ได้เวลาเอาออกมาใช้อีกครั้ง

อิ่มคาเฟอีนแล้วก็ออกมาเดินต่อ  เดินผ่านศาลเลยถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก

เดินมาสักพักก็เจอแผนที่ให้หยิบ  ลองเอามาดูปรากฏว่าเขาพอยท์เอาไว้มันเยอะแยะไปหมดเลยไม่รู้จะไปทางไหนก่อนดี  เลยตัดสินใจกันว่าเดินไปเรื่อย ๆ ก็แล้วกัน ไม่รีบ

จะว่าไป X-tra 400 ก็คล้าย ๆ 400 jp เหมือนกันนะ

เดินผ่านโรงเรียน  ดูเงียบ ๆ  แล้วเด็กกลุ่มนี้ไม่ไปโรงเรียนกันเหรอ

เดินมาเรื่อย ๆ  เงียบจัง  หลงป่าววะ  เขาไปไหนกันหมด  แต่เส้นนี้ร้านกาแฟน่ารัก ๆ เยอะดี

กาแฟคุณเงือกนี่ไปไหนก็เจอ  

ฮัลโหล  หายไปไหนกันหมด  ไหนลองดูแผนที่อีกรอบ  พบว่าหมู่บ้านมันอยู่อีกทาง  เออ...  แต่แถวนี้ก็มีอะไรให้ถ่ายเล่น  เงียบดีด้วย  ก็เดินดูไปเรื่อย ๆ อย่างไม่รีบร้อนเหมือนเดิม

เดินมาเจอลานนี่งงมาก  อะไรวะ  ตั้งฮูล่าฮูปกันไว้แบบนี้เลยเหรอ 555555 

ใครอยากใช้เอาเล้ย  ตามบาย  เป็นบ้านเรานี่คงไม่เหลือแล้วมั้ง  หรืออาจจะผูกเชือกไว้ (แบบปากกา) 

หันไปอีกทาง  เห็นลุงกับป้ากำลังคุยอะไรกันก็ไม่รู้  จีบกันป่าวไม่แน่ใจ  แต่รู้สึกว่าเป็นส่วนเกินเลยรีบเดินไปทางอื่น

เจอเจ้าถิ่นอีกแล้ว  ประทับใจ  แมวที่นี่อ้วนเหมือนแมวญี่ปุ่นเลย  

เดินดูบ้านคนก็เพลินดี  ประตูสวย

สงสัยว่าทำไมถึงมีกล้วยตามเสาไฟฟ้า  พี่ที่เคยอยู่เกาหลีบอกว่าตัวหนังสือคือชื่อเขต  แต่หัวกล้วยนี่ไม่แน่ใจ  อาจจะเสริมสร้างว่ามุมิก็เป็นได้

เดินมาจนถึงตรงนี้เริ่มเจอคนเยอะ ๆ แล้ว  น่าจะเป็นเพราะเราเดินอ้อมไปอีกทางที่ไม่ค่อยมีคนไปกัน 5555

ให้ทายว่าสองสาวนี่มาจากประเทศไหน  

ชาวต่างชาติเยอะมาก  ตรงนี้คงเป็นหนึ่งในแลนด์มาร์คมั้ง  

หมดม้วนอีกแล้ว  ยืนเปลี่ยนฟิล์มตรงเนินนั่นแหละ  กลัวก้าวพลาดกลิ้งตกลงไปเหมือนกัน