มีโอกาสได้คุยกับเพื่อนคนนึง
ถึงเรื่องเพื่อนที่น่ารักและแสนดี แทบจะที่สุดในชีวิต 22 ปีของเรา
เพื่อนตัวนี้มีชื่อว่า "คริสโตเฟอร์" ครับ
คริสโตเฟอร์ที่พูดถึงนี้ ไม่ใช่ผู้ค้นพบทวีปอเมริกา
และไม่ใช่ผู้กำกับหนังฮอลลีวูดผู้โด่ง
แต่เป็นสุนัขตัวนึงต่างหาก
เพื่อนที่ไม่ใช่มนุษย์ที่ดีที่สุด คือคำที่เรามอบให้กับคริสโตเฟอร์ เจ้าสุนัขสีขาวลายดำตัวนี้
ดูจากลักษณะแล้ว ถ้าหากไม่คิดอะไรมาก มันน่าจะได้ชื่อ"แพนด้า"ไปแล้วแหละ
แต่แพนด้าชื่อมันโหลเกินไป สุนัขพิเศษแบบนายไม่ควรได้ชื่อธรรมดาๆแบบนั้น
ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออก เลยตั้งชื่อ"คริสโตเฟอร์"ให้มัน
เหตุผลคือเท่ดี... ไม่มีอะไรเป็นพิเศษเลย
สุนัข ที่เกือบตายตอนวันเกิดเพราะโดนแม่ตัวเองทับจนเกือบขาดอากาศหายใจ
สุนัข ผู้ไม่โดนใครรับเอาไปเลี้ยงในขณะที่ตัวอื่นๆที่เกิดพร้อมกันมีคนมาขอรับไปเลี้ยงหมดทุกตัว
สุนัข ที่ไม่ชอบเข้าหาผู้คน แต่ผู้คนดันชอบเข้ามาหามัน
สุนัข ที่ชอบกินลูกชิ้นหมูเป็นชีวิตจิตใจ
สุนัข ที่เข้าไปนอนในเครื่องซักผ้าและตะกร้าผ้าของเรา
สุนัข ที่อยู่กับเราในวันที่เราเหงาสุดหัวใจ
สุนัข ที่ไม่อยู่กับเราแล้วในวันนี้...
คิดถึงนายมากๆเลยคริสโตเฟอร์ ถ้าวันนี้นายอยู่กับเราด้วยแม่งคงจะดีกว่านี้แน่ๆเลย
แฮปปี้เบิร์ดเดย์ย้อนหลังนะคริสโตเฟอร์ ;D
หวังว่าข้างบนนั้นจะมีลูกชิ้นหมูให้กินนะ
มีความสุขมากๆล่ะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in