง มีแต่คนนับถือ ฉลาด ความคิดดี...แต่ใครก็ตามที่คิดจะครอบครองมักโดนหนามตำกลับไปเสมอ เราไม่ใช่คนเข้าถึงง่าย ไม่ได้สดใสร่าเริง ไม่ได้จะให้ใครเข้ามาในโลกของเราได้ง่ายๆ

บางคนก็บอกว่าเราเหมือนกระบองเพชร ทนแดดทนฝน ถึก เป็นผู้หญิงที่ดูแลตัวเองได้สบายๆโดยไม่ต้องการความรักฉาบฉวยมาเติมเต็ม เปรียบเสมือนกระบองเพชรที่สามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องการน้ำเป็นเวลานาน นานๆทีถึงจะมีมุมอ่อนหวานเหมือนกระบองเพชรที่นานๆทีจะมีดอกให้เห็น แต่สุดท้ายแล้วกระบองเพชรมันก็ต้องการน้ำไม่ใช่เหรอ?

และไม่ว่าเราจะถามใคร...เราเชื่อว่าจะไม่มีใครตอบว่าเราเหมือนดอกเดซี่ ไม่มีหรอก

อย่างมากก็เป็นได้แค่กุหลาบที่ปลอมตัวเป็นดอกเดซี่เท่านั้น

ไม่ใช่คนน่ารักเรียบง่ายสบายๆเหมือนดอกเดซี่เลยซักนิด แต่คงเพราะอย่างนั้นล่ะมั้ง...เราถึงรู้สึกชอบดอกเดซี่เป็นพิเศษ

ถามจริงๆ..ระหว่างดอกเดซี่กับดอกกุหลาบ คุณจะเลืือกเสี่ยงยื่นมือเข้าไปเด็ดดอกกุหลาบที่เต็มไปด้วยหนามจริงๆน่ะเหรอ?

Because this rose is telling you, she's never been chosen.