ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่ข้อสอบของ Let's Review! ค่ะ
ข้อสอบฉบับนี้มี 4 ส่วน...ซึ่งครึ่งหนึ่งของข้อสอบฉบับนี้เป็นเเบบไม่เปิดเผยเนื้อหาใดๆของภาพยนตร์เรื่องนี้


ถ้าพร้อมเเล้ว...เริ่มทำข้อสอบได้ค่ะ :)

ส่วนที่ 1 ประเด็นที่ว่าด้วยเรื่องการโกง + บันทึกสั้นหลังดู

ส่วนที่ 2 : ว่ากันด้วยเรื่องความเต็มใจที่จะทำ กับความเข้าใจว่าการกระทำนั้นเรียกว่าโกงกัน
(แอบมีสปอยล์ แต่พูดถึงตัวละครในหนังเเละขออนุญาตหยิบยกทฤษฎีทางเศรษฐศาสตร์มาอธิบายเพื่อให้เห็นภาพชัดเจนยิ่งขึ้น)

ว่ากันด้วยความเต็มใจ ทำให้เรานึกถึงคำหนึ่งในหนังสือเศรษฐศาสตร์นั่นคือคำว่า "ความเต็มใจที่จะจ่าย  (willingness to pay)"  ซึ่งความเต็มใจที่จะจ่ายคือการที่ผู้บริโภคมีความยินดีที่จะยอมเสียสละเงินหรือทรัพย์สินที่ตนมีอยู่เพื่อแลกเปลี่ยนกับสินค้าหรือบริการต่างๆเหล่านั้นมาเพื่อใช้ในการบาบัดความต้องการของตน

ถามว่าเกี่ยวอะไรกับเนื้อหา ... ถ้าลองสังเกตดีๆ ในช่วงเเรกๆของหนังที่ลินเข้าโรงเรียนใหม่ เเต่โรงเรียนนั้นไม่ได้มีการรับสมัครนักเรียนใหม่ (ไม่ใช่ลินสอบไม่ติด เเต่เรียนดีมาก) คุณพ่อของลินจึงจำเป็นต้อง "ฝากเข้า" กับท่านผอ. เเต่ข้อแลกเปลี่ยนของผอ.คือการให้ทุนเรียนฟรี อาหารกลางวันฟรี  ซึ่งนั่นทำให้พ่อของลินจำเป็นต้องจ่ายเพื่อให้ลูกสาวของเขาได้เรียนที่นั่น

ทีนี้..ขอถามกลับไปค่ะว่า "ถ้าท่านเป็นคุณพ่อของลิน จะยอมจ่ายเงินเพื่อเป็นข้อเเลกเปลี่ยนกับท่านผอ.โรงเรียนหรือเปล่า? (15 คะเเนน)"

ส่วนที่ 3 สปอยล์หนักมากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!
.(ข้อสอบชุดนี้มีเเค่สองส่วนเเรกเท่านั้นเเหละที่ไม่มีสปอย 555 )


ขอต้อนรับเข้าสู่โหมดสปอยล์หนักมากค่ะ :)


- สิ่งเเรกที่เห็นชัดมากสำหรับหนังเรื่องนี้คือ หนังเรื่องเต็มไปด้วยการเสียดสีทั้งเรื่อง ตั้งเเต่การเสียเงินเเป๊ะเจียให้กับผอ. โดยที่เราเรียกมันเเบบเท่ๆว่า "เงินค่าบำรุงสถานที่/เงินบำรุงการศึกษา"  หรือเเม้กระทั่งตอนที่ลินเองเห็นข้อสอบวิชาคณิตศาสตร์ที่เหมืิอนกับชีทที่อาจารย์สอนพิเศษชัดๆ (ถ้าในชีวิตจริงคงเสียเปรียยบเเน่ ถ้าไม่ได้เรียนพิเศษกับอาจารย์ท่านนั้น ...)

- การที่เกรซมาขอให้ลินช่วยสอนพิเศษให้ (เเต่ที่จริงเเล้วมาขอลอกข้อสอบจากลินต่างหาก (#จะขอลอกก็พูดตรงๆก็ได้นะ) เท่ากับเป็นจุดเริ่มต้นของหนังเรื่องนี้เเล้วละ พ่วงกับที่ลินโกรธพ่อเรื่องที่ยอมจ่ายค่าเเป๊ะเจียให้ถึงสองเเสนบาท เพื่อให้ตัวเองเข้าเรียนเลยเกิดพฤติกรรมที่ "ผิด" แต่ "ถูกใจ" คนหมู่มากตามมา โดยเริ่มจากเกรซจนพฤติกรรมนี้แสดงออกหนักขึ้นเรื่อยๆ และลามไปถึงเเฟนหนุ่มของเกรซ (พัฒน์) เพื่อเป็นธุระจัดหาลูกค้าในการร่วมขบวนการโกงของพวกเขา


- และสิ่งนี้เองจึงเป็นเหตุให้เห็นว่า "ต้นทุนชีวิต" นั้นเป็นประเด็นสำคัญมากจริงๆ .. เหมือนเปรียบเทียบว่าใครมีต้นทุนต่ำกว่าย่อมต้องพยายามมากกว่า ส่วนใครที่มีต้นทุนสูงกว่านั้นเเทบไม่ต้องพยายามอะไรเลย สังเกตได้จากเเบงค์ที่เริ่มจากคนที่ต้นทุนต่ำกว่า เเต่กลายเป็นคนที่หน้าเงินได้เพียงพริบตาเดียว

 

ส่วนสุดท้าย : สิ่งที่ได้รับจากหนังเรื่องนี้ (สปอยล์อีกเช่นกัน)

โลกนี้มีทั้งความที่เราถูกใจกับสิ่งที่เราทำถูกต้องอยู่ เเต่คำว่า "ถูกใจ" มันมากกว่าความถูกต้อง เราเชื่อว่าเรายังสามารถทำสิ่งที่มันถูกต้องได้อยู่ ด้งนั้นสิ่งที่เราควรทำคือ เมื่อคนรอบตัวเราทำอะไร เเล้วมันถูก ก็ชมเชยเขา ให้กำลังใจเขา เเละเราเองก็ต้องยึดกับสิ่งที่ถูกต้องบ้างนะคะ :)

เราเชื่อว่า ถ้ามีใครสักคนเดินไปบอกเเบงค์ว่าสิ่งที่ทำอยู่มันถูกต้องเเล้ว นิคเชื่อค่ะว่าเหตุการณ์คงไม่บานปลายไปถึงเรื่องการโกงข้อสอบ STIC ไกลถึงออสเตรเลียกับลินหรอกค่ะ บางทีเหตุการณ์เหล่านั้น อาจไม่เกิดขึ้นด้วยซ้ำ เขาอาจจะหาทุนไปเรียนต่อที่อื่น หรือเขาก็ยังคงเด็กเรียนดี นักเรียนดีเด่นได้ต่อไปเรื่อยๆ

ประโยคที่ลินบอกว่า " นี่มันไม่ใช่การโกง เพราะถ้าโกงต้องมีคนเสียผลประโยชน์" เป็นคำพูดทำนองว่า "อืมม ไม่เป็นไรหรอก ใครๆก็ทำกัน" หรือ "เราไม่ได้ทำอะไรผิดร้ายแรงสักหน่อย"  

สุดท้ายเเล้วนั้นหนังเรื่องนี้บอกเราว่า ชีวิตเรามีทางเลือกไม่มาก ถ้าเราเลือกเเล้วทำสิ่งที่ถูกต้อง นั่นไม่ใช่เรื่องที่ยากเกินไปค่ะ