วันหยุดของเมอสิเออร์ อูโลต์

ก็ถือว่าเป็นการอุ่นเครื่องกับการทำความรู้จักผู้กำกับที่เราเพิ่งจะมีโอกาสได้ดูหนังของเขาเป็นครั้งแรก (หลังจากที่ได้ยินชื่อมานานมากๆ)

นี่คือการปรากฎตัวครั้งแรกของเมอสิเออร์ อูโลต์ ตัวละครของฌาคส์ ตาติ อายุน่าจะวัยกลางคน แต่ทำตัวเลอะเทอะแล้ว (555555) ฌาคส์ ตาติ กำกับเองด้วยครับเรื่องนี้ มันเป็นเหมือนกับการคารวะหนังตลกของแชปลินในยุคหนังเงียบ (silent era) เดินเรื่องและมุกตลกต่างๆผ่านตัวละคร เมอสิเออร์ อูโลต์ หนังพูดกันน้อยตามแบบ Sight gag ที่อาศัยท่าทางการแสดงออกของบรรดาตัวละครเล่าเรื่อง พล๊อตไม่ได้ชัดเจนอะไร ตามแบบฉบับของหนังแนวนี้ (ให้ลองนึกถึงหนังของแชปลินดูครับ) หลายๆฉากโชว์ความเป๊ะของนักแสดง (ซึ่งเป็นผู้กำกับด้วย) มันอาจไม่ใช่หนังที่เราตลกกับมันเหี้ยๆ แบบที่เรารู้สึกเวลาดูหนังตลกเดี๋ยวนี้ (อย่าง The Big Lebowski ของพี่น้องโคเอน) แต่ก็ดูได้สนุก เบาสมอง อูโลต์ เองก็น่าจะเรียกได้ว่าเป็นไอคอนพอๆกับ The Tramp ของแชปลิน ถือว่าทำความรู้จักกันได้ดีระหว่างเรา กับ ตาติ ยังเหลือ Play Time กับหนังสั้นของเขาที่เพิ่งได้ซับไทยมา เดี๋ยวต้องหาเวลาดู #โคตรชอบ