"มองไรอยู่"
"มองลุงคนนั้นกินไอติม น่ารักดี ดูมีความเป็นเด็กในตัวอยู่เยอะเนอะ"
"หืม?"
"ชอบผู้ใหญ่วัยนี้ เหมือนรู้จักชีวิตมาประมาณนึงแล้ว ไม่ดิ้นไปกับเหตุการณ์ที่มากระทบจนเกินไป ไม่กังวลกับอะไรที่ไม่ใช่สาระสำคัญ เป็นธรรมชาติกับชีวิต---ประมาณนั้น"
"ชอบคนแก่เหรอ"
"จริงๆ ก็ชอบคนทุกวัย ชอบวัยเด็กที่เห็นอะไรก็สดใหม่ไปหมด มีความสุขได้ง่ายโคตรๆ ชอบเด็กก่อนจะเป็นวัยรุ่นที่ทำอะไรเปิ่นๆ เยอะแยะนับไม่ถ้วน ทำอะไรผิดพลาดในสายตาของคนที่โตแล้วก็เยอะ เหมือนจินตนาการเริ่มกลายเป็นสัตว์ประหลาด พยายามเข้าหาความจริงมากขึ้น ชอบวัยรุ่นที่อยากลองนู่นลองนี่ อยากขบถต่อกรอบ อยากมีที่ทางเป็นของตัวเอง มีไฟพร้อมจะเผาทุกอย่าง แต่ก็เด็กเกินไปที่จะทำได้ทั้งหมด ชอบวัยกลางคนที่ถ้าวัยรุ่นเป็นวัยห่าม วัยสามสิบอัพก็คงเป็นวัยสุกงอม ชอบคนแก่ถ้าให้พูดก็เหมือนพวกเขาเป็นต้นไม้ใหญ่ แล้วอยากจะเข้าไปนั่งฟังเรื่องเล่าใต้ร่มไม้"
"..."
"พูดอะไรน่าเบื่ออีกแล้ว โทษที"
"แล้ว.. ชอบเราบ้างมั้ย"
"..."
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in