เป็นความทรงจำหรือปมด้อยก็ตามที่เป็นเด็กต่างจังหวัดได้แต่ดู "รถไฟฟ้ามาหานะเธอ" แล้วเดินเข้าเซเว่นคิดเอาว่ามันเป็นประตู BTS เฮ้อ...อาการผมน่าจะหนักอยู่ วันนี้ได้โอกาสขึ้นสักทีก็กะว่าจะนั่งให้ฉ่ำไปเลย พอเริ่มเคลื่อนขบวน ว้าว! ไฮเทค นั่นความคิดแรก วิ่งไปได้ซักพัก หยุด! เกิดความสงสัยขึ้นในใจ คงติดไฟแดงมั้ง ช่างเหอะ หยุดสักพักรถก็ออกวิ่งอีก พอมีเสียงตามสายของรถบอกว่าสถานีหน้าคือสถานีที่ผมจะลง อยู่ดี ๆ รถก็ไฟดับ แอร์ดับ แต่รถดันไม่หยุดกลับไถลไปเรื่อย ๆ อ้าวเฮ๊ย! เกิดอะไรขึ้น
อีกละเนี่ย จะตกรางเปล่าวะ หยิบโทรศัพท์กะจะโทรหาแม่เผื่อจะได้อยู่ด้วยกันในวาระสุดท้ายที่กำลังจะมาถึง แต่ก็ชะงักลงเมื่อมองไปยังเพื่อนร่วมขบวน รู้สึกฉงนทำไมไม่เห็นมีใครตกใจหรือตื่นเต้นกับสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น คุณลงคนนึงแกคงสงสารหรือสมเพชเลยบอกมาเบา ๆ ว่า เขาประหยัดไฟน่ะ เอ๋ ประหยัดไฟงั้นเหรอครับ ลุงแกบอกต่อมาว่าเดี๋ยวไฟจะมาละดู ๆ สักพักไฟติด แอร์กลับมาทำงาน
รถเข้าสถานี ลุงแกกระซิบมาอีกว่านโยบายรัฐน่ะประหยัดพลังงาน เอิ่ม...พูดอะไรไม่ออก ขอบคุณครับลุง
หวังว่าบันไดเลื่อนนี่คงไม่ประหยัดละนะ ฮ่าๆๆ
The end
The BTS and I
สะพานตากสินหรือสาทรอะไรซักอย่าง
ป้ายบอกว่านี่วงเวียนใหญ่
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in