หลังจากทำงานจนลืมวันลืมคืนมาทั้งสัปดาห์ ในที่สุดผมก็ได้มีวันหยุดกับเขาเสียที 

เสียงนกเล็กๆ นอกหน้าต่างปลุกผมในเช้าวันอาทิตย์ เช้ามาก เช้ากว่าวันทำงานบางวันซะอีก แต่ก็ดีนะ เพราะอย่างน้อยผมก็จะได้มีเวลาสบายๆ มากขึ้น วันหยุดทั้งทีก็ต้องใช้ให้คุ้มหน่อย หยุดทำงาน หยุดคิดเรื่องงาน หยุดเอาเรื่องเครียดมาใส่สมอง ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสายลมและแสงแดด

ผมยอมตัดใจจากเตียงนุ่มๆ และผ้านวมอุ่นๆ ลุกไปอาบน้ำแปรงฟันก่อนจะลงไปที่ครัวเพื่อทำอาหารง่ายๆ สำหรับมื้อเช้า ตอนเดินลงบันไดเท้าสัมผัสความเย็นของแผ่นไม้ทำให้รู้สึกสดชื่นขึ้น ในหัวเต็มไปด้วยเมนูอาหารที่อยากจะกิน 

มันคงเป็นภาพที่ตลกมากสำหรับใครหลายคนที่ผู้ชายตัวโตๆ หัวยุ่งๆ อย่างผม เดินย่องแย่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ลงบันไดมา แต่ถามว่าแคร์ไหม ก็ไม่นะ นี่บ้านผม ครัวผม ผมจะเดินไปเต้นไปยังได้ แต่เช้าๆ แบบนี้ก็ไม่อยากจะทำเสียงดังรบกวนคนอื่นเท่าไหร่หรอก หลังจากมาถึงห้องครัว จะหมายแรกของผมคือตู้เย็นหลังใหญ่ ค้นกุกกักหาวัตถุดิบสำหรับทำอาหาร เห็นไปเรื่อยแบบนี้ผมก็ทำกับข้าวเป็นนะครับ แม่ฝึกมาดี

ไม่นานข้าวต้มบนเตาก็ส่งกลิ่นหอมฉุย ผมละชอบบรรยากาศในครัวตอนนี้ซะจริงๆ เสียงติ๊ง ของไมโครเวฟเป็นสัญญาณบอกว่าไข่ตุ๋นในนั้นพร้อมให้กินแล้ว ผมหุบแทบไม่ได้เมื่อนึกถึงเวลาอาหาร อาจจะดูจะบ้า แต่ผมฟินใครจะทำไม จัดแจงยกไข่ตุ๋นออกมาวางบนโต๊ะกินข้าว แอบโรยหน้าด้วยต้นหอมนิดหน่อย ดูน่ากินกว่าเดิมอีก

ผมกลับมาสาละวนกับข้าวต้มต่อ ได้เวลาใส่กุ้งแล้ว นี่ล่ะเคล็ดลับความอร่อย เพราะถ้าใส่กุ้งไปพร้อมข้าว กุ้งมันจะแข็ง ใส่ลงไปตอนที่ข้าวแตกเม็ดแล้วดีกว่า เนื้อกุ้งจะได้สุกพอดี เวลากัดลงไปนี่เด้งสู้ฟัน

สารพัดเมนูในหัวผมถูกขัดด้วยแขนของใครบางคนที่คว้าหมับเข้าที่เอว เล่นเอาสะดุ้งทัพพีในมือแทบร่วงลงพื้น ยังไม่ทันจะได้ไต่ถามหาความใดๆ ผู้ก่อนการก็ส่งเสียงงึมงัมกับหลังผม

"อะไรอ่ะ หอม"

พูดอย่างเดียวไม่พอเอาหน้ายื่นข้ามไหล่มาทำจมูกฟุดฟิดอีก

"ข้าวต้มกุ้งฮะ" 

ผมตอบกลับคนที่สูดกลิ่นอาหารจนพอใจแล้วเอาหัวมาซุกกับไหล่ผมต่อ 

มันยากมากในการที่คุณต้องยกหม้อข้าวต้มลงจากเตาและไม่ทำให้คนที่ทั้งกอดทั้งซุกคุณอยู่รู้สึกไม่สบายตัว จนผมจัดโต๊ะอาหารเสร็จแล้ว เขาก็ยังไม่ปล่อยมือจากตัวผมเลย 

"วันนี้นึกยังไงมาอ้อน"

ผมหันตัวไปหาคนด้านหลัง กลายเป็นว่านอกจากจะไม่ได้คำตอบหัวทุยๆ นั่นก็ซุกกับอกผมแทน ให้ตาย เคยมีคนบอกไหมว่าน่ารัก เลยอดไม่ได้ที่จะจุ๊บลงไปทีนึง

"ก็วันหยุด..."

นั่นคำตอบ?

แถมยังไม่เงยหน้ามาคุยกับผมอีกนะ คุยกับอกผมอยู่นั่นแหละ

"อยากอยู่ด้วยเฉยๆ ไม่ได้ไง"

สงสัยข้าวต้มต้องรอไปก่อนแฮะวันนี้

ตรงหน้านี่น่าอร่อยกว่าเยอะเลย

Fin