ได้แต่เสียใจเงียบๆคนเดียว อธิบายอะไรไม่ออก ได้แต่บอกกับตัวเองว่าให้ยอมรับความจริง ความจริงที่แสนเจ็บปวด เจ็บจนแทบทนไม่ได้ แต่ก็ต้องทน ค่อยๆ ก้าวข้ามออกมา จากยิ้ม fake ๆ ค่อยๆเป็นยิ้มที่ยินดีด้วยใจจริง ลืมเถิด อรชุน อดีตที่มีค่าแค่เพียงเรา มันไม่ใช่สิ่งที่มีค่า อีกต่อไป โบยบินไปหาโลกกว้าง ไปหาสิ่งที่เรามีความสุข คิดดีดี เรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร อยากทำอะไร ออกไปหาความสุขนั้น ก็แค่นั้นเอง